In een groot deel van de wereld wordt het Mongoolse rijk herinnerd als een wrede, barbaarse veroverende kracht onder Genghis Khan en zijn opvolgers die de steden van Azië en Europa verwoestten. Zeker, de Grote Khan en zijn zonen en kleinzonen deden meer dan hun eerlijke aandeel in verovering. Wat mensen echter vaak vergeten is dat de Mongoolse veroveringen een tijdperk van vrede en voorspoed inluiden voor Eurazië - een tijd die bekend staat als de Pax Mongolica van de 13e en 14e eeuw.
Op zijn hoogtepunt breidde het Mongoolse rijk zich uit van China in het oosten tot Rusland in het westen, en het zuiden tot Syrië. Het Mongoolse leger was groot en zeer mobiel, waardoor het dit enorme gebied kon patrouilleren. Permanente militaire garnizoenen langs belangrijke handelsroutes zorgden voor de veiligheid van reizigers, en de Mongolen zorgden ervoor dat hun eigen voorraden, evenals handelsgoederen, soepel van oost naar west en van noord naar zuid konden stromen.
Naast het verbeteren van de veiligheid, hebben de Mongolen een enkel systeem van handelstarieven en belastingen ingesteld. Dit maakte de handelskosten veel rechtvaardiger en voorspelbaarder dan het vorige lappendeken van lokale belastingen dat vóór de Mongoolse veroveringen heerste. Een andere innovatie was de Yam of postdienst. Het verbond de uiteinden van het Mongoolse rijk via een reeks relaisstations; net als de American Pony Express eeuwen later, droeg de Yam berichten en brieven te paard over lange afstanden, wat een revolutie teweeg bracht in de communicatie.
Met deze uitgestrekte regio onder een centrale autoriteit werd reizen veel gemakkelijker en veiliger dan het in eeuwen was geweest; dit leidde op zijn beurt tot een enorme toename van de handel langs de zijderoute. Luxe goederen en nieuwe technologieën verspreid over Eurazië. Zijde en porselein gingen naar het westen van China naar Iran; juwelen en prachtige paarden reisden terug om het hof van de Yuan-dynastie te sieren, gesticht door de kleinzoon Kublai Khan van Genghis Khan. Oude Azië-innovaties zoals buskruit en papier maken hun weg naar middeleeuws Europa en veranderden de toekomstige loop van de wereldgeschiedenis.
Een oude cliché merkt op dat op dit moment een meisje met een goudklompje in haar hand veilig van het ene uiteinde van het rijk naar het andere had kunnen reizen. Het lijkt onwaarschijnlijk dat een meisje ooit de reis heeft geprobeerd, maar zeker, andere handelaren en reizigers zoals Marco Polo hebben gebruik gemaakt van de Mongoolse vrede om nieuwe producten en markten te zoeken.
Als gevolg van de toename van de handel en technologie, steden langs de zijderoute en daarbuiten groeide in bevolking en verfijning. Bankinnovaties zoals verzekeringen, wissels en depositobanken maakten handel over lange afstand mogelijk zonder het risico en de kosten van het dragen van grote hoeveelheden metalen munten van plaats naar plaats.
De gouden eeuw van de Pax Mongolica was gedoemd te eindigen. Het Mongoolse rijk zelf versplinterde al snel in verschillende hordes, bestuurd door verschillende afstammelingen van Genghis Khan. Op bepaalde punten vochten de hordes zelfs burgeroorlogen met elkaar uit, meestal over de opvolging van de troon van de Grote Khan in Mongolië.
Erger nog, dankzij een soepele en gemakkelijke beweging langs de zijderoute konden reizigers van een ander soort Azië oversteken en Europa bereiken - vlooien die de builenpest dragen. De ziekte brak waarschijnlijk uit in het westen van China in de jaren 1330; het trof Europa in 1346. In totaal heeft de Zwarte Dood waarschijnlijk ongeveer 25% van de Aziatische bevolking gedood en wel 50 tot 60% van de Europese bevolking. Deze catastrofale ontvolking, gekoppeld aan de politieke fragmentatie van het Mongoolse rijk, leidde tot de afbraak van de Pax Mongolica.