De legende van Lucretia in de Romeinse geschiedenis

De legendarische verkrachting van Romeinse edelvrouw Lucretia door Tarquin, koning van Rome, en haar daaropvolgende zelfmoord worden gecrediteerd als inspirerend voor de opstand tegen de familie Tarquin door Lucius Junius Brutus die leidde tot de oprichting van de Romeinse Republiek.

  • data: 6e eeuw v.Chr. Volgens Livy heeft de verkrachting van Lucretia plaatsgevonden in 509 v.Chr.
  • Ook gekend als: Lucrece

Waar is haar verhaal gedocumenteerd?

De Galliërs vernietigden Romeinse archieven in 390 v.Chr., Dus alle gelijktijdige archieven werden vernietigd. Verhalen van vóór die tijd zullen waarschijnlijk meer legende zijn dan geschiedenis.

De legende van Lucretia wordt gerapporteerd door Livy in zijn Romeinse geschiedenis. In zijn verhaal was zij de dochter van Spurius Lucretius Tricipitinus, zus van Publius Lucretius Tricipitinus, nicht van Lucius Junius Brutus en echtgenote van Lucius Tarquinius Collatinus (Conlatinus) die de zoon was van Egerius. 

Haar verhaal wordt ook verteld in Ovidius 'Fasti'.

Het verhaal van Lucretia

Het verhaal begint met een drinkweddenschap tussen enkele jonge mannen in het huis van Sextus Tarquinius, een zoon van de koning van Rome. Ze besluiten hun vrouwen te verrassen om te zien hoe ze zich gedragen als ze hun man niet verwachten. De vrouw van Collatinus, Lucretia, gedraagt ​​zich virtuoos, terwijl de vrouwen van de zonen van de koning niet.

Enkele dagen later gaat Sextus Tarquinius naar het huis van Collatinus en wordt gastvrij ontvangen. Wanneer iedereen in huis slaapt, gaat hij naar de slaapkamer van Lucretia en bedreigt haar met een zwaard, eisend en smekend dat ze zich moet onderwerpen aan zijn avances. Ze toont zichzelf dat ze niet bang is voor de dood, en dan dreigt hij dat hij haar zal doden en haar naakte lichaam naast het naakte lichaam van een dienaar zal plaatsen, waardoor haar familie wordt beschaamd omdat dit overspel met haar sociale inferieur zal inhouden.

Ze geeft zich over, maar roept 's morgens haar vader, echtgenoot en oom tot haar, en ze vertelt hoe ze' haar eer heeft verloren 'en eist dat ze haar verkrachting wreken. Hoewel de mannen haar proberen te overtuigen dat ze geen oneer draagt, is ze het niet eens en doodt ze zichzelf, haar 'straf' voor het verliezen van haar eer. Brutus, haar oom, verklaart dat ze de koning en al zijn familie uit Rome zullen verdrijven en nooit meer een koning in Rome zullen hebben. Wanneer haar lichaam publiekelijk wordt getoond, herinnert het vele anderen in Rome aan gewelddaden door de familie van de koning.

Haar verkrachting is dus de trigger voor de Romeinse revolutie. Haar oom en echtgenoot zijn leiders van de revolutie en de nieuw opgerichte republiek. De broer en echtgenoot van Lucretia zijn de eerste Romeinse consuls.

De legende van Lucretia - een vrouw die seksueel werd geschonden en daarom haar mannelijke familieleden beschaamde die vervolgens wraak namen op de verkrachter en zijn familie - werd niet alleen in de Romeinse republiek gebruikt om de juiste vrouwelijke deugd te vertegenwoordigen, maar werd door veel schrijvers en kunstenaars gebruikt in latere tijden.

William Shakespeare's "The Rape of Lucrece"

In 1594 schreef Shakespeare een verhalend gedicht over Lucretia. Het gedicht is 1855 regels lang, met 265 strofen. Shakespeare gebruikte het verhaal van de verkrachting van Lucretia in vier van zijn gedichten via toespelingen: 'Cybeline', 'Titus Andronicus', 'Macbeth' en 'Taming of the Shrew'. het gedicht werd uitgegeven door drukker Richard Field en verkocht door John Harrison de oudere, een boekverkoper op het kerkhof van St. Paul. Shakespeare putte uit zowel Ovids versie in "Fasti" als Livy's in zijn geschiedenis van Rome.