Canada is een tweetalig land met "co-officiële" talen. Engels en Frans hebben dezelfde status als de officiële talen van alle federale overheidsinstellingen in Canada. Dit betekent dat het publiek het recht heeft om te communiceren met en diensten te ontvangen van federale overheidsinstellingen in het Engels of het Frans. Werknemers van de federale overheid hebben het recht om in de aangewezen tweetalige regio's te werken in de officiële taal van hun keuze.
Net als de Verenigde Staten begon Canada als een kolonie. Begin in 1500, maakte het deel uit van Nieuw Frankrijk maar werd later een Britse kolonie na de Zevenjarige Oorlog. Als gevolg hiervan erkende de Canadese regering de talen van beide kolonisatoren: Frankrijk en Engeland. De grondwet van 1867 bepaalde het gebruik van beide talen in het parlement en in federale rechtbanken. Jaren later versterkte Canada zijn engagement voor tweetaligheid toen het de officiële talenwet van 1969 goedkeurde, die de constitutionele oorsprong van zijn co-officiële talen bevestigde en de beschermingen uiteenzette die worden geboden door zijn tweetalige status. Zevenjarige oorlog. Als gevolg hiervan erkende de Canadese regering de talen van beide kolonisatoren: Frankrijk en Engeland. De grondwet van 1867 bepaalde het gebruik van beide talen in het parlement en in federale rechtbanken. Jaren later versterkte Canada zijn toewijding aan tweetaligheid toen het de officiële talenwet van 1969 goedkeurde, waarin de constitutionele oorsprong van zijn co-officiële talen werd bevestigd en de bescherming werd geboden die wordt geboden door zijn tweetalige status.
Zoals uitgelegd in de Official Languages Act van 1969 beschermt de erkenning van zowel het Engels als het Frans de rechten van alle Canadezen. Naast andere voordelen erkende de wet dat Canadese burgers toegang moeten hebben tot federale wetten en overheidsdocumenten, ongeacht hun moedertaal. De wet vereist ook dat consumentenproducten tweetalig zijn verpakt.
De Canadese federale overheid streeft ernaar de gelijkheid van status en het gebruik van de Engelse en Franse taal binnen de Canadese samenleving te bevorderen en ondersteunt de ontwikkeling van Engelse en Franse taalgemeenschappen van minderheden. De realiteit is echter dat de meeste Canadezen Engels spreken, en natuurlijk spreken veel Canadezen een andere taal volledig.
Alle instellingen die onder de federale jurisdictie vallen, zijn onderworpen aan officiële tweetaligheid, maar provincies, gemeenten en particuliere bedrijven hoeven niet in beide talen te werken. Hoewel de federale overheid in theorie tweetalige diensten in alle gebieden garandeert, zijn er veel regio's in Canada waar Engels de duidelijke meerderheidstaal is, dus de overheid biedt in die regio's niet altijd diensten in het Frans aan. Canadezen gebruiken de uitdrukking "waar nummers rechtvaardigen" om aan te geven of het taalgebruik van een lokale bevolking tweetalige diensten van de federale overheid vereist.
Hoewel de Verenigde Staten een van de weinige landen zijn zonder officiële taal, is Canada verre van de enige natie met twee of meer officiële talen. Er zijn meer dan 60 meertalige landen, waaronder Aruba, België en Ierland.