Wie betaalt de meeste belastingen?

Wie betaalt echt de meeste belastingen? Onder het Amerikaanse inkomstenbelastingstelsel worden de meeste geïnde belastingen verondersteld te worden betaald door de mensen die het meeste geld verdienen, maar weerspiegelt dat de realiteit? Dragen de rijken echt een "eerlijk" deel van de belastingen?

Volgens het Office of Tax Analysis moet het Amerikaanse individuele inkomstenbelastingstelsel 'zeer vooruitstrevend' zijn, wat betekent dat het grootste deel van de jaarlijks betaalde inkomstenbelasting moet worden betaald door een kleine groep belastingbetalers met een hoger inkomen. Gebeurt dat??

In een peiling van november 2015 constateerde het Pew Research Center dat 54% van de ondervraagde Amerikanen het bedrag van de belastingen die ze betaalden "ongeveer goed" was vergeleken met wat de federale overheid voor hen doet, terwijl 40% zei dat ze meer betaalden dan hun eerlijke aandeel . Maar in een voorjaarsonderzoek 2015 ontdekte Pew dat 64% van de Amerikanen het gevoel heeft dat "sommige rijke mensen" en "sommige bedrijven" geen behoorlijk deel van de belastingen betalen.

In een analyse of IRS-gegevens ontdekte Pew dat de vennootschapsbelasting inderdaad een kleiner deel van de overheidsoperaties financiert dan in het verleden. In het fiscale 2015 vertegenwoordigde de $ 343,8 miljard verzameld uit vennootschapsbelasting ongeveer 10,6% van de totale inkomsten van de overheid, vergeleken met 25% tot 30% in de jaren 1950.

Rijke mensen betalen een groter aandeel

De analyse van het Pew Center van IRS-gegevens toonde aan dat mensen met een aangepast bruto-inkomen of AGI, boven $ 250.000, 51,6% van alle individuele inkomstenbelastingen betaalden, hoewel ze goed waren voor slechts 2,7% van alle ingediende aangiften. Deze 'rijke' personen betaalden een gemiddeld belastingtarief (totale betaalde belastingen gedeeld door de cumulatieve AGI) van 25,7%.

Terwijl mensen met aangepast bruto-inkomen onder $ 50.000 daarentegen 62% van alle individuele aangiften in 2014 indienden, betaalden ze slechts 5,7% van de totale geïnde belastingen tegen een gemiddeld belastingtarief van 4,3% per persoon.

Veranderingen in de federale belastingwetten en de nationale economie zorgen er echter voor dat de relatieve belastingdruk voor verschillende inkomensgroepen in de loop van de tijd verandert. Tot de jaren 1940, toen het werd uitgebreid om de inspanningen van de Tweede Wereldoorlog te helpen financieren, werd inkomstenbelasting over het algemeen alleen betaald aan de rijkste Amerikanen.

Op basis van IRS-gegevens over belastingjaren 2000 tot en met 2011 vonden de analisten van Pew:

• Mensen met een inkomen tussen $ 100.000 en $ 200.000 betaalden 23,8% van de totale geïnde belastingen in 2011, tegen 18,8% in 2000.
• Mensen met een inkomen tussen $ 50.000 en $ 75.000 betaalden 12% van de totale geïnde belastingen in 2000, tegen slechts 9,1% in 2011.

In fiscaal 2015 kwam iets minder dan de helft - 47,4% - van alle inkomsten van de federale overheid uit individuele inkomstenbelastingbetalingen, een cijfer dat grotendeels ongewijzigd is sinds de Tweede Wereldoorlog.

De $ 1,54 biljoen die in het fiscale 2015 werd verzameld, maakte van individuele inkomstenbelastingen de grootste bron van inkomsten voor de federale overheid. Extra overheidsinkomsten zijn afkomstig van:

• vennootschapsbelasting;
• loonheffingen die sociale zekerheid en medicijnen financieren; en
• accijnzen zoals die op benzine en sigaretten, successierechten, douanerechten en betalingen van de Federal Reserve.

