Theodosian Code (in het Latijn, Codex Theodosianus) was een compilatie van de Romeinse wet, geautoriseerd door de Oost-Romeinse keizer Theodosius II in de vijfde eeuw. De code was bedoeld om het ingewikkelde geheel van keizerlijke wetten te stroomlijnen en te organiseren dat is afgekondigd sinds het bewind van keizer Constantijn in 312 G.T., maar het bevat ook wetten van veel verder terug. De code werd formeel begonnen op 26 maart 429 en werd geïntroduceerd op 15 februari 438.
De Theodosiaanse code was grotendeels gebaseerd op twee eerdere compilaties: de Codex Gregorianus (de Gregoriaanse Code) en de Codex Hermogenianus (de Hermogenian Code). De Gregoriaanse Code was eerder in de vijfde eeuw samengesteld door de Romeinse jurist Gregorius en bevatte wetten van keizer Hadrianus, die regeerde van 117 tot 138 G.T. tot aan die van keizer Constantijn.
De Hermogeniaanse Code was geschreven door Hermogenes, een andere jurist uit de vijfde eeuw, als aanvulling op de Gregoriaanse Code, en deze was voornamelijk gericht op de wetten van de keizers Diocletianus (284-305) en Maximianus (285-305).
Toekomstige wetcodes zouden op hun beurt gebaseerd zijn op de Theodosian Code, met name de Corpus Juris Civilis van Justinianus. Hoewel de code van Justinianus de komende eeuwen de kern van de Byzantijnse wet zou zijn, begon het pas in de 12e eeuw invloed te hebben op de West-Europese wetgeving. In de tussenliggende eeuwen was het de Theodosian Code die de meest gezaghebbende vorm van het Romeinse recht in West-Europa zou zijn.
De publicatie van de Theodosian Code en de snelle acceptatie en persistentie ervan in het westen tonen de continuïteit van de Romeinse wet van het oude tijdperk tot de middeleeuwen..
De Theodosian Code is bijzonder belangrijk in de geschiedenis van de christelijke religie. De code bevat niet alleen een wet die het christendom tot de officiële religie van het rijk maakte, maar ook een wet die alle andere religies illegaal maakte. Hoewel duidelijk meer dan een enkele wet of zelfs een enkel juridisch onderwerp, is de Theodosian Code het meest bekend om dit aspect van de inhoud en wordt er vaak naar verwezen als de basis van intolerantie in het christendom.