Wat is de valbeveiliging?

Entrapment is een verdediging die wordt gebruikt in de strafrechtbank wanneer een overheidsagent een verweerder ertoe heeft aangezet een misdrijf te plegen. In het Amerikaanse rechtssysteem fungeert de verdediging tegen beknelling als een controle van de macht van overheidsagenten en ambtenaren.

Belangrijkste afhaalrestaurants: afweerverdediging

• Entrapment is een bevestigende verdediging die moet worden bewezen door een overwicht aan bewijs.
• Om te bewijzen dat ze in de val zijn gelokt, moet een verdachte eerst aantonen dat een overheidsagent de verdachte heeft aangespoord een misdrijf te plegen.
• De verdachte moet ook aantonen dat hij of zij niet vatbaar was om het misdrijf te plegen voorafgaand aan overheidsinterventie.

Hoe aantasting te bewijzen

Entrapment is een bevestigende verdediging, wat betekent dat de verweerder een bewijslast draagt. Het kan alleen worden gebruikt tegen iemand die voor een overheidsinstantie werkt (bijvoorbeeld overheidsfunctionarissen, federale functionarissen en overheidsfunctionarissen). Vangst wordt bewezen door een overwicht aan bewijsmateriaal, dat minder zwaar is dan redelijke twijfel.

Om beknelling te bewijzen, moet een verweerder aantonen dat de overheidsagent de verweerder ertoe heeft aangezet een misdrijf te plegen, en dat de beklaagde niet vatbaar was voor crimineel gedrag.

De verweerder de mogelijkheid bieden om een ​​misdrijf te plegen, wordt niet als aansporing beschouwd. Als een overheidsagent bijvoorbeeld vraagt ​​om drugs te kopen en de gedaagde de officier gemakkelijk illegale stoffen geeft, is de gedaagde niet gevangen. Om aansporing te tonen, moet een gedaagde bewijzen dat de overheidsagent overgehaald of gedwongen hen. Aanmoediging hoeft echter niet altijd bedreigend te zijn. Een overheidsagent kan een belofte doen die zo buitengewoon is in ruil voor een criminele daad dat een verdachte de verleiding niet kan weerstaan.

Zelfs als een verdachte aanzetten kan bewijzen, moet hij nog steeds bewijzen dat hij niet vatbaar was voor het plegen van het misdrijf. In een poging om te pleiten tegen beknelling, zou de vervolging de eerdere criminele handelingen van de verdachte kunnen gebruiken om de jury te overtuigen. Als de verdachte geen strafblad heeft, wordt het argument van de aanklager moeilijker. Ze kunnen de jury vragen om de gemoedstoestand van de verdachte te bepalen voordat de gepleegde overtreding wordt begaan. Soms beschouwen de rechter en jury de gretigheid van de verdachte om het misdrijf te plegen.

Afweerverdediging: subjectieve en objectieve normen

Entrapment is een strafrechtelijke verdediging, wat betekent dat het afkomstig is van het gemeen recht, niet van het constitutionele recht. Als gevolg hiervan kunnen staten kiezen hoe ze valbeveiliging willen toepassen. Er zijn twee toepassingen of normen die door staten algemeen worden overgenomen: subjectief of objectief. Beide normen vereisen dat de verdachte eerst bewijst dat overheidsfunctionarissen de misdaad hebben veroorzaakt.

Subjectieve standaard

Volgens de subjectieve norm beschouwen juryleden zowel de acties van de overheidsagent als de aanleg van de verdachte om het misdrijf te plegen om te bepalen welke de motiverende factor was. De subjectieve norm verplaatst de last terug naar het openbaar ministerie om te bewijzen dat de verdachte vatbaar was voor het plegen van het misdrijf zonder redelijke twijfel. Dit betekent dat als de verdachte in de val wil lopen, de dwang van de overheidsagent zo extreem moet zijn dat dit duidelijk de belangrijkste reden is voor het plegen van het misdrijf.

