De Taklamakan-woestijn

In de Uigur-taal kan Taklamakan betekenen 'je kunt erin komen, maar je kunt er nooit meer uit', aldus Reisgids China. We kunnen niet controleren of de vertaling juist is, maar het label past op zo'n grote, droge, gevaarlijke plek voor mensen en de meeste dieren.

Grote meren, waaronder Lop Nor en Kara Koschun, zijn opgedroogd, dus gedurende de millennia is het woestijngebied toegenomen. De Taklamakan-woestijn is een ongastvrij ovaal van ongeveer 1000x500 km (193.051 vierkante mijl).

Het is ver van elke oceaan en zo afwisselend heet, droog en koud, met veranderende zandduinen die 85% van het oppervlak bedekken, voortgestuwd door noordelijke winden en zandstormen.

Alternatieve spellingen: Taklimakan en Teklimakan

Gebrek aan regenval

Wang Yue en Dong Guangrun van het Desert Research Institute in Lanzhou, China, zeggen dat in de Taklamakan-woestijn de gemiddelde jaarlijkse regenval minder is dan 40 mm (1,57 inch). Het is ongeveer 10 mm - dat is iets meer dan een derde van een inch - in het midden en 100 mm aan de voet van de bergen, volgens Terrestrial Ecoregions-Taklimakan woestijn.

Aangrenzende landen

Hoewel het in China is en wordt begrensd door verschillende bergketens (Kunlun, Pamir en Tian Shan), zijn er andere landen in de omgeving: Tibet, Kazachstan, Kirgizië, Tadzjikistan, Pakistan en India.

Oude inwoners

Mensen zouden er 4000 jaar geleden comfortabel hebben gewoond. Mummies werden gevonden in de regio, perfect bewaard gebleven door de dorre omstandigheden, worden verondersteld Indo-Europees sprekende blanken te zijn.

Wetenschap, in een artikel uit 2009:

"In de noordoostelijke rand van de woestijn hebben archeologen van 2002 tot 2005 een buitengewone begraafplaats opgegraven genaamd Xiaohe, die al in 2000 v.Chr. Is gedateerd ... Een uitgestrekte ovale zandheuvel van 25 hectare, de site is een bos van 140 staanplaatsen polen markeren de graven van de verloren gewaande maatschappij en omgeving. De palen, houten doodskisten en bewerkte houten beelden met uitgesproken neuzen komen uit de populierenbossen van een veel koeler en natter klimaat."

Zijderoute handelsroutes

Een van 's werelds grootste woestijnen, de Taklamakan, ligt in de noordwestelijke regio van het moderne China, in de autonome regio Xinjiang Uighur. Er zijn oases op twee routes rond de woestijn die als belangrijke handelsplaatsen op de zijderoute dienden. Langs het noorden ging de route door het Tien Shan-gebergte en langs het zuiden, het Kunlun-gebergte van het Tibetaanse plateau. Econoom André Gunder Frank, die langs de noordelijke route met UNESCO reisde, zegt dat de zuidelijke route het meest werd gebruikt in de oudheid. Het sloot zich aan bij de noordelijke route in Kashgar om naar India / Pakistan, Samarkand en Bactria te gaan.

bronnen

• _{"Archeology in China: Bridging East and West," door Andrew Lawler; Wetenschap 21 augustus 2009: Vol. 325 nee. 5943 pp. 940-943.}
• _{"Nieuws en korte bijdragen", door Derrold W. Holcomb; Journal of Field Archaeology.}
• _{On the Silk Road: An 'Academic' Travelogue Andre Gunder Frank Economic and Political Weekly Vol. 25, nr. 46 (17 november 1990), pp. 2536-2539.}
• _{"Geschiedenis van de zandzee van de Taklimakan in de afgelopen 30.000 jaar." door Wang Yue en Dong Guangrun Geografiska Annaler. Series A, Physical Geography Vol. 76, No. 3 (1994), pp. 131-141.}
• _{"Oude innerlijke Aziatische nomaden: hun economische basis en de betekenis ervan in de Chinese geschiedenis," door Nicola Di Cosmo; The Journal of Asian Studies Vol. 53, nr. 4 (nov. 1994), pp. 1092-1126.}