Toen de oorlog uitbrak in 1914, was er publieke en politieke steun vanuit bijna elke oorlogvoerende natie. De Duitsers, die geconfronteerd werden met vijanden in het oosten en het westen, vertrouwden op wat het Schlieffen-plan heette, een strategie die een snelle en beslissende invasie van Frankrijk vereiste, zodat alle troepen vervolgens naar het oosten konden worden gestuurd om zich tegen Rusland te verdedigen (ook al was dat niet het geval) zozeer een plan als een vage schets die slecht was opgeschud); Frankrijk en Rusland planden echter zelf invasies.
28 juni: Aartshertog Franz Ferdinand van Oostenrijk-Hongarije werd in Sarajevo vermoord door een Servische activist. De Oostenrijkse keizer en de koninklijke familie hebben Franz Ferdinand niet hoog in het vaandel staan, maar gebruiken het graag als politiek kapitaal.
28 juli: Oostenrijk-Hongarije verklaart de oorlog aan Servië. Het feit dat het een maand heeft geduurd verraadt hun cynische besluit om het te gebruiken om eindelijk Servië aan te vallen. Sommigen hebben beweerd dat, als ze eerder hadden aangevallen, het een geïsoleerde oorlog zou zijn geweest.
29 juli: Rusland, Servische bondgenoot, beveelt de mobilisatie van troepen. Door dit alles te doen, zal een grotere oorlog plaatsvinden.
1 augustus: Duitsland, een bondgenoot van Oostenrijk-Hongarije, verklaart de oorlog aan Rusland en eist de neutraliteit van de Russische bondgenoot Frankrijk; Frankrijk weigert en mobiliseert.
3 augustus: Duitsland verklaart de oorlog aan Frankrijk. Plots vecht Duitsland tegen de twee frontoorlogs waar ze lang bang voor waren.
4 augustus: Duitsland valt neutraal België binnen, bijna volgens het Schlieffen-plan om Frankrijk te verslaan; Groot-Brittannië reageert door de oorlog aan Duitsland te verklaren. Dit was geen automatische beslissing vanwege België en was misschien niet gebeurd.
Augustus: Groot-Brittannië begint een 'verre blokkade' van Duitsland, waarbij vitale hulpbronnen worden afgesneden; de verklaringen gaan de hele maand door, met de Britse, Franse en Russische rijken aan de ene kant (de Entente Powers of 'Allies'), en de Duitse en Oostenrijks-Hongaarse aan de andere kant (de Central Powers), totdat iedereen officieel in oorlog is met hun tegenstanders.
10 augustus - 1 september: Oostenrijkse invasie in Russisch Polen.
15 augustus: Rusland valt Oost-Pruisen binnen. Duitsland hoopte dat Rusland langzaam zou mobiliseren vanwege een achterwaarts transportsysteem, maar ze zijn sneller dan verwacht.
18 augustus: De VS verklaren zichzelf neutraal. In de praktijk ondersteunde het de Entente met geld en handel.
18 augustus: Rusland valt Oost-Galicië binnen, maakt snelle vooruitgang.
23 augustus: Hindenburg en Ludendorff krijgen het commando over het Duitse Oostfront nadat de vorige Duitse commandant een fallback aanbeveelt.
23-24 augustus: Slag om Bergen, waar Britten langzaam Duits opschieten.
26 - 30 augustus: Slag om Tannenberg - Duitsland vernietigt de binnenvallende Russen en transformeert het lot van het Oostfront. Dit komt deels door Hindenburg en Ludendorff en deels door het plan van iemand anders.
4 - 10 september: Eerste Slag om de Marne stopt Duitse invasie in Frankrijk. Het Duitse plan is mislukt en de oorlog zal jaren duren.
7 - 14 september: Eerste Slag om de Mazurische meren - Duitsland verslaat Rusland opnieuw.
9 - 14 september: The Great Retreat (1, WF), waar Duitse troepen zich terugtrekken in de rivier de Aisne; de Duitse commandant, Moltke, vervangen door Falkenhayn.
2 september - 24 oktober: Eerste Slag bij Aisne gevolgd door de 'Race to the Sea', waarbij geallieerde en Duitse troepen elkaar voortdurend in het noordwesten omringen tot ze de Noordzeekust bereiken. (WF)
15 september: Aangehaald, waarschijnlijk legendarisch, omdat de loopgraven voor het eerst aan het Westfront worden gegraven.
4 oktober: Gezamenlijke Duitse / Oostenrijks-Hongaarse invasie van Rusland.
14 oktober: Eerste Canadese troepen arriveren in Groot-Brittannië.
18 oktober -12 november: Eerste Slag om Ieper (WF).
Nov. 2: Rusland verklaart de oorlog aan Turkije.
5 november: Turkije sluit zich aan bij de centrale mogendheden; Groot-Brittannië en Frankrijk verklaren haar de oorlog.
1 - 17 december: Slagen van Limanowa, waarin Oostenrijkse troepen hun linies redden en voorkomen dat Rusland Wenen aanvalt.
21 december: Eerste Duitse luchtaanval op Groot-Brittannië.
25 december: Troepen delen een onofficieel kerstbestand in de loopgraven van het westfront.
Het corrupte Schlieffen-plan was mislukt, waardoor de oorlogvoerende partijen in een race waren om elkaar te flankeren; tegen Kerstmis bestond het gestagneerde Westfront uit meer dan 400 mijl geul, prikkeldraad en vestingwerken. Er vielen al 3,5 miljoen slachtoffers. Het Oosten was vloeibaarder en de thuisbasis voor daadwerkelijke successen op het slagveld, maar niets was beslissend en het enorme personeelsvoordeel van Rusland bleef bestaan. Alle gedachten aan een snelle overwinning waren verdwenen: de oorlog was niet voorbij met Kerstmis. De oorlogvoerende landen moesten nu door elkaar klauteren om te veranderen in machines die een lange oorlog konden voeren.