Wat is deductief redeneren?

Aftrek is een redeneermethode van algemeen naar specifiek. Ook wel genoemd deductieve redenering en top-down logica.

In een deductief argument volgt een conclusie noodzakelijkerwijs uit de genoemde premissen. (Contrast met inductie.)

In de logica wordt een deductief argument een syllogisme genoemd. In de retoriek is het equivalent van het syllogisme het enthousiasme.

Etymologie

Uit het Latijn, "leidend"

Voorbeelden en observaties

• "De fundamentele eigenschap van een deductief geldig argument is dit: als al zijn premissen waar zijn, dan is zijn conclusie moet klopt ook omdat de bewering in de conclusie ervan al in haar premissen is vermeld, hoewel meestal slechts impliciet.
• Wetenschappelijke aftrek en retorische aftrek
  "Voor Aristoteles, wetenschappelijk aftrek verschilt in natura van zijn retorische tegenhanger. Toegegeven, beide worden uitgevoerd volgens de 'wetten' van het denken. Maar retorische deductie is om twee redenen minderwaardig: het begint met onzekere premissen, en het is enthousiast: het berust over het algemeen op vooronderstellingen van het publiek om ontbrekende premissen en conclusies te leveren. Omdat conclusies niet zekerder kunnen zijn dan hun premissen en omdat elk argument gebrekkig is dat strikt afhankelijk is van publieksparticipatie voor de voltooiing ervan, kunnen retorische conclusies op zijn best alleen plausibele conclusies opleveren ...
• Syllogismen en enthymemen
  "Zeer zelden gebruiken literairen in literaire argumenten het volledige syllogisme, behalve om de premissen waaruit de conclusie is afgeleid, volkomen duidelijk te maken, of om enige redenering te tonen. Deductieve argumenten kunnen verschillende vormen aannemen. Eén premisse, of zelfs de conclusie , mag niet worden uitgedrukt als het duidelijk genoeg is om als vanzelfsprekend te worden beschouwd; in dit geval wordt het syllogisme een enthymeem. Een van de premissen kan voorwaardelijk zijn, wat het hypothetische syllogisme oplevert. Een syllogistisch argument kan betrokken zijn bij een verklaring met zijn redenen, of met zijn conclusies, of kan verspreid zijn gedurende een uitgebreide discussie. Om effectief, met duidelijkheid en kracht te argumenteren, moet de redenaar zijn deductieve kader duidelijk in gedachten hebben op elk punt van zijn discussie, en het voor de lezer of de luisteraar houden. "

Uitspraak

di-DUK-shun

Ook gekend als

Deductief argument

bronnen

• H. Kahane, Logica en hedendaagse retoriek, 1998
• Alan G. Gross, Met in de hoofdrol de tekst: The Place of Rhetoric in Science Studies. Southern Illinois University Press, 2006
• Elias J. MacEwan, De essentie van argumentatie. D.C. Heath, 1898