Wat is verleden conjunctief?

Afgelopen conjunctief is een term in de traditionele grammatica voor het gebruik van waren in een clausule die een onwerkelijke of hypothetische toestand in de huidige, afgelopen of toekomstige tijd uitdrukt (bijvoorbeeld 'Als ik waren u… ").

Ook bekend als de 'waren-conjunctief "en de" irrealis waren,"de conjunctief in het verleden verschilt alleen van de verleden indicatief in de eerste en derde persoon enkelvoud van de verleden tijd van worden. De verleden conjunctie wordt voornamelijk gebruikt in ondergeschikte clausules die beginnen met (alsof of hoewel.

Voorbeelden en observaties

  • "[Haar oog] was prominent en toonde een groot deel van het wit, en keek je even gestadig, zo onwennig aan, alsof het waren een stalen bal gesoldeerd in haar hoofd. "
    (Charlotte Brontë, Shirley, 1849)
  • "Als ze waren echt sorry of zelfs niet zeker of ze gelijk had, zou ze zich kunnen verontschuldigen, maar in dit geval zou ze liegen. "
    (Cliff Coon, The Mending String, 2004)
  • "Hoe kan iemand met een opzegtermijn van Grand Isle naar Mexico vertrekken, alsof hij waren naar Klein's of naar de werf of naar het strand gaan? "
    (Kate Chopin, Het ontwaken, 1899)
  • "Ik voel me altijd een beetje ongemakkelijk als ik bij Marie Strickland ben, hoewel niet ongemakkelijk genoeg om haar te wensen waren niet hier."
    (P.D. James, The Murder Room, 2003)
  • "Stel dat hij waren om terug te komen naar Parijs en Bunny uit te dagen voor een duel? "
    (Upton Sinclair, Olie! 1927)
  • "O zou dat zij waren hier,
    Dat eerlijke en zachte ding,
    Wiens woorden muzikaal zijn als soorten
    Inademd door het touw van de harp. "
    (G.P. Morris, "Lines for Music")

Een ongespannen vorm

  • "De betekenis van de afgelopen conjunctief is niet feitelijk maar contrafeitelijk (bijv. [ Mocht ik willen] hij was hier; Als ik jou was… ) of voorlopig (bijv. Het zou me verbazen als hij dat zou doen) ...
  • "[T] hij conjunctief waren is geen relatieve gespannen vorm. Omdat het uiteraard ook geen absolute gespannen vorm is (d.w.z. het relateert zijn situatie niet aan het tijdelijke nulpunt), het kan alleen worden behandeld als een 'ongespannen' vorm. In dit opzicht lijkt het op niet-eindige werkwoordsvormen, d.w.z. infinitieven, deelwoorden en gerunds. "(Renaat Declerck, Susan Reed en Bert Cappelle, De grammatica van het Engelse Tense-systeem: een uitgebreide analyse. Mouton de Gruyter, 2006)

Formeel gebruik

  • "Wanneer de afgelopen conjunctief wordt gebruikt, wordt een verwijzing naar een hypothetische of een counterfactual situatie gemaakt, die in het heden, het verleden of de toekomst kan liggen (Voorbeeld 10):
(9) je zou pagina één-vierentwintig kunnen lezen, Alsof het was allemaal eenvoudig verleden, toch?
(MICASE LEL300SU076)
(10) […] Jimmie wenst / wenste / zal zijn vriendin wensen waren met hem.
(voorbeeld door Depraetere & Reed 2006: 271)
  • Het formulier waren wordt vooral gebruikt na constructies die wilskracht uitdrukken, zoals de werkwoorden wens en veronderstellen (Ik wou dat hij hier was), de conjuncties alsof, al was het maar, of (als ik jou was… ) en de zinnen zou liever en zou dat (zou willen dat hij nog leefde). In niet-formele contexten wordt de eerdere vorm echter vaak vervangen door de indicatieve verleden was (Ik wou dat hij hier was) (Huddleston & Pullum 2002: 86-89; Quirk et al. 1985: 148; 1013), d.w.z. modale preterite. Dus de voorbijgaande conjunctuur geldt als de meer formele variant. "(Alexander Bergs en Lena Heine," Mood in English. " Humeur in de talen van Europa, ed. door Björn Rothstein en Rolf Thieroff. John Benjamins, 2010)

Juistheid en aanvaardbaarheid

"Aanvaardbaarheid is niet absoluut, maar is een kwestie van graad; de ene uitdrukking kan meer of minder aanvaardbaar zijn dan de andere." Als ik in je schoenen stond "kan meer aanvaardbaar worden beoordeeld dan" Als ik in je schoenen stond ", maar beide zijn aanzienlijk acceptabeler dan 'Als we in jouw schoenen stonden'. Acceptatie is bovendien niet abstract, maar houdt verband met een groep mensen wiens reactie het weerspiegelt. " (John Algeo en Thomas Pyles, De oorsprong en ontwikkeling van de Engelse taal, 6e ed. Wadsworth, 2010)