Volgens de meest recente analyse van de IRS van de verdeling van de inkomstenbelasting, betaalde de bovenste procent van de inkomsten 37 procent van alle inkomstenbelastingen in het belastingjaar 2016. Dit was bijna twee keer zoveel als hun 19,7 procent aandeel in het inkomen. Samenvattend betaalde de top 25 procent van de verdieners bijna 86 procent van alle inkomstenbelasting. Over het algemeen betaalde de top 50 procent van de verdieners 97 procent van alle geïnde inkomstenbelasting. De ruim 3 procent van de belastingen wordt betaald door het lagere inkomen van 50 procent van de filers.

De niet-inkomstenbelasting

De afgelopen 50 jaar zijn loonheffingen - de inhoudingen op loonstrookjes die betalen voor sociale zekerheid en medicijnen - de snelst groeiende bron van federale inkomsten. Zoals het Pew Center aangeeft, betalen de meeste arbeiders uit de middenklasse meer aan loonheffingen dan aan de federale inkomstenbelasting.

Volgens een analyse van de Treasury Department betaalt 80% van de Amerikaanse gezinnen - behalve de hoogste inkomens die 20% verdienen - elk jaar meer aan loonheffingen dan aan federale inkomstenbelastingen..

Waarom? Het Pew Center legt uit: “De 6,2% bronbelasting op de sociale zekerheid is alleen van toepassing op lonen tot $ 118.500. Een werknemer die $ 40.000 verdient, betaalt bijvoorbeeld $ 2.480 (6,2%) aan sociale zekerheidsbelasting, maar een leidinggevende die $ 400.000 verdient, betaalt $ 7.347 (6,2% van $ 118.500), voor een effectief tarief van slechts 1,8%. Daarentegen heeft de Medicare-belasting van 1,45% geen bovengrens, en in feite betalen hoogverdieners een extra 0,9%. ”

Maar is dit een 'Fair and Progressive' systeem?

In zijn analyse concludeerde het Pew Center dat het huidige algehele Amerikaanse belastingstelsel "als geheel" progressief is. De bovenste 0,1% van de gezinnen betaalt 39,2% van hun inkomen, terwijl de onderste 20% meer geld terugkrijgt van de overheid dan zij betalen in de vorm van terugbetaalbare belastingkredieten.

Natuurlijk blijft het antwoord op de vraag of het federale belastingstelsel 'rechtvaardig' is of niet in de ogen van de toeschouwer, of beter gezegd, in het oog van de betaler. Moet het systeem nog steiler worden gemaakt door de belastingdruk op de rijken te verhogen, of is een gelijkmatig verdeelde 'platte belasting' een betere oplossing?

Het antwoord vinden, als Jean-Baptiste Colbert, de minister van Financiën van Louis XIV kan een uitdaging zijn. "De kunst van belastingheffing bestaat uit het zo plukken van de gans om de grootst mogelijke hoeveelheid veren met de kleinst mogelijke hoeveelheid gesis te verkrijgen."

De Tax Cuts and Jobs Act van 2017

Op 22 december 2017 ondertekende president Donald Trump de Tax Cuts and Jobs Act (TCJA) die belangrijke wijzigingen aanbracht in de individuele inkomstenbelasting. Terwijl de wet nieuwe limieten oplegde aan gespecificeerde aftrekposten, was de individuele standaardaftrek bijna verdubbeld en werden de meeste inkomstenbelastingtarieven verlaagd. Omdat het verhogen van de standaardaftrek de noodzaak voor miljoenen huishoudens om hun aftrekposten te specificeren elimineerde, was het indienen van individuele aangiften inkomstenbelasting sterk vereenvoudigd.

Tenzij door het Congres verlengd, zullen de meeste wijzigingen van de TCJA in de individuele inkomstenbelasting na 31 december 2025 teruggaan naar de pre-TCJA-status. Als het Congres deze sunset-bepaling laat staan, zouden de meeste huishoudens belastingverhogingen zien die beginnen in 2026. Tot die tijd, huishoudens van boven tot onder in het inkomensspectrum moeten echter aanzienlijk lagere individuele inkomstenbelastingen betalen.