Je kunt het niet meenemen is een verheugd publiek sinds 1936. Geschreven door George S. Kaufman en Moss Hart, deze Pulitzer Prize-winnende komedie viert non-conformiteit.
"Opa" Martin Vanderhof maakte ooit deel uit van de competitieve zakenwereld. Op een dag besefte hij echter dat hij ongelukkig was. Dus stopte hij met werken. Sinds die tijd besteedt hij zijn dagen aan het vangen en opvoeden van slangen, het kijken naar diploma-uitreikingen, het bezoeken van oude vrienden en het doen van alles wat hij wil doen. De leden van zijn huishouden zijn net zo excentriek:
Naast het gezin komen en gaan veel "vreemde" vrienden uit het Vanderhof-huis. Hoewel het gezegd moet worden, gaan sommigen nooit weg. De heer DePinna, de man die vroeger ijs leverde, helpt nu met het vuurwerk en jurken in Griekse toga's om te poseren voor Penny's portretten.
Misschien is Amerika verliefd op geweest Je kunt het niet meenemen omdat we allemaal een klein beetje van onszelf zien in opa en zijn familieleden. Of, zo niet, misschien willen we zijn zoals zij.
Velen van ons maken de verwachtingen van anderen waar. Als universitair docent ontmoet ik een verrassend aantal studenten die hoofdvak in boekhouding of engineering zijn, gewoon omdat hun ouders dat verwachten.
Opa Vanderhof begrijpt de kostbaarheid van het leven; hij streeft zijn eigen belangen na, zijn eigen vormen van vervulling. Hij moedigt anderen aan hun dromen te volgen en zich niet te onderwerpen aan de wil van anderen. In deze scène gaat opa Vanderhof op pad om te chatten met een oude vriend, een politieman op de hoek:
Opa: Ik ken hem al sinds hij een kleine jongen was. Hij is een arts. Maar na zijn afstuderen kwam hij naar me toe en zei dat hij geen dokter wilde worden. Hij had altijd politieman willen worden. Dus ik zei, ga je gang en wees politieman als je dat wilt. En dat is wat hij deed.
Nu is niet iedereen voorstander van opa's gelukkige houding ten opzichte van het leven. Velen beschouwen zijn familie van dromers als onpraktisch en kinderachtig. Serieus ingestelde karakters zoals de zakenmagnaat Mr. Kirby geloven dat als iedereen zich zou gedragen als de Vanderhof-clan, er nooit iets productiefs zou gebeuren. De maatschappij zou uiteenvallen.
Opa beweert dat er genoeg mensen zijn die wakker worden en naar Wall Street willen gaan werken. Door productieve leden van de samenleving te zijn (leidinggevenden, verkopers, CEO's, enz.) Volgen veel serieuze mensen de wens van hun hart.
Anderen willen echter misschien marcheren op het ritme van een andere xylofoon. Tegen het einde van het stuk accepteert Mr. Kirby de Vanderhof-filosofie. Hij beseft dat hij niet tevreden is met zijn eigen carrière en besluit een meer verrijkende levensstijl na te streven.
Een van de meest vermakelijke subplots van Je kunt het niet meenemen betrekt de IRS Agent, Mr. Henderson. Hij arriveert om opa te informeren dat hij de overheid tientallen jaren onbetaalde inkomstenbelasting verschuldigd is. Opa heeft zijn inkomstenbelasting nooit betaald, omdat hij er niet in gelooft.
Opa: Stel dat ik je dit geld betaal, let wel, ik zeg niet dat ik het ga doen - maar alleen omwille van het argument - wat de regering ermee gaat doen?
Henderson: Wat bedoel je??
Opa: Nou, wat krijg ik voor mijn geld? Als ik naar Macy ga en iets koop, dan is het - ik zie het. Wat heeft de regering me gegeven?
Henderson: Wel, de regering geeft je alles. Het beschermt je.
Opa: Hoezo?
Henderson: Nou-invasie. Buitenlanders die hier misschien komen en alles meenemen wat je hebt.
Opa: Oh ik denk niet dat ze dat gaan doen.
Henderson: Als u geen inkomstenbelasting zou betalen, zouden ze dat doen. Hoe denk je dat de regering het leger en de marine in stand houdt? Al die slagschepen ...
Opa: De laatste keer dat we slagschepen gebruikten was in de Spaans-Amerikaanse oorlog, en wat hebben we daaruit gehaald? Cuba - en we hebben het teruggegeven. Ik zou het niet erg vinden om te betalen als het iets verstandigs was.
Zou je niet willen dat je net zo gemakkelijk met bureaucratieën kon omgaan als opa Vanderhof? Uiteindelijk wordt het conflict met de IRS luchthartig opgelost wanneer de Amerikaanse regering gelooft dat de heer Vanderhof al enkele jaren dood is!
De boodschap van de titel is misschien gezond verstand: alle rijkdom die we verzamelen gaat niet verder dan het graf (ondanks wat Egyptische mummies misschien denken!). Als we kiezen voor geld boven geluk, zullen we bedompt en ellendig worden, net als de welgestelde Mr. Kirby.
Betekent dit dat? Je kunt het niet meenemen is een komische aanval op het kapitalisme? Zeker niet. Het huishouden van Vanderhof is in veel opzichten de belichaming van de American Dream. Ze hebben een prachtige plek om te wonen, ze zijn gelukkig en ze streven elk hun individuele dromen na.
Voor sommige mensen schreeuwt geluk om cijfers op de aandelenmarkt. Voor anderen is geluk de xylofoon off-key spelen of wild een uniek ballet dansen. Opa Vanderhof leert ons dat er veel wegen zijn naar geluk. Zorg ervoor dat je de jouwe volgt.