De impliciete machten van het congres

In de federale regering van de Verenigde Staten is de term 'impliciete bevoegdheden' van toepassing op die bevoegdheden die door het Congres worden uitgeoefend en die niet uitdrukkelijk door de grondwet zijn verleend, maar die 'noodzakelijk en gepast' worden geacht om die constitutioneel verleende bevoegdheden effectief uit te voeren..

Belangrijkste afhaalrestaurants: impliciete bevoegdheden van het congres

• Een "impliciete macht" is een macht die het Congres uitoefent, hoewel het niet uitdrukkelijk is verleend door artikel I, sectie 8 van de Amerikaanse grondwet..
• Impliciete bevoegdheden komen van de 'elastische clausule' van de Grondwet, die het Congres de bevoegdheid geeft om wetten aan te nemen die als 'noodzakelijk en gepast' worden beschouwd voor het effectief uitoefenen van zijn 'opgesomde' bevoegdheden.
• Wetten vastgesteld volgens de impliciete machtenleer en gerechtvaardigd door de elastische clausule zijn vaak controversieel en fel bediscussieerd.

Hoe kan het Congres wetten aannemen die de Amerikaanse grondwet het niet specifiek de macht geeft om te slagen?

Artikel I, sectie 8 van de Grondwet verleent het Congres een zeer specifieke reeks bevoegdheden die bekend staan ​​als "uitgesproken" of "opgesomde" bevoegdheden die de basis vormen van het Amerikaanse federalismesysteem - de verdeling en verdeling van bevoegdheden tussen de centrale overheid en de nationale regeringen.

In een historisch voorbeeld van impliciete bevoegdheden, toen het Congres de eerste bank van de Verenigde Staten in 1791 oprichtte, vroeg president George Washington de minister van Financiën Alexander Hamilton om de actie te verdedigen tegen de bezwaren van Thomas Jefferson, James Madison en procureur-generaal Edmund Randolph.

In een klassiek argument voor impliciete bevoegdheden, legde Hamilton uit dat de soevereine plichten van elke regering impliceerden dat de regering zich het recht voorbehouden om alle bevoegdheden te gebruiken die nodig zijn om die taken uit te voeren.

Hamilton voerde verder aan dat de 'algemene welvaart' en de 'noodzakelijke en juiste' clausules van de Grondwet het document de elasticiteit gaven die de kadermakers zochten. Overtuigd door het argument van Hamilton, tekende president Washington de bankwet.

In 1816 citeerde Opperrechter John Marshall Hamilton's argument van 1791 voor impliciete bevoegdheden in de beslissing van het Supreme Court in McCulloch v. Maryland handhaving van een wetsvoorstel van het Congres tot oprichting van de Tweede Bank van de Verenigde Staten. Marshall betoogde dat het Congres het recht had om de bank op te richten, aangezien de Grondwet aan het Congres bepaalde impliciete bevoegdheden verleent die verder gaan dan de expliciet verklaarde.

De 'elastische clausule'

Het Congres haalt echter zijn vaak controversiële impliciete macht om ogenschijnlijk niet-gespecificeerde wetten aan te nemen uit artikel I, sectie 8, artikel 18, dat het Congres de macht verleent,

“Om alle wetten te maken die nodig en gepast zijn voor het uitvoeren van de voorgaande bevoegdheden, en alle andere bevoegdheden die deze grondwet toekent aan de regering van de Verenigde Staten, of aan een afdeling of officier daarvan.”

Deze zogenaamde "Noodzakelijke en juiste clausule" of "elastische clausule" verleent congresbevoegdheden, hoewel niet specifiek vermeld in de grondwet, die noodzakelijk worden geacht om de 27 in artikel I genoemde bevoegdheden uit te voeren..

bauhaus1000 / Getty Images

Een paar voorbeelden van hoe het Congres zijn brede impliciete bevoegdheden heeft uitgeoefend die zijn verleend door artikel I, sectie 8, artikel 18, zijn:

