In Canada verwijst de term Confederatie naar de unie van de drie Britse Noord-Amerikaanse kolonies New Brunswick, Nova Scotia en Canada om op 1 juli 1867 de Dominion of Canada te worden.
Canadese Confederatie wordt soms de 'geboorte van Canada' genoemd, het begin van meer dan een eeuw van vooruitgang in de richting van onafhankelijkheid van het Verenigd Koninkrijk.
De 1867 Constitution Act (ook bekend als de British North America Act, 1867 of de BNA-wet) vormde de Canadese Confederatie en maakte de drie kolonies in de vier provincies New Brunswick, Nova Scotia, Ontario en Quebec. De andere provincies en territoria kwamen later in Confederatie: Manitoba en de Northwest Territories in 1870, British Columbia in 1871, Prince Edward Island in 1873, Yukon in 1898, Alberta en Saskatchewan in 1905, Newfoundland in 1949 (omgedoopt tot Newfoundland en Labrador in 2001) en Nunavut in 1999.