De vroege geschiedenis van de NAACP Een tijdlijn

De National Association for the Advancement of Coloured People (NAACP) is de oudste en meest erkende burgerrechtenorganisatie in de Verenigde Staten. Met meer dan 500.000 leden werkt de NAACP lokaal en nationaal om "politieke, educatieve, sociale en economische gelijkheid voor iedereen te waarborgen en rassenhaat en rassendiscriminatie te elimineren."

Sinds de oprichting in 1909 is de organisatie verantwoordelijk voor enkele van de grootste prestaties in de geschiedenis van de burgerrechten.

1909

Een groep Afro-Amerikaanse en blanke mannen en vrouwen richten de NAACP op. Oprichters zijn W.E.B. Du Bois (1868-1963), Mary White Ovington (1865-1951), Ida B. Wells (1862-1931) en William English Walling (1877-1936). De organisatie wordt oorspronkelijk het National Negro Committee genoemd.

1911

"The Crisis", de officiële maandelijkse nieuwspublicatie van de organisatie, is vastgesteld. Dit magazine gaat verder over evenementen en onderwerpen die relevant zijn voor Afro-Amerikanen in de Verenigde Staten. Tijdens de Harlem Renaissance publiceren veel schrijvers korte verhalen, nieuwe fragmenten en gedichten op zijn pagina's.

1915

Na het debuut van "The Birth of a Nation" in theaters in de Verenigde Staten, publiceert de NAACP een pamflet getiteld "Fighting a Vicious Film: Protest Against 'The Birth of a Nation". "Du Bois bespreekt de film in The Crisis en veroordeelt de verheerlijking van racistische propaganda. De NAACP protesteert tegen het verbieden van de film in de Verenigde Staten. Hoewel protesten niet succesvol zijn in het Zuiden, stopt de organisatie met succes de film wordt vertoond in Chicago, Denver, St. Louis, Pittsburgh en Kansas City.

1917

Op 28 juli organiseert de NAACP de "Silent Parade", het grootste burgerrechtenprotest in de geschiedenis van de Verenigde Staten. Beginnend op 59th Street en Fifth Avenue in New York City, gaan naar schatting 10.000 marchers zwijgend door de straten met borden met de tekst: 'Meneer de president, waarom zou u Amerika niet veilig maken voor democratie?' En 'Gij zult niet doden'. Het doel van het protest is om het bewustzijn te vergroten over lynchen, Jim Crow-wetten en gewelddadige aanvallen op Afro-Amerikanen.

1919

De NAACP publiceert het pamflet "Dertig jaar lynchen in de Verenigde Staten: 1898-1918." Het rapport wordt gebruikt om wetgevers aan te spreken om een ​​einde te maken aan het sociale, politieke en economische terrorisme in verband met lynchen.

Van mei 1919 tot oktober 1919 barsten er een aantal race-rellen uit in steden in de Verenigde Staten. Als reactie organiseert James Weldon Johnson (1871-1938), een prominente leider in de NAACP, vreedzame protesten.

1930-1939

Tijdens dit decennium begint de organisatie morele, economische en juridische ondersteuning te bieden aan Afro-Amerikanen die aan crimineel onrecht lijden. In 1931 biedt de NAACP wettelijke vertegenwoordiging aan de Scottsboro Boys, negen jonge volwassenen die valselijk worden beschuldigd van het verkrachten van twee blanke vrouwen. De verdediging van de NAACP tegen de jongens brengt nationale aandacht naar de zaak.

1948

De 33e Amerikaanse president Harry Truman (1884-1972) wordt de eerste president die formeel de NAACP toespreekt. Truman werkt samen met de organisatie om een ​​commissie te ontwikkelen om te studeren en ideeën aan te dragen om de burgerrechten in de Verenigde Staten te verbeteren.

In datzelfde jaar tekent Truman Executive Order 9981, dat de strijdkrachten van de Verenigde Staten desegregeert. In de Orde wordt verklaard dat "hierbij het beleid van de president wordt verklaard dat er voor alle personen in de strijdkrachten gelijke behandeling en kansen zijn, ongeacht ras, huidskleur, religie of nationale afkomst. Dit beleid wordt ingevoerd effect zo snel mogelijk, rekening houdend met de tijd die nodig is om eventuele noodzakelijke wijzigingen door te voeren zonder de efficiëntie of het moreel aan te tasten. "

1954

De historische beslissing van het Hooggerechtshof, Brown v. Board of Education van Topeka, vernietigt de uitspraak van Plessy v. Ferguson. Het nieuwe besluit stelt dat rassenscheiding in strijd is met de clausule inzake gelijke bescherming van het 14e amendement. De uitspraak maakt het ongrondwettelijk om studenten van verschillende rassen op openbare scholen te scheiden. Tien jaar later maakt de Civil Rights Act van 1964 het illegaal om openbare voorzieningen op racistische wijze te scheiden.

1955

Een lokale afdelingssecretaresse van de NAACP weigert haar stoel op te geven in een gescheiden bus in Montgomery, Alabama. Haar naam is Rosa Parks (1913-2005) en haar acties vormden het toneel voor de Montgomery Bus Boycott. De boycot wordt een springplank voor organisaties zoals de NAACP, Southern Christian Leadership Conference (SCLC) en Urban League om een ​​nationale burgerrechtenbeweging te ontwikkelen.

1964-1965

De NAACP speelt een cruciale rol in de goedkeuring van de Civil Rights Act van 1964 en de Voting Rights Act van 1965. Door zaken die in het Amerikaanse Hooggerechtshof zijn gevochten en gewonnen, en via basisinitiatieven zoals de Freedom Summer, doet de NAACP een beroep op verschillende bestuursniveaus om de Amerikaanse samenleving te veranderen.

Bronnen en verder lezen

• Gates Jr., Henry Louis. "Life Upon These Shores: Looking at African American History, 1513-2008." New York: Alfred Knopf, 2011. 
• Sullivan, Patricia. "Til elke stem op: de NAACP en het maken van de burgerrechtenbeweging." New York: The New Press, 2009.
• Zangrando, Robert L. "De NAACP en een Federal Antilynching Bill, 1934-1940." The Journal of Negro History 50.2 (1965): 106-17. Afdrukken.