Welke rol speelde Gallië in de oude geschiedenis?

Het snelle antwoord is het oude Frankrijk. Dit is echter te simplistisch, omdat het gebied dat Gallië was zich uitstrekt tot wat de moderne buurlanden zijn. Over het algemeen wordt Gallië beschouwd als het huis, vanaf ongeveer de achtste eeuw voor Christus, van oude Kelten die een Gallische taal spraken. Mensen die bekend staan ​​als Liguriërs hadden daar gewoond voordat de Kelten uit meer Oost-Europa migreerden. Sommige delen van Gallië waren gekoloniseerd door de Grieken, met name Massilia, het moderne Marseille.

De provincie (s) van Gallia

De Rubicon-grens van Cisalpine Gallië

Toen de Keltische indringers uit het noorden Italië rond 400 voor Christus binnenkwamen, riepen de Romeinen hen Galli 'Galliërs'. Ze vestigden zich te midden van de andere mensen in Noord-Italië.

Slag om de Allia

In 390 waren enkele van deze Gallische Senones onder Brennus ver genoeg naar het zuiden in Italië gegaan om Rome te veroveren nadat ze de Slag om de Allia hadden gewonnen. Dit verlies werd lang herinnerd als een van de ergste nederlagen van Rome.

Cisalpine Gallië

Toen, in het laatste kwart van de derde eeuw voor Christus, annexeerde Rome het gebied van Italië waarin de Gallische Kelten zich hadden gevestigd. Dit gebied stond bekend als 'Gallië aan deze kant van de Alpen' Gallia Cisalpina (in het Latijn), dat over het algemeen wordt anglicized als de minder omslachtige 'Cisalpine Gaul'.

Een Gallische provincie

In 82 voor Christus maakte de Romeinse dictator Sulla van Cisalpine Gaul een Romeinse provincie. De beroemde Rubicon-rivier vormde de zuidelijke grens, dus toen proconsul Julius Caesar een burgeroorlog neersloeg door deze over te steken, verliet hij provincies waarover hij als pro-magistraat legitieme militaire controle had en bewapende troepen tegen zijn eigen volk bracht.

Gallia Togata en Transpadana

De mensen van Cisalpine Gallië waren niet alleen Keltische Galli, maar ook Romeinse kolonisten - zo veel dat het gebied ook bekend stond als Gallia togata, genoemd naar het signaalartikel van Romeinse kleding. Een ander gebied van Gallië tijdens de late Republiek lag aan de andere kant van de Alpen. Het Gallische gebied achter de rivier de Po werd genoemd Gallia Transpadana voor de Latijnse naam voor de rivier de Po, Padua.

Provincia ~ Provence

Toen Massilia, een stad die hierboven werd genoemd en die door Grieken in ongeveer 600 v.Chr. Was gevestigd, in 154 v.Chr. Door Liguriërs en Gallische stammen werd aangevallen, kwamen de Romeinen te hulp bij hun toegang tot Hispania. Daarna namen ze de controle over de regio van de Middellandse Zee tot het Meer van Genève. Dit gebied buiten Italië, dat in 121 v.Chr. Een provincie werd, stond bekend als Provincia 'de provincie' en wordt nu herinnerd in de Franse versie van het Latijnse woord, Provence. Drie jaar later vestigde Rome een kolonie in Narb. De provincie werd hernoemd Narbonensis provincia, onder Augustus, de eerste Romeinse keizer. Het was ook bekend als Gallia braccata; opnieuw genoemd naar het speciale kledingartikel dat het gebied gemeen heeft, braccae 'rijbroek' (broek). Narbonensis provincia was belangrijk omdat het Rome via de Pyreneeën toegang gaf tot Hispania.

