Cesar Barone was een veroordeelde serieverkrachter en moordenaar wiens slachtoffers het liefst vrouwen van hogere leeftijd waren. Zelfs de moeilijkste criminelen vonden Barone weerzinwekkend en zijn misdaden zo onmenselijk en walgelijk dat er een uitzondering was op de regel onder de gevangenen, dat in zijn geval hem aansteken aanvaardbaar was.
Cesar Barone werd geboren als Adolph James Rode op 4 december 1960 in Fort Lauderdale, Florida. De eerste vier jaar van zijn leven kreeg Barone liefdevolle aandacht van zijn ouders en zijn oudere broer en zus. Maar kort nadat ze vier was geworden, werd zijn moeder verliefd op een andere man en verliet ze het gezin.
De vader van Rode werkte als timmerman en worstelde om een evenwicht te bewaren tussen werken en drie kinderen alleen opvoeden. Het duurde niet lang voordat hij een vriendin had, Brenda, die vaak voor de kinderen zou zorgen als Rode moest werken. Gedurende die tijd ontwikkelde ze een speciale relatie met Jimmy omdat hij de jongste was en omdat hij de moeilijkste van drie kinderen was om te disciplineren.
In maart 1967 huwden Rode en Brenda en ze leek van nature in de rol van stiefmoeder te glijden. Ze had een goede relatie met de twee oudere kinderen, maar na twee jaar voor Barone te hebben gezorgd, had ze echte zorgen over zijn ontwikkeling ontwikkeld. Ze vertelde Rode senior dat het kind psychiatrische zorg nodig had. Hoewel hij het ermee eens was, heeft hij nooit de afspraken gemaakt.
Anders dan het omgaan met disciplinaire problemen met Barone, verliep het leven in het Rode huis goed. Rode senior verdiende meer geld in zijn nieuwe baan als inspecteur en het gezin verhuisde naar een nieuw huis in een chique buurt. De kinderen genoten van hun eigen zwembad en bezochten Brenda's moeder regelmatig op haar ranch waar er pony's waren voor de kinderen om te rijden.
Het leven begon echter te verzuren nadat Barone naar school ging. Brenda werd regelmatig gebeld door de leraren van Barone met betrekking tot zijn slechte gedrag. Hij stal altijd speelgoed op de kleuterschool. Hij werd uit de kleuterklas gezet omdat hij zo'n onruststoker was. In de eerste klas werd zijn gedrag nog slechter en begon hij de andere kinderen te bedreigen, soms met messen, soms met aangestoken sigaretten. Barone was zo moeilijk om mee om te gaan dat het hem werd verboden de schoollunchroom binnen te komen.
Brenda's pogingen om Barone te disciplineren mislukten. De vader van Barone loste de problemen van zijn zoon op door hem meer aandacht te geven. Hij zou Barone en zijn oudere zoon Ricky meenemen om te golfen en sportevenementen bij te wonen.
Tegen de tijd dat Barone zijn vroege tienerjaren bereikte, was hij uit de hand. Hij was een gewone drugsgebruiker geworden, die vaak wiet rookte en LSD versloeg of cocaïne snoof. Hij winkelde regelmatig speciaal voor bier, brak huizen in de buurt in en viel zijn oudere buren lastig voor geld. De druk in het Rode huis werd intens, net als de familieargumenten over hoe om te gaan met Barone's slechte gedrag en zijn overduidelijke gebrek aan respect voor Brenda.
Ontevreden over de situatie, gingen Rode en Brenda uit elkaar en kreeg Barone wat hij had gehoopt - Brenda was uit beeld. Zonder dat hij zijn gedrag voortdurend in de gaten hield en alles aan zijn vader rapporteerde, werd het gedrag van Barone nog erger, net als zijn overduidelijke minachting voor vrouwen.
Alice Stock was een 70-jarige gepensioneerde leraar die alleen woonde, niet ver van de buurt waar de Rode's woonden. Op de avond van 5 oktober 1976 belde Stock een vriend om hulp. Ze vertelde haar vriend dat Barone haar huis had ingebroken, haar met een mes had bedreigd en eiste dat ze al haar kleding uit zou doen. Bevroren van angst deed de oudere vrouw niets en Barone ging weg zonder haar schade te berokkenen.
Barone werd gearresteerd en veroordeeld tot twee maanden en 11 dagen in een hervormingsschool in Florida.
April 1977 - Barone werd ondervraagd en vervolgens vrijgelaten nadat hij had toegegeven dat hij drie huizen van oudere vrouwen had ingebroken die alleen woonden.
23 augustus 1977 - Barone werd gearresteerd voor een nieuwe inbraak, maar werd vrijgelaten.
