De G-20 of 'groep van twintig' is een groep van twintig van de belangrijkste economieën op aarde. Het omvat 19 onafhankelijke landen samen met de Europese Unie.
De G-20 omvat alle originele leden van de G-7 samen met BRIMCKS (Brazilië, Rusland, India, Mexico, China, Zuid-Korea en Zuid-Afrika) en Australië, Argentinië, Indonesië, Saoedi-Arabië en Turkije. Volgens de G-20-website, "vertegenwoordigen de economieën van de G20 bijna 90% van het mondiale bbp en tweederde van de wereldbevolking."
1. Argentinië
2. Australië
3. Brazilië
4. Canada
5. China
6. Frankrijk (ook lid van de EU)
7. Duitsland (ook lid van de EU)
8. India
9. Indonesië
10. Italië (ook lid van de EU)
11. Japan
12. Mexico
13. Rusland
14. Saoedi-Arabië
15. Zuid-Afrika
16. Zuid-Korea
17. Turkije (een kandidaat voor de EU)
18. Verenigd Koninkrijk (ook lid van de EU)
19. Verenigde Staten
20. Europese Unie (leden van de EU)
Vijf landen zijn uitgenodigd om deel te nemen aan de G-20-bijeenkomst in 2012 door Mexico, het gastland en de voorzitter van de G-20 ten tijde van de top: Spanje, Benin, Cambodja, Chili, Colombia.
"De G20 vindt zijn oorsprong in de Aziatische economische crisis van 1998. Een jaar later kwamen de ministers van Financiën en centrale bankiers van de belangrijkste mondiale economieën bijeen in Berlijn, Duitsland, op een bijeenkomst die mede werd gesponsord door de minister van Financiën van Canada en de financiële sector. minister van Duitsland In de nasleep van de internationale financiële crisis die in 2008 uitbrak, de ernstigste sinds de Grote Depressie (1929), begon de G20 op leidersniveau bijeen te komen en is sindsdien het belangrijkste forum geworden voor mondiale economische en financiële samenwerking en discussie. "
"De G20 is een informeel forum voor discussie tussen geavanceerde en opkomende landen dat streeft naar versterking van de internationale samenwerking en het waarborgen van wereldwijde economische stabiliteit ... Het belangrijkste doel is het coördineren van macro-economisch beleid om het wereldwijde economische herstel te versterken; de internationale financiële architectuur hervormen; en financiële regelgeving bevorderen om te helpen voorkomen dat een nieuwe crisis, zoals die in 2008, zich opnieuw voordoet. "