Het Coriolis-effect (ook bekend als de Coriolis-kracht) verwijst naar de schijnbare afbuiging van objecten (zoals vliegtuigen, wind, raketten en oceaanstromingen) die zich in een recht pad bewegen ten opzichte van het aardoppervlak. De sterkte is evenredig met de snelheid van de rotatie van de aarde op verschillende breedtegraden. Een vliegtuig dat in een rechte lijn naar het noorden vliegt, lijkt bijvoorbeeld een gebogen pad te nemen wanneer het wordt bekeken vanaf de grond beneden.
Dit effect werd voor het eerst verklaard door Gaspard-Gustave de Coriolis, een Franse wetenschapper en wiskundige, in 1835. Coriolis had kinetische energie in waterraderen bestudeerd toen hij zich realiseerde dat de krachten die hij waarnam ook een rol speelden in grotere systemen.
• Het Coriolis-effect treedt op wanneer een object dat in een recht pad reist, wordt bekeken vanuit een bewegend referentiekader. Het bewegende referentiekader zorgt ervoor dat het object verschijnt alsof het langs een gebogen pad beweegt.
• Het Coriolis-effect wordt extremer naarmate u verder van de evenaar naar de polen beweegt.
• Wind- en oceaanstromingen worden sterk beïnvloed door het Coriolis-effect.
Het Coriolis-effect is een "schijnbaar" effect, een illusie geproduceerd door een roterend referentiekader. Dit type effect is ook bekend als een fictieve kracht of een traagheidskracht. Het Coriolis-effect treedt op wanneer een object dat langs een recht pad beweegt, wordt bekeken vanuit een niet-vast referentiekader. Meestal is dit bewegende referentiekader de aarde, die met een vaste snelheid roteert. Wanneer je een object in de lucht bekijkt dat een recht pad volgt, lijkt het object zijn loop te verliezen vanwege de rotatie van de aarde. Het object beweegt niet echt van zijn koers. Het lijkt dit alleen maar te doen omdat de aarde eronder draait.
De belangrijkste oorzaak van het Coriolis-effect is de rotatie van de aarde. Terwijl de aarde tegen de klok in op zijn as draait, wordt alles dat over een lange afstand boven zijn oppervlak vliegt of vloeit afgebogen. Dit gebeurt omdat wanneer iets vrij boven het aardoppervlak beweegt, de aarde met een hogere snelheid oostwaarts onder het object beweegt.
Naarmate de breedte toeneemt en de snelheid van de rotatie van de aarde afneemt, neemt het Coriolis-effect toe. Een piloot die langs de evenaar zelf vliegt zou in staat zijn om zonder enige afbuiging langs de evenaar te blijven vliegen. Een beetje ten noorden of zuiden van de evenaar, en de piloot zou worden afgebogen. Terwijl het vliegtuig van de piloot de polen nadert, zou het de meest afbuiging mogelijk maken.
Een ander voorbeeld van breedteverschillen in doorbuiging is de vorming van orkanen. Deze stormen vormen zich niet binnen vijf graden van de evenaar omdat er onvoldoende rotatie van Coriolis is. Ga verder naar het noorden en tropische stormen kunnen beginnen te draaien en versterken om orkanen te vormen.
Naast de snelheid van de rotatie en breedtegraad van de aarde, hoe sneller het object zelf beweegt, hoe meer afbuiging er zal zijn.
De afbuigrichting van het Coriolis-effect is afhankelijk van de positie van het object op aarde. Op het noordelijk halfrond buigen objecten naar rechts, terwijl ze op het zuidelijk halfrond naar links afbuigen.
Enkele van de belangrijkste effecten van het Coriolis-effect in termen van geografie zijn de afbuiging van winden en stromingen in de oceaan. Er is ook een aanzienlijk effect op door de mens gemaakte voorwerpen zoals vliegtuigen en raketten.
In termen van het beïnvloeden van de wind, terwijl lucht van het aardoppervlak stijgt, neemt de snelheid over het oppervlak toe omdat er minder weerstand is omdat de lucht niet langer over de vele soorten landvormen van de aarde hoeft te bewegen. Omdat het Coriolis-effect toeneemt met de toenemende snelheid van een object, buigt het de luchtstromen aanzienlijk af.
Op het noordelijk halfrond spiraal deze winden naar rechts en op het zuidelijk halfrond naar links. Hierdoor ontstaan meestal de westelijke winden die zich verplaatsen van de subtropische gebieden naar de polen.
Omdat stromingen worden aangedreven door de beweging van wind over het water van de oceaan, beïnvloedt het Coriolis-effect ook de beweging van de stromingen van de oceaan. Veel van de grootste stromingen van de oceaan circuleren rond warme, hogedrukgebieden die gyres worden genoemd. Het Coriolis-effect creëert het spiraalpatroon in deze gyres.
Ten slotte is het Coriolis-effect ook belangrijk voor door de mens gemaakte objecten, vooral als ze lange afstanden over de aarde afleggen. Neem bijvoorbeeld een vlucht die vertrekt vanuit San Francisco, Californië, op weg naar New York City. Als de aarde niet zou roteren, zou er geen Coriolis-effect zijn en kon de piloot op een recht pad naar het oosten vliegen. Vanwege het Coriolis-effect moet de piloot echter voortdurend corrigeren voor de beweging van de aarde onder het vliegtuig. Zonder deze correctie zou het vliegtuig ergens in het zuidelijke deel van de Verenigde Staten landen.