24 augustus 1977 - De vingerafdrukken van Barone werden gevonden in een huis dat in de buurt van het Rode's huis was ingebroken. Barone bekende uiteindelijk negen andere inbraken en illegale binnenkomst in twee andere huizen, maar alleen omdat de rechercheur die hem ondervroeg ermee instemde geen aanklacht in te dienen als Barone eerlijk was.
Barone, nu 17 jaar oud, werd nooit geconfronteerd met aanklachten voor de meerdere inbraken, maar hij werd gearresteerd en beschuldigd van inbraak in het huis waar zijn vingerafdrukken werden gevonden. Op 5 december 1977 werd Barone veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf in de staat Florida.
Destijds had Florida een systeem waarmee jonge, geweldloze overtreders de hardcore staatsgevangenissen konden omzeilen. In plaats daarvan werd Barone naar Indian River gestuurd, een gevangenis op laag niveau die meer op een reformator leek en die een liberaal voorwaardelijk beleid had voor gevangenen die zich aanpasten aan het milieu, hun werk deden en zich gedroegen.
In eerste instantie leek Barone mee te gaan met het programma. Medio januari 1979 werd hij overgeplaatst naar een instelling met een laag beveiligingsniveau en mocht hij buiten de gevangenis werken. Als hij verder zou gaan zoals hij had gedaan, keek hij ernaar om in mei 1979 te worden voorwaardelijk vrijgelaten, zeven maanden kort zijn straf van drie jaar. Het was echter niet in het ontwerp van Barone om goed te zijn, althans niet voor lang.
Na een maand daar te zijn geweest, werd Barone aangehaald omdat hij niet bij zijn toegewezen taak was en ook verdenking van het stelen van geld van de baan. Hij werd prompt teruggestuurd naar Indian River en alle voorwaardelijke data waren van tafel.
Barone ruimde zijn act snel weer op, volgde de regels en op 13 november 1979 werd hij uit de gevangenis vrijgelaten.
Twee weken nadat Barone naar huis was teruggekeerd, werd het naakte lichaam van Alice Stock in haar slaapkamer gevonden. Uit het autopsierapport bleek dat ze was geslagen, verkracht en gesodomiseerd met een vreemd voorwerp. Alle bewijsmateriaal, hoewel slechts indirect, wees op Barone. De zaak bleef officieel onopgelost.
In januari 1980 rouwden Barone en de rest van de Rode familie, inclusief de ex-stiefmoeder Brenda, nog steeds om de tragische dood van Barone's oudere broer Ricky, die drie dagen na Kerstmis was omgekomen bij een auto-ongeluk. Ricky was de spreekwoordelijke perfecte zoon, een aardige jongeman en een grote broer van Barone, ondanks dat ze in elk aspect van het leven tegengesteld waren.
Bijna iedereen die de Rodes kende, deelde waarschijnlijk een soortgelijke gedachte dat de verkeerde broer was gestorven. Volgens Brenda zei ze tijdens de begrafenis net zo veel tegen Barone, maar ze had er meteen spijt van.
In een poging om het goed te maken, gaf ze Barone een auto die ze niet langer nodig had, een geschenk dat hij meteen aannam.
Een maand later verscheen Barone, nu 19 jaar oud, bij Brenda's huis en zei dat hij moest praten en dat hij overstuur was over Ricky. Ze nodigde hem uit en hoewel ze een tijdje praatten, was dat niet de echte bedoeling achter het bezoek van Barone. Net toen hij op het punt stond te vertrekken, viel hij Brenda kwaadaardig aan en verkrachtte hij haar, en vertelde haar dat hij er al jaren over nagedacht had. Na de verkrachting begon hij haar te wurgen, maar ze vocht en slaagde erin te ontsnappen naar de badkamer. Barone ging weg na verschillende mislukte pogingen om de badkamerdeur te openen.
Zodra ze voelde dat het veilig was om de badkamer te verlaten, nam Brenda contact op met haar ex-man en vertelde hem over de aanval en liet hem de kneuzingen in haar nek zien. Brenda en Rode besloten de politie niet te bellen. De straf van Barone was dat hij geen deel meer zou uitmaken van de Rode familie. Hun relatie was voor altijd verbroken.
Rond half maart 1980 werd Barone gearresteerd wegens poging tot inbraak. Als hij schuldig werd bevonden, zou hij ook in de problemen komen wegens het overtreden van zijn voorwaardelijke vrijlating. Hij belde zijn echte moeder en zij plaatste zijn borgtocht.
Mattie Marino, 70 jaar oud, was de grootmoeder van Barone aan moederszijde. Op de avond van 12 april 1980 stopte Barone bij het appartement van Mattie en zei dat hij draad moest lenen. Vervolgens, volgens Marino, viel Barone haar aan, sloeg haar met zijn vuisten en sloeg haar vervolgens met een deegroller. Hij verslikte haar toen en glimlachte terwijl hij meer druk uitoefende. Ze smeekte hem om haar niet opnieuw te slaan en hij stopte abrupt, pakte haar chequeboek en geld en verliet het appartement.
