Er zijn verschillende manieren om een zelfstandig naamwoord meervoud in het Duits te maken. Een gebruikelijke manier is om een -e toe te voegen aan het einde van het woord.
De meeste Duitse zelfstandige naamwoorden van alle geslachten die uit één lettergreep bestaan, voegen aan het einde -e toe om meervoudsvormen te vormen. Sommige zelfstandige naamwoorden hebben ook umlaut-wijzigingen.
Voorbeeld 1: Hier krijgt het zelfstandig naamwoord een -e aan het einde en wordt het zelfstandig naamwoord meervoud in plaats van mannelijk.
der Schuh (de schoen, enkelvoud) wordt die Schuhe (meervoud).
Ich habe meinen Schuh verloren. (Ik ben mijn schoen verloren.)
Ich habe meine Schuhe verloren. (Ik ben mijn schoenen kwijt.)
Voorbeeld 2: Hier krijgt het zelfstandig naamwoord niet alleen een -e aan het einde, maar krijgt de "u" een umlaut.
die Wurst (de worst, enkelvoud) wordt die Würste (meervoud).
Ich esse eine Wurst. (Ik eet een worst.)
Ich esse die Würste. (Ik eet worstjes.)
De enige keer dat een ander meervoud wordt toegevoegd, is wanneer het zelfstandig naamwoord datief is. In dit geval voegt het zelfstandig naamwoord altijd een -en einde toe.
Zie de onderstaande tabel voor een samenvatting van deze meervoudsgroep in alle gevallen. In deze grafiek is nom. staat voor nominatief, acc. staat voor beschuldigend, dat. staat voor dative en gen. is genitief.
Lees hier meer over meervoudsvormen.
Geval | Enkelvoud | Meervoud |
nom. acc. DAT. gen. | der Hund (de hond) den Hund dem Hund des Hundes | die Hunde die Hunde den Hunden der Hunde |
nom. acc. DAT. gen. | sterven Hand (de hand) sterven Hand der Hand der Hand | die Hände die Hände den Händen der Hände |
nom. acc. DAT. gen. | das Hemd (het shirt) das Hemd dem Hemd des Hemdes | sterven Hemde sterven Hemde den Hemden der Hemde |