Het belang douane in de samenleving

Een gewoonte wordt gedefinieerd als een cultureel idee dat een regelmatig, patroongedrag beschrijft dat als kenmerkend voor het leven in een sociaal systeem wordt beschouwd. Handen schudden, buigen en kussen - alle gewoonten - zijn manieren om mensen te begroeten. De methode die het meest wordt gebruikt in een bepaalde samenleving, helpt de ene cultuur van de andere te onderscheiden.

Belangrijkste leerpunten

• Een gewoonte is een gedragspatroon dat wordt gevolgd door leden van een bepaalde cultuur, bijvoorbeeld handen schudden bij het ontmoeten van iemand.
• De douane bevordert sociale harmonie en eenheid binnen een groep.
• Als een wet ingaat tegen een gevestigde sociale gewoonte, kan de wet moeilijk te handhaven zijn.
• Het verlies van culturele normen, zoals gewoonten, kan een rouwreactie veroorzaken die tot rouw leidt.

De oorsprong van de douane

De douane kan generaties lang volharden, terwijl nieuwe leden van een samenleving via een socialisatieproces over bestaande gebruiken leren. Over het algemeen houden de meeste mensen zich als lid van de samenleving aan de douane zonder echt te begrijpen waarom ze bestaan ​​of hoe ze zijn begonnen. 

Maatschappelijke gebruiken beginnen vaak uit gewoonte. Een man grijpt de hand van een ander bij eerste begroeting. De andere man - en misschien nog anderen die observeren - nemen nota. Wanneer ze later iemand op straat ontmoeten, steken ze een hand uit. Na een tijdje wordt de handenschudding een gewoonte en gaat hij een eigen leven leiden.

Het belang van douane 

Na verloop van tijd worden gebruiken de wetten van het sociale leven, en omdat gebruiken zo belangrijk zijn voor sociale harmonie, kan het breken ervan theoretisch leiden tot een omwenteling die weinig of niets te maken heeft met de gewoonte zelf, vooral wanneer de redenen die worden waargenomen om het te breken hebben geen invloed. Bijvoorbeeld, nadat handshaking een norm wordt, kan een persoon die weigert zijn hand te bieden bij het ontmoeten van een ander op neerkijken en of als verdacht worden beschouwd. Waarom schudt hij geen handen? Wat is er mis met hem?

Ervan uitgaande dat een handdruk een zeer belangrijke gewoonte is, overweeg dan wat er zou kunnen gebeuren als een heel deel van een bevolking plotseling zou besluiten te stoppen met handen schudden. De vijandigheid zou kunnen groeien tussen degenen die de hand bleven schudden en degenen die dat niet deden. Deze woede en ongemak kunnen zelfs escaleren. Degenen die de hand blijven schudden, kunnen aannemen dat de niet-shakers weigeren deel te nemen omdat ze ongewassen of vies zijn. Of misschien zijn degenen die niet langer handen schudden gaan geloven dat ze superieur zijn en zichzelf niet willen bezoedelen door een inferieur persoon aan te raken.

Het is om dergelijke redenen dat conservatieve krachten vaak waarschuwen dat het breken van gewoonten kan leiden tot de achteruitgang van de samenleving. Hoewel dit in sommige gevallen waar kan zijn, beweren meer progressieve stemmen dat, om de samenleving te laten evolueren, bepaalde gebruiken moeten worden achtergelaten.

Wanneer aangepaste wet voldoet 

Soms grijpt een fractie aan bij een bepaalde maatschappelijke gewoonte en werkt deze om de een of andere reden aan wetgeving. Een voorbeeld hiervan zou Verbod zijn. Toen de matigheidskrachten in de Verenigde Staten in een prominente positie kwamen, lobbyden ze om de productie, het transport en de verkoop van alcohol illegaal te maken. Het Congres keurde het 18e amendement op de grondwet goed in januari 1919 en de wet werd een jaar later aangenomen. 

Hoewel een populair concept, werd matigheid nooit geaccepteerd als een gewoonte door de Amerikaanse samenleving als geheel. Consumptie van alcohol is nooit illegaal of ongrondwettelijk verklaard, en veel burgers bleven manieren vinden om alcohol te maken, te verplaatsen en te kopen, ondanks de wetten die tegen die acties indruisten..

Het falen van Verbod toont aan dat wanneer douane en wetten hetzelfde denken en waarden bevorderen, de wet waarschijnlijk meer succesvol is, terwijl aws die niet worden ondersteund door douane en acceptatie eerder falen. Het Congres heeft het 18e amendement in 1933 ingetrokken. 

Douane in verschillende culturen

Verschillende culturen hebben natuurlijk verschillende gewoonten, wat betekent dat iets dat een gevestigde traditie is in de ene samenleving, misschien niet in een andere is. In de Verenigde Staten wordt ontbijtgranen bijvoorbeeld als een traditioneel ontbijtvoedsel beschouwd, maar in andere culturen kan het ontbijt gerechten bevatten zoals soep of groenten.

Terwijl de gewoonten meer verankerd zijn in minder geïndustrialiseerde samenlevingen, bestaan ​​ze in alle soorten samenlevingen, ongeacht hoe geïndustrialiseerd ze zijn of tot welk niveau van geletterdheid de bevolking is gestegen. Sommige gebruiken zijn zo sterk verankerd in een samenleving (d.w.z. besnijdenis, zowel mannelijk als vrouwelijk) dat ze blijven floreren, ongeacht invloeden van buitenaf of pogingen tot interventie.

Wanneer de douane migreert

Hoewel je ze niet netjes in een koffer kunt inpakken, zijn gewoonten een van de belangrijkste dingen die mensen meenemen wanneer ze hun inheemse samenlevingen verlaten - om welke reden dan ook - om te emigreren en zich elders te vestigen. Immigratie heeft een enorme impact op de culturele diversiteit en in het algemeen dienen veel van de douane-immigranten om de culturen van hun nieuwe thuis te verrijken en te verbreden.

Gewoonten die zich richten op muziek, kunst en culinaire tradities zijn vaak de eersten die worden geaccepteerd en geassimileerd in een nieuwe cultuur. Aan de andere kant stuiten gewoonten die gericht zijn op religieuze overtuigingen, de traditionele rollen van mannen en vrouwen en talen die als vreemd worden ervaren, vaak op weerstand.

Rouw om het verlies van de douane

Volgens de World Psychiatry Association (WPA) kan de impact van de overgang van de ene samenleving naar de andere diepe psychologische implicaties hebben. "Individuen die migreren ervaren meerdere spanningen die hun mentale welzijn kunnen beïnvloeden, waaronder het verlies van culturele normen, religieuze gewoonten en sociale ondersteuningssystemen," rapporteren Dinesh Bhugra en Matthew Becker, auteurs van een onderzoek naar het fenomeen dat verder uitlegt dat dergelijke culturele aanpassingen juist tot het concept van zelf spreken.

Als gevolg van het trauma dat veel vluchtelingen ervaren, neemt het aantal psychische aandoeningen in dat bevolkingssegment toe. "Het verlies van iemands sociale structuur en cultuur kan een rouwreactie veroorzaken", merken Bhugra en Becker op. "Migratie omvat het verlies van het vertrouwde, inclusief taal (vooral spreektaal en dialect), attitudes, waarden, sociale structuren en ondersteunende netwerken."

bronnen

• Bhugra, Dinesh; Becker, Matthew A. "Migratie, culturele rouw en culturele identiteit." Wereldpsychiatrie, Februari 2004