Wat was de grote klinkerverschuiving?

De Geweldige klinkerverschuiving was een reeks systemische veranderingen in de uitspraak van Engelse klinkers die plaatsvonden in Zuid-Engeland tijdens de late Midden-Engelse periode (ruwweg de periode van Chaucer tot Shakespeare).

Volgens taalkundige Otto Jespersen, die de term bedacht, "bestaat de grote klinkerschuiving uit een algemene verhoging van alle lange klinkers" (Een moderne Engelse grammatica, 1909). In fonetisch opzicht betekende de GVS het oprichten en fronteren van de lange, gestresste monophthongs. 

Andere taalkundigen hebben deze traditionele opvatting betwist. Gjertrud Flermoen Stenbrenden, bijvoorbeeld, beweert "dat het concept van een" GVS "als een eenheidsgebeurtenis illusoir is, dat de veranderingen eerder zijn begonnen dan werd aangenomen en dat de wijzigingen ... meer tijd nodig hadden om te worden voltooid dan de meeste handboeken beweren" (Lange klinkerverschuivingen in het Engels, c. 1050-1700, 2016). 

Hoe dan ook, de Great Vowel Shift had een diepgaand effect op de Engelse uitspraak en spelling, wat leidde tot veel veranderingen in de overeenkomsten tussen klinkerletters en klinkerfoneemen. 

Voorbeelden en observaties

"In de vroege Modern Engelse periode ... waren alle lange klinkers verschoven: Midden-Engels ç, als in sweete 'lief' had de waarde [i] die het momenteel heeft al verworven, en de anderen waren goed op weg om de waarden te verwerven die ze in het huidige Engels hebben ...
"Deze veranderingen in de kwaliteit van de lange of gespannen klinkers vormen wat bekend staat als de Geweldige klinkerverschuiving...
"De fasen waarin de verschuiving plaatsvond en de oorzaak ervan zijn onbekend. Er zijn verschillende theorieën, maar het bewijsmateriaal is dubbelzinnig."
(John Algeo en Thomas Pyles, De oorsprong en ontwikkeling van de Engelse taal, 5e ed. Thomson Wadsworth, 2005)

"Het bewijs van spellingen, rijmpjes en commentaren door hedendaagse taalpundits suggereert dat [de Grote Klinkerschuiving] in meer dan één fase opereerde, klinkers beïnvloedde met verschillende snelheden in verschillende delen van het land en meer dan 200 jaar duurde om te voltooien."
(David Crystal, De verhalen van het Engels. Overlook, 2004)

"Voorafgaand aan de GVS, die meer dan 200 jaar plaatsvond, rijmde Chaucer goed eten en bloed (klinkt vergelijkbaar met prikkel). Met Shakespeare, na de GVS, rijmden de drie woorden nog steeds, hoewel ze toen allemaal met voedsel. Recenter, mooi zo en bloed hebben hun uitspraken onafhankelijk van elkaar verschoven. "
(Richard Watson Todd, Much Ado About English: Up and Down the Bizarre Byways of a Fascinating Language. Nicholas Brealey, 2006)

"De 'standaardisatie' beschreven door de GVS kan eenvoudigweg de sociale fixatie zijn geweest van één variant uit verschillende dialectische opties die in elk geval beschikbaar zijn, een variant die is gekozen om redenen van gemeenschapsvoorkeur of door de externe kracht van standaardisering van afdrukken en niet als gevolg van een fonetische verschuiving in de groothandel. "
(M. Giancarlo, geciteerd door Seth Lerer in Engels uitvinden. Columbia University Press, 2007)

De grote klinkerverschuiving en Engelse spelling

"Een van de belangrijkste redenen dat deze klinker shift is bekend geworden als de 'Geweldige' klinkerverschuiving is dat het de Engelse fonologie diepgaand heeft beïnvloed, en deze veranderingen samenvielen met de introductie van de drukpers: William Caxton bracht de eerste gemechaniseerde drukpers naar Engeland in 1476. Voorafgaand aan gemechaniseerd afdrukken waren de woorden in de handgeschreven teksten echter vrij veel gespeld , wilde elke bepaalde schrijver ze spellen volgens het eigen dialect van de schrijver. Zelfs na de drukpers gebruikten de meeste printers echter de spelling die was begonnen vast te stellen, zich niet bewust van het belang van de lopende klinkerveranderingen. Tegen de tijd dat de klinkerverschuivingen in de vroege jaren 1600 voltooid waren, waren er honderden boeken gedrukt die een spellingsysteem gebruikten dat de uitspraak van vóór de Grote Klinkerverschuiving weerspiegelde. Het woord 'gans' had bijvoorbeeld twee Os om een ​​lang / o / geluid aan te geven, / o: / - een goede fonetische spelling van het woord. De klinker was echter verschoven naar / u /; dus gans, eland, eten, en andere soortgelijke woorden waarmee we nu spellen oo had spelling en uitspraak niet in overeenstemming.

"Waarom hebben printers niet gewoon de spelling aangepast aan de uitspraak? Omdat tegen die tijd het nieuwe toegenomen volume van boekproductie, gecombineerd met toenemende geletterdheid, resulteerde in een krachtige kracht tegen spellingsverandering."
(Kristin Denham en Anne Lobeck, Taalkunde voor iedereen: een inleiding. Wadsworth, 2010)

Scots dialecten

"Oudere Schotse dialecten werden slechts gedeeltelijk beïnvloed door de Geweldige klinkerverschuiving die een revolutie teweegbracht in de Engelse uitspraak in de zestiende eeuw. Waar Engelse accenten de lange 'uu'-klinker vervangen in woorden als huis met een tweeklank (de twee afzonderlijke klinkers gehoord in de Zuid-Engelse uitspraak van huis), deze wijziging is niet gebeurd in Scots. Bijgevolg hebben moderne Schotse dialecten de Midden-Engelse 'uu' in woorden als bewaard hoe en nu; denk aan de Scots-cartoon The Broons (The Browns). "

(Simon Horobin, Hoe Engels Engels werd. Oxford University Press, 2016)