Een annotatie is een notitie, opmerking of beknopte verklaring van de belangrijkste ideeën in een tekst of een deel van een tekst en wordt vaak gebruikt in leesinstructies en in onderzoek. In de corpus-taalkunde is een annotatie een gecodeerde notitie of opmerking die specifieke taalkundige kenmerken van een woord of zin identificeert.
Een van de meest voorkomende toepassingen van annotaties is in essaysamenstelling, waarin een student een groter werk annoteert waarnaar hij of zij verwijst, een lijst met citaten trekt en samenstelt om een argument te vormen. Lange essays en scripties hebben daarom vaak een geannoteerde bibliografie met een lijst met referenties en een korte samenvatting van de bronnen.
Er zijn veel manieren om een bepaalde tekst te annoteren, sleutelcomponenten van het materiaal te identificeren door te onderstrepen, in de marges te schrijven, oorzaak-gevolg relaties op te sommen en verwarrende ideeën op te merken met vraagtekens naast de verklaring in de tekst.
Bij het uitvoeren van onderzoek is het annotatieproces bijna essentieel om de kennis te behouden die nodig is om de belangrijkste punten en functies van een tekst te begrijpen en kan dit op een aantal manieren worden bereikt.
Jodi Patrick Holschuh en Lori Price Aultman beschrijven het doel van een student om tekst te annoteren in "Begripontwikkeling", waarbij de studenten "niet alleen de belangrijkste punten van de tekst, maar ook de andere belangrijke informatie (bijv. Voorbeelden en details) eruit halen dat ze moeten repeteren voor examens. "
Holschuh en Aultman beschrijven verder de vele manieren waarop een student belangrijke informatie uit een bepaalde tekst kan isoleren, inclusief het schrijven van korte samenvattingen in de eigen woorden van de student, een opsomming van kenmerken en oorzaak-en-gevolg relaties in de tekst, het plaatsen van belangrijke informatie in afbeeldingen en grafieken, mogelijke testvragen markeren en sleutelwoorden of woordgroepen onderstrepen of een vraagteken naast verwarrende concepten plaatsen.
Volgens de 'Read-Encode-Annotate-Ponder'-strategie van Eanet & Manzo uit 1976 om studenten taal en leesvaardigheid te leren, is annotatie een essentieel onderdeel van het vermogen van een student om een gegeven tekst volledig te begrijpen.
Het proces omvat de volgende vier stappen: Lezen om de bedoeling van de tekst of de boodschap van de schrijver te onderscheiden; Codeer de boodschap in een vorm van zelfexpressie, of schrijf het op in de eigen woorden van de student; Analyseer door dit concept in een notitie te schrijven; en nadenken over of nadenken over de notitie, hetzij door introspectie, hetzij door discussiëren met collega's.
Anthony V. Manzo en Ula Casale Manzo beschrijven het begrip in "Content Area Reading: A Heuristic Approach" als een van de vroegste strategieën die zijn ontwikkeld om het gebruik van schrijven te benadrukken als middel om denken en lezen te verbeteren, "waarin deze annotaties" als alternatief dienen perspectieven om informatie en ideeën te overwegen en te evalueren. "