De geschiedenis achter de uitvinding van gasmaskers

Vóór het eerste gebruik van moderne chemische wapens werden uitvindingen gedaan die het vermogen om te ademen in aanwezigheid van gas, rook of andere giftige dampen helpen en beschermen.

Moderne chemische oorlogsvoering begon op 22 april 1915, toen Duitse soldaten voor het eerst chloorgas gebruikten om de Fransen in Ieper aan te vallen. Maar lang voor 1915 hadden mijnwerkers, brandweermannen en onderwaterduikers allemaal behoefte aan helmen die voor ademende lucht konden zorgen. Vroege prototypes voor gasmaskers werden ontwikkeld om aan die behoeften te voldoen.

Vroege brandbestrijdings- en duikmaskers

In 1823 patenteerden de broers John en Charles Deane een rookbeschermingsapparaat voor brandweerlieden dat later werd aangepast voor onderwaterduikers. In 1819 bracht Augustus Siebe een vroeg duikpak op de markt. Siebe's pak bevatte een helm waarin lucht via een buis naar de helm werd gepompt en verbruikte lucht ontsnapte uit een andere buis. De uitvinder richtte Siebe, Gorman en Co op om ademhalingsapparatuur te ontwikkelen en te produceren voor verschillende doeleinden en was later van groot belang bij het ontwikkelen van verdedigingsmaskers.

In 1849 patenteerde Lewis P. Haslett een "inhalator of longbeschermer", het eerste Amerikaanse patent (# 6529) uitgegeven voor een luchtzuiverend masker. Het apparaat van Haslett filterde stof uit de lucht. In 1854 vond de Schotse chemicus John Stenhouse een eenvoudig masker uit dat houtskool gebruikte om schadelijke gassen te filteren.

In 1860 vonden de Fransen, Benoit Rouquayrol en Auguste Denayrouze de Résevoir-Régulateur uit, die bedoeld was voor het redden van mijnwerkers in ondergelopen mijnen. De Résevoir-Régulateur kan onder water worden gebruikt. Het apparaat bestond uit een neusklem en een mondstuk bevestigd aan een luchttank die de reddingswerker op zijn rug droeg.

In 1871 vond de Britse natuurkundige John Tyndall het gasmasker van een brandweerman uit dat lucht filterde tegen rook en gas. In 1874 patenteerde de Britse uitvinder Samuel Barton een apparaat dat "ademhaling toestond op plaatsen waar de atmosfeer wordt belast met schadelijke gassen of dampen, rook of andere onzuiverheden", volgens Amerikaans patent # 148868.

Garrett Morgan

De Amerikaan Garrett Morgan patenteerde de Morgan-veiligheidskap en rookbeschermer in 1914. Twee jaar later haalde Morgan nationaal nieuws toen zijn gasmasker werd gebruikt om 32 mannen te redden die gevangen zaten tijdens een explosie in een ondergrondse tunnel 250 meter onder Lake Erie. De publiciteit leidde tot de verkoop van de veiligheidskap aan brandweerhuizen in de Verenigde Staten. Sommige historici noemen het Morgan-ontwerp als basis voor vroege gasmaskers van het Amerikaanse leger die tijdens de Eerste Wereldoorlog werden gebruikt.

Vroege luchtfilters bevatten eenvoudige apparaten zoals een geweekte zakdoek die over de neus en mond wordt gehouden. Die apparaten evolueerden in verschillende kappen die over het hoofd werden gedragen en doordrenkt met beschermende chemicaliën. Bril voor de ogen en later filters trommels werden toegevoegd.

Koolmonoxide-respirator

De Britten bouwden een koolmonoxide-masker voor gebruik tijdens WO I in 1915, vóór het eerste gebruik van chemische gaswapens. Toen werd ontdekt dat niet-ontplofte vijandelijke granaten hoog genoeg koolmonoxide afgeven om soldaten in de loopgraven, vossengaten en andere ingesloten omgevingen te doden. Dit is vergelijkbaar met de gevaren van de uitlaat van een auto met de motor ingeschakeld in een afgesloten garage.

Cluny Macpherson

De Canadese Cluny Macpherson ontwierp een stoffen "rookhelm" met een enkele uitademingsbuis die werd geleverd met chemische absorptiemiddelen om het chloor in de lucht te verslaan dat bij de gasaanvallen werd gebruikt. Macpherson's ontwerpen werden gebruikt en aangepast door geallieerde troepen en worden beschouwd als de eerste die worden gebruikt om te beschermen tegen chemische wapens.

British Small Box Respirator

In 1916 voegden de Duitsers grotere luchtfiltertrommels met gasneutraliserende chemicaliën toe aan hun ademhalingstoestellen. De geallieerden voegden al snel filtertrommels toe aan hun ademhalingstoestellen. Een van de meest opvallende gasmaskers die tijdens WOI werd gebruikt, was de Britse Small Box Respirator of SBR die in 1916 werd ontworpen. De SBR was waarschijnlijk de meest betrouwbare en meest gebruikte gasmasker die tijdens WOI werd gebruikt..