• Wapenbeheerswetten: In duidelijk het meest controversiële gebruik van impliciete bevoegdheden, heeft het Congres wetten aangenomen die de verkoop en het bezit van vuurwapens beperken sinds 1927. Hoewel dergelijke wetten in strijd lijken te kunnen zijn met het Tweede Amendement dat het recht waarborgt om "wapens te houden en te dragen" heeft consequent zijn uitdrukkelijke bevoegdheid aangehaald om de handel tussen staten te reguleren die haar is verleend door artikel I, sectie 8, clausule 3, gewoonlijk de "handelsclausule" genoemd, als rechtvaardiging voor het aannemen van wetten voor wapenbeheersing.
• Federaal minimumloon: Een andere illustratie van het gebruik door het Congres van zijn impliciete macht kan worden gezien in de nogal losse interpretatie van dezelfde handelsclausule om de goedkeuring van de eerste federale minimumloonwet in 1938 te rechtvaardigen.
• Inkomstenbelasting: Hoewel artikel I het Congres de brede specifieke bevoegdheid geeft om "belastingen te heffen en te innen", citeerde het Congres zijn impliciete bevoegdheden onder de Elastic Clausule bij het aannemen van de belastingwet van 1861 tot oprichting van de eerste wet op de inkomstenbelasting van het land.
• The Military Draft: Het altijd controversiële, maar nog steeds wettelijk verplichte militaire wetsontwerp werd uitgevaardigd om het Congres de in artikel I genoemde bevoegdheid uit te voeren om "te zorgen voor de gemeenschappelijke defensie en het algemeen welzijn van de Verenigde Staten".
• Van de cent afkomen: In bijna elke sessie van het Congres overwegen wetgevers een wetsvoorstel om de cent weg te nemen, die elk bijna 2 cent kost voor belastingbetalers. Mocht zo'n wetsvoorstel 'penny killer' ooit worden aangenomen, dan zal het Congres hebben gehandeld op grond van zijn bredere artikel I-macht om 'geld te munten ...'

Geschiedenis van impliciete bevoegdheden

Het concept van impliciete bevoegdheden in de Grondwet is verre van nieuw. De ontwerpers wisten dat de 27 in artikel I, afdeling 8 genoemde bevoegdheden nooit voldoende zouden zijn om te anticiperen op alle onvoorziene situaties en kwesties die het Congres door de jaren heen zou moeten aanpakken.

Ze redeneerden dat de wetgevende macht in haar beoogde rol als het meest dominante en belangrijkste deel van de regering de breedst mogelijke wetgevingsbevoegdheden nodig zou hebben. Als gevolg hiervan hebben de framers de clausule "Noodzakelijk en Juist" in de Grondwet ingebouwd als een waarborg om het Congres de wetgevende ruimte te geven die het zeker nodig had.

Aangezien de bepaling van wat wel en niet 'noodzakelijk en juist' is subjectief is, zijn de impliciete bevoegdheden van het Congres controversieel sinds de vroegste dagen van de regering.

De eerste officiële erkenning van het bestaan ​​en de geldigheid van de impliciete bevoegdheden van het Congres kwam in een mijlpaalbeslissing van het Hooggerechtshof in 1819.

McCulloch v. Maryland

In de McCulloch v. Maryland In casu werd het Hooggerechtshof gevraagd om uitspraak te doen over de grondwettigheid van wetten die zijn aangenomen door het Congres tot oprichting van federaal gereguleerde nationale banken.

Naar het oordeel van de rechtbank bevestigde de gerespecteerde opperrechter John Marshall de doctrine van 'impliciete bevoegdheden' die congresbevoegdheden verleenden die niet uitdrukkelijk in artikel I van de Grondwet zijn vermeld, maar 'noodzakelijk en gepast' om die 'opgesomde' bevoegdheden uit te voeren.

De rechtbank heeft met name geconcludeerd dat, aangezien de oprichting van banken behoorlijk verband hield met de uitdrukkelijk opgesomde macht van het Congres om belastingen te innen, geld te lenen en de handel tussen staten te reguleren, de bank in kwestie constitutioneel was volgens de "Noodzakelijke en juiste clausule".

Of zoals John Marshall schreef,

“(L) en de doeleinden legitiem zijn, het binnen de reikwijdte van de grondwet moeten laten vallen, en alle passende middelen, die daartoe duidelijk worden aangenomen, die niet zijn verboden, maar bestaan ​​uit de letter en de geest van de grondwet , zijn constitutioneel. "

'Stealth-wetgeving'

Als u de impliciete bevoegdheden van het Congres interessant vindt, wilt u misschien ook meer te weten komen over zogenaamde 'ruitersrekeningen', een volledig constitutionele methode die vaak door wetgevers wordt gebruikt om impopulaire rekeningen aan te nemen die door hun collega worden tegengewerkt.