Bovenliggende definitie en voorbeelden

Al sprekend, suprasegmentele verwijst naar een fonologische eigenschap van meer dan één geluidssegment. Ook wel genoemd nonsegmental.

Zoals besproken in de onderstaande voorbeelden en observaties, is suprasegmentale informatie van toepassing op verschillende taalverschijnselen (zoals toonhoogte, duur en luidheid). Suprasegmentals worden vaak beschouwd als de 'muzikale' aspecten van spraak.

De voorwaarde suprasegmentele (verwijzend naar functies die "over" klinkers en medeklinkers zijn) werd bedacht door Amerikaanse structuralisten in de jaren 1940.

Voorbeelden en observaties

"Het effect van suprasegmentals is eenvoudig te illustreren. Als je praat met een kat, een hond of een baby, kun je een bepaalde set suprasegmentals adopteren. Vaak nemen mensen daarbij een andere stemkwaliteit aan, met een hoge toonhoogte, en uitsteken hun lippen en nemen een tonghouding aan waar het tonglichaam hoog is en vooraan in de mond, waardoor de spraak zachter klinkt. "
"Suprasegmentals zijn belangrijk voor het markeren van allerlei betekenissen, in het bijzonder de attitudes of standpunten van sprekers ten opzichte van wat ze zeggen (of de persoon tegen wie ze het zeggen), en bij het uitzoeken hoe de ene uiting zich verhoudt tot de andere (bijv. Een vervolg of een disjunctie). Zowel de vormen als functies van suprasegmentalen zijn minder tastbaar dan die van medeklinkers en klinkers, en ze vormen vaak geen afzonderlijke categorieën. "

(Richard Ogden, Een inleiding tot Engelse fonetiek. Edinburgh University Press, 2009)

Gemeenschappelijke suprasegmentale functies

"Klinkers en medeklinkers worden beschouwd als kleine segmenten van de spraak, die samen een lettergreep vormen en de uiting doen. Specifieke kenmerken die op de uiting van de spraak worden gelegd, staan ​​bekend als supra-segmentale kenmerken. Gemeenschappelijke supra-segmentale kenmerken zijn de stress , toon en duur in de lettergreep of het woord voor een continue spraakvolgorde. Soms vallen zelfs harmonie en nasalisatie onder deze categorie. Supersegmentale of prosodische functies worden vaak gebruikt in de context van spraak om het zinvoller en effectiever te maken. Zonder supra-segmentale kenmerken die bovenop de segmentale kenmerken worden gelegd, kan een continue spraak ook betekenis overbrengen, maar verliest vaak de effectiviteit van de overgebrachte boodschap. "

(Manisha Kulshreshtha al. "Sprekerprofilering." Forensische sprekerherkenning: wetshandhaving en terrorismebestrijding, ed. door Amy Neustein en Hemant A. Patil. Springer, 2012)

rassen

"Een heel voor de hand liggend suprasegmentaal is intonatie, omdat een intonatiepatroon zich per definitie uitstrekt over een hele uiting of een aanzienlijk stuk van een uiting ... Minder duidelijk is stress, maar stress is niet alleen een eigenschap van een hele lettergreep, maar het stressniveau van een lettergreep kan alleen worden bepaald door het te vergelijken met aangrenzende lettergrepen die meer of minder stress hebben ...

"De Amerikaanse structuralisten behandelden ook naad verschijnselen als suprasegmentaal. Verschillen in junctuur zijn de reden dat nachttarief klinkt niet als nitraat, of waarom zou je kiezen Leuk vinden witte schoenen, en waarom de medeklinkers in het midden van pennemes en lantarenpaal zijn zoals ze zijn. Aangezien deze items in wezen dezelfde reeksen segmenten bevatten, moeten de verbindingsverschillen worden beschreven in termen van verschillende verbindingsplaatsing binnen reeksen segmenten.

"In de meeste van deze gevallen strekt de fonetische realisatie van het suprasegmentale zich uit over meer dan één segment, maar het belangrijkste punt is dat in alle gevallen de Beschrijving van het suprasegmentale moet betrekking hebben op meer dan één segment. " 

(R.L. Trask, Taal en taalkunde: de sleutelbegrippen, 2e ed., Uitgegeven door Peter Stockwell. Routledge, 2007)

Bovenliggende informatie

"Suprasegmentale informatie wordt in spraak gesignaleerd met variaties in duur, toonhoogte en amplitude (luidheid). Informatie zoals deze helpt de toehoorder het signaal in woorden te segmenteren en kan zelfs lexicale zoekopdrachten direct beïnvloeden.

"In het Engels dient lexicale stress om woorden van elkaar te onderscheiden ... vergelijk bijvoorbeeld betrouwbaar en curator. Het is niet verrassend dat Engelstaligen aandacht hebben voor stresspatronen tijdens lexicale toegang ...

"Suprasegmentale informatie kan ook worden gebruikt om de locatie van woordgrenzen te identificeren. In talen zoals Engels of Nederlands zijn monosyllabische woorden van tijd tot tijd heel anders dan polysyllabische woorden. Bijvoorbeeld de [hæm] in ham heeft een langere duur dan in hamster. Een onderzoek door Salverda, Dahan en McQueen (2003) toont aan dat deze duurzame informatie actief wordt gebruikt door de luisteraar. "