Barone werd niet schuldig bevonden aan de poging tot moord op Marino. Hij was echter geen vrij man. Zijn voorwaardelijke invrijheidstelling was ingetrokken wegens de inbraak in maart en hij ging van de rechtszaal naar een gevangeniscel om zijn proces af te wachten dat was gepland voor de volgende augustus.
In augustus werd Barone schuldig bevonden aan inbraak en veroordeeld tot vijf jaar, maar deze keer in een gevangenis voor volwassen criminelen. Ondanks de straf van de rechter, als hij zich aan de regels hield, kon hij binnen twee jaar vrij zijn.
Doorgaans kon Barone de regels niet volgen en in juli 1981, met iets meer dan een jaar te gaan voordat hij werd voorwaardelijk vrijgelaten, probeerde Barone te ontsnappen terwijl hij op een snelweg werkte. De volgende maand bleef hij de gevangenisregels overtreden. Dit leverde hem een extra jaar op zijn oorspronkelijke zin op.
Vanwege de poging tot ontsnapping werd Barone verplaatst naar een andere gevangenis. Er werd besloten dat de beste plaats voor hem het Marion Correctional Institution was. Barone was een probleemmaker bij Marion, net zoals bij de andere gevangenissen. Zijn overtredingen omvatten vechten met andere gevangenen, verlaten van zijn toegewezen werkgebieden en schreeuwen obsceniteiten naar gevangenispersoneel.
Hij ging van gecategoriseerd als een gemiddeld risico naar het volgende hoogste niveau, een gevangene in de buurt van (of hoog) risico. Hij werd overgeplaatst naar de Cross City Correctional Institution en zijn nieuwe releasedatum, als hij uit de problemen bleef, was 6 oktober 1986.
Gladys Dean was een 59-jarige gevangenismedewerker die verschillende jaren had gewerkt om de gevangeniskeuken te overzien. Barone moest de kamer schoonmaken waar het keukenafval werd weggegooid en Dean was zijn supervisor. Op 23 augustus 1983 viel Barone Dean fysiek aan en probeerde haar kleding te verwijderen, waarna hij haar wurgde, maar Dean slaagde erin de overhand te krijgen en Barone vluchtte de keuken uit.
Barone ging door met het testen van het systeem en tijdens het doorzoeken van zijn cel werden stukjes van een ijzerzaag ontdekt onder zijn matras. Gevangenisambtenaren besloten dat hij een te hoog risico liep en eind oktober 1983 werd hij overgeplaatst naar de gevangenis van Florida, die in de wereld van veroordeelde criminelen als een harde tijd werd beschouwd. Daar kreeg hij een extra gevangenisstraf van drie jaar voor de aanval op Gladys Dean.
Barone keek nu naar een gevangenisstraf tot 1993. Had hij zich gedragen, dan had hij in 1982 weg kunnen zijn. Dit was mogelijk een wake-up call voor Barone. Hij slaagde erin uit de problemen te blijven en kreeg een nieuwe voorwaardelijke invrijheidsdatum van april 1991.
Tijdens zijn tijd in de gevangenis van Florida gaf Barone's werkopdracht hem de gelegenheid om seriemoordenaar Ted Bundy te ontmoeten en te praten die in afwachting was van zijn executie. Barone, die ontzag had voor Bundy, was trots op hun vermeende gesprekken en hij schepte er graag over op tegen de andere gevangenen hierover.
In juli 1986 begonnen Barone en een vrouw uit Seattle, Washington, de 32-jarige Kathi Lockhart, met brieven te corresponderen. Lockhart had een advertentie in de singlessectie van de krant geplaatst en Barone had deze beantwoord. In zijn eerste brief aan Lockhart beschreef hij zichzelf als een Italiaan uit Milaan en hij verhoogde zijn educatieve achtergrond en zei dat hij talen had gestudeerd in drie verschillende landen. Hij voegde eraan toe dat hij in de Italiaanse Special Forces was geweest.
Lockhart vond zijn profiel interessant en ze bleven regelmatig naar elkaar schrijven. Het was tijdens hun correspondentie dat Barone (die nog steeds zijn geboortenaam heette, Jimmy Rode) besloot zijn naam officieel te veranderen in Cesar Barone. Hij legde Lockhart uit dat hij altijd het gevoel had gehad dat hij de familienaam moest hebben van de mensen die hem in Italië hadden grootgebracht.
Lockhart geloofde alle leugens die Barone haar voedde en ze vormden een relatie die face-to-face werd gestold in april 1987 toen Barone een vroege voorwaardelijke datum kreeg en werd vrijgelaten uit de gevangenis.
Met niets meer voor hem in Florida en met een gevoel van bevrijding van het hebben van een nieuwe naam, ging Barone op weg naar Seattle.