Wat is een uitsterven van dieren?

Het uitsterven van een diersoort vindt plaats wanneer het laatste individuele lid van die soort sterft. Hoewel een soort 'uitgestorven in het wild' kan zijn, wordt de soort niet als uitgestorven beschouwd totdat elk individu - ongeacht locatie, gevangenschap of fokvermogen - is omgekomen.

Natuurlijk versus door de mens veroorzaakt uitsterven

De meeste soorten zijn uitgestorven als gevolg van natuurlijke oorzaken. In sommige gevallen werden roofdieren krachtiger en overvloediger dan de dieren waarop ze jaagden; in andere gevallen maakte ernstige klimaatverandering het eerder gastvrije grondgebied onbewoonbaar.

Sommige soorten, zoals de passagiersduif, stierven echter uit door menselijk verlies van leefgebied en overjagen. Door de mens veroorzaakte milieuproblemen vormen ook ernstige uitdagingen voor een aantal nu bedreigde of bedreigde soorten.

Massa-uitstervingen in de oudheid

Endangered Species International schat dat 99,9% van de dieren die ooit op aarde hebben bestaan, uitstierf door catastrofale gebeurtenissen die plaatsvonden terwijl de aarde evolueerde. Wanneer dergelijke gebeurtenissen ervoor zorgen dat dieren sterven, wordt dit een massale uitsterving genoemd. De aarde heeft vijf massale uitstervingen ondergaan als gevolg van natuurlijke catastrofale gebeurtenissen:

1. De Ordovician Mass Extinction vond ongeveer 440 miljoen jaar geleden plaats tijdens het Paleozoïcum en was waarschijnlijk het resultaat van continentale drift en een daaropvolgende tweefasige klimaatverandering. Het eerste deel van deze klimaatverandering was een ijstijd die soorten vernietigde die zich niet konden aanpassen aan de koude temperaturen. De tweede rampzalige gebeurtenis vond plaats toen het ijs smolt en de oceanen overspoelde met water dat onvoldoende hoeveelheden zuurstof ontbrak om het leven in stand te houden. Naar schatting is 85% van alle soorten omgekomen.
2. Het Devoonse massale uitsterven die ongeveer 375 miljoen jaar geleden plaatsvond, wordt toegeschreven aan verschillende potentiële factoren: verminderde zuurstofniveaus in de oceanen, de snelle afkoeling van luchttemperaturen en mogelijk vulkaanuitbarstingen en / of meteooraanvallen. Wat de oorzaak of oorzaken ook zijn, bijna 80% van alle soorten - land- en waterdieren - zijn weggevaagd.
3. Het permanent uitsterven van de Perm, ook bekend als 'The Great Dying', vond ongeveer 250 miljoen jaar geleden plaats en resulteerde in het uitsterven van 96% van de soorten op de planeet. Mogelijke oorzaken zijn toegeschreven aan klimaatverandering, asteroïde stakingen, vulkaanuitbarstingen en de daaropvolgende snelle ontwikkeling van microbieel leven dat floreerde in methaan / basaltrijke omgevingen veroorzaakt door de afgifte van gassen en andere elementen in de atmosfeer als gevolg van die vulkanische activiteiten en / of asteroïde effecten.
4. Het trias-Jura-massale uitsterven vond ongeveer 200 miljoen jaar geleden plaats. Het doden van ongeveer 50% van de soorten, was waarschijnlijk het hoogtepunt van een reeks kleinere uitstervingsgebeurtenissen die plaatsvonden in de loop van de laatste 18 miljoen jaar van het Trias in het Mesozoïcum. Vermelde mogelijke oorzaken zijn vulkanische activiteit samen met de resulterende basaltoverstroming, wereldwijde klimaatverandering en veranderende pH en zeespiegel in de oceanen.
5. De K-T massa-uitsterving vond ongeveer 65 miljoen jaar geleden plaats en resulteerde in het uitsterven van ongeveer 75% van alle soorten. Dit uitsterven is toegeschreven aan extreme meteooractiviteit resulterend in een fenomeen dat bekend staat als "impact winter" dat het klimaat van de aarde drastisch veranderde.

De door de mens veroorzaakte massa-uitstervingscrisis

"Wat is er aan het leven als een man 's nachts de roep van een whippoorwill of de argumenten van de kikkers rond een vijver niet kan horen?" - Chief Seattle, 1854

Terwijl eerdere massale uitstervingen plaatsvonden lang vóór de geregistreerde geschiedenis, geloven sommige wetenschappers dat er op dit moment een massale uitsterving plaatsvindt. Biologen die geloven dat de aarde een zesde massale uitsterving van zowel flora als fauna ondergaat, wekken alarm.

Hoewel er de afgelopen half miljard jaar geen natuurlijke massa-uitstervingen zijn geweest, nu, nu menselijke activiteiten een kwantificeerbare impact op de aarde hebben, vinden uitstervingen in een alarmerend tempo plaats. Hoewel in de natuur enig uitsterven optreedt, is dit niet in de grote aantallen die tegenwoordig worden ervaren.

De mate van uitsterven als gevolg van natuurlijke oorzaken is gemiddeld één tot vijf soorten per jaar. Met menselijke activiteiten, zoals het verbranden van fossiele brandstoffen en de vernietiging van habitats, verliezen we echter plant-, dier- en insectensoorten in een alarmerend snel tempo.

Statistieken van het VN-milieuprogramma (UNEP) schatten dat tussen 150 en 200 soorten planten, insecten, vogels en zoogdieren elke dag uitsterven. Alarmerend is dit percentage bijna 1000 keer groter dan het 'natuurlijke' of 'achtergrond'-percentage, en volgens biologen cataclysmischer dan alles wat de aarde heeft gezien sinds dinosauriërs bijna 65 miljoen jaar geleden verdwenen.