Tres Galliae - Gallia Comata

Aan het einde van de tweede eeuw voor Christus maakte Caesars oom Marius een einde aan die Cimbri en Teutones die Gallië waren binnengevallen. Een monument voor Marius '102 v.Chr. overwinning werd opgericht in Aquae Sextiae (Aix). Ongeveer veertig jaar later ging Caesar terug en hielp de Galliërs met meer indringers, Germaanse stammen en de Keltische Helvetii. Caesar had Cisalpine en Transalpine Gallië gekregen als provincies om te regeren na zijn 59 v.Chr. consulaat. We weten er veel van, omdat hij in zijn geval over zijn militaire uitingen in Gallië schreef Bellum Gallicum. De opening van dit werk is bekend bij Latijnse studenten. In vertaling staat er: "Alle Galliërs zijn verdeeld in drie delen." Deze drie delen zijn niet al bekend bij de Romeinen, Transalpine Gallië, Cisapline Gallië en Gallia Narbonensis, maar gebieden verder van Rome, Aquitania, Celtica, en belgica, met de Rijn als de oostgrens. Juist, het zijn de volkeren van de gebieden, maar de namen worden ook geografisch toegepast.

Onder Augustus stonden deze drie samen bekend als Tres Galliae 'de drie Galliërs.' De Romeinse historicus Syme zegt keizer Claudius en de historicus Tacitus (die de term verkoos Galliae) verwijzen naar hen als Gallia comata 'Langharige Galliër', lang haar is een kenmerk dat merkbaar anders was dan de Romeinen. Tegen hun tijd waren de drie Galliërs onderverdeeld in drie, enigszins verschillende, die meer mensen omvatten dan degenen die in de stammengroepen van Caesar werden genoemd: Aquitania, belgica (waar de oudere Plinius, die mogelijk vroeg in Narbonensis heeft gediend, en een Cornelius Tacitus als procureur zou dienen), en Gallia Lugdunensis (waar keizers Claudius en Caracalla werden geboren).

Aquitania

Onder Augustus werd de provincie Aquitaine uitgebreid met 14 meer stammen tussen de Loire en Garonne dan alleen de Aquitani. Het gebied lag in het zuidwesten van Gallia comata. De grenzen waren de oceaan, de Pyreneeën, de Loire, de Rijn en het Cevenna-gebergte. [Bron: Postgate.]

Strabo over de rest van Transalpine Gallië

De geograaf Strabo beschrijft de resterende twee delen van Tres Galliae als bestaande uit wat overblijft na Narbonensis en Aquitaine, verdeeld in het Lugdunum-gedeelte aan de Bovenrijn en het grondgebied van de Belgae:

" Augustus Caesar verdeelde Transalpine Celtica echter in vier delen: de Celtae die hij bestempelde als behorend tot de provincie Narbonitis; de Aquitani die hij had aangewezen als de voormalige Caesar had dat al gedaan, hoewel hij veertien stammen van de volkeren die tussen de Garumna en de Liger-rivieren wonen, aan hen heeft toegevoegd; de rest van het land verdeelde hij in twee delen: het ene deel omvatte hij binnen de grenzen van Lugdunum tot de bovenste districten van de Rhenus, terwijl het andere deel omvatte binnen de grenzen van de Belgae."
Strabo Book IV

De vijf Galliërs

Romeinse provincies op geografische locatie

bronnen

  • "Gallië" De beknopte Oxford-aanvulling op de klassieke literatuur. Ed. M.C. Howatson en Ian Chilvers. Oxford University Press, 1996.
  • "'Imaginary Geography' in Bellum Gallicum van Caesar," door Krebs, Christopher B .; American Journal of Philology, Volume 127, Nummer 1 (geheel nummer 505), lente 2006, pp. 111-136
  • "More Narbonensian Senators", door Ronald Syme; Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik Bd. 65, (1986), pp. 1-24
  • "Provincia" woordenboek van Griekse en Romeinse geografie (1854) William Smith, LLD, Ed.
  • "Messalla in Aquitania," door J. P. Postgate; Het klassieke overzicht Vol. 17, nr. 2 (maart 1903), pp. 112-117
  • "The Patria of Tacitus," door Mary L. Gordon; Het Journal of Roman Studies Vol. 26, deel 2 (1936), pp. 145-151