Doelstelling Standaard

De objectieve norm vraagt ​​juryleden om te bepalen of de acties van een officier een redelijk persoon ertoe zouden hebben gebracht een misdrijf te plegen. De mentale toestand van de verdachte speelt geen rol bij objectieve analyse. Als de gedaagde met succes bewijst dat ze in de val zijn gelokt, worden ze niet schuldig bevonden.

Gevangeniszaken

De volgende twee gevallen bieden nuttige voorbeelden van de wetgeving op het gebied van vangst in actie.

Sorrells v. Verenigde Staten

In Sorrells v. United States (1932) heeft het Hooggerechtshof gevangenneming erkend als een bevestigende verdediging. Vaughn Crawford Sorrells was een fabrieksarbeider in Noord-Carolina die naar verluidt alcohol had gesmokkeld tijdens een verbod. Een overheidsagent benaderde Sorrells en vertelde hem dat hij een collega-veteraan was die in dezelfde divisie had gediend tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hij vroeg Sorrells herhaaldelijk om drank, en ten minste twee keer zei Sorrells nee. Uiteindelijk ging Sorrells kapot en vertrokken om whisky te halen. De agent betaalde hem $ 5 voor de alcohol. Voorafgaand aan die verkoop had de regering geen solide bewijzen dat Sorrells in het verleden ooit alcohol had gesmokkeld.

Het Hof oordeelde dat de advocaten van Sorrells beknelling als bevestigende verdediging konden gebruiken. In een unanieme mening schreef Justice Hughes dat de misdaad "was veroorzaakt door de verbodsagent, dat het de schepping van zijn doel was, dat de verdachte niet eerder beschikte om het te plegen, maar een ijverige, gezagsgetrouwe burger was." de rechtbank had Sorrells toestemming moeten geven om voor een jury in de val te lokken.

Jacobson v. Verenigde Staten

Jacobson v. United States (1992) behandelde de valkuil wettelijk. Overheidsagenten begonnen Keith Jacobson na te streven in 1985 nadat hij een exemplaar van een tijdschrift met naaktfoto's van minderjarigen kocht. De aankoop vond plaats voordat het Congres de Child Protection Act van 1984 goedkeurde. In de loop van twee en een half jaar stuurden overheidsagenten valse mailings van meerdere organisaties naar Jacobson. In 1987 bestelde Jacobson een illegaal tijdschrift uit een van de post van de overheid en haalde het op bij het postkantoor.

In een smalle 5-4 uitspraak constateerde de meerderheid van het Hof dat Jacobson in de val was gelokt door overheidsfunctionarissen. Zijn eerste aankoop van kinderpornografie kon geen aanleg tonen omdat hij het tijdschrift kocht voordat het illegaal was. Hij deed geen pogingen om de wet te overtreden voordat hij de neppublicaties van de regering ontving. De rechtbank voerde aan dat twee en een half jaar aanhoudende mailings de overheid verhinderden een aanleg te tonen.

bronnen

• Sorrells v. United States, 287 U.S. 435 (1932).
• Jacobson v. United States, 503 U.S. 540 (1992).
• "Criminal Resource Manual - Entrapment Elements." Het Amerikaanse ministerie van Justitie, 19 september 2018, www.justice.gov/jm/criminal-resource-manual-645-entrapment-elements.
• "De strafrechtelijke verdediging van entrapment." Justia, www.justia.com/criminal/defenses/entrapment/.
• Dillof, Anthony M. "Onrechtmatige ontrafeling ontrafelen." Het Journal of Criminal Law and Criminology, vol. 94, nee. 4, 2004, p. 827., doi: 10.2307 / 3491412.
• "Handboek voor strafrechtelijke middelen - Voorlopige bewijzen van predispositie." Het Amerikaanse ministerie van Justitie, 19 september 2018, www.justice.gov/jm/criminal-resource-manual-647-entrapment-proving-predisposition.