Profiel van Idaho Teen Killer Sarah Johnson

Sarah Johnson was 16 jaar oud toen ze haar ouders schoot en doodde met een krachtig geweer omdat ze haar 19-jarige vriendje niet goedkeurden.

slachtoffers

Alan, 46, en Diane Johnson, 52, woonden in een aantrekkelijk huis dat op twee hectare grond zat in een welvarende buitenwijk in de kleine gemeenschap van Bellevue, Idaho. Ze waren 20 jaar getrouwd en waren toegewijd aan elkaar en hun twee kinderen, Matt en Sarah.

De Johnsons waren erg geliefd in de gemeenschap. Alan was mede-eigenaar van een populair tuinbouwbedrijf en Diane werkte voor een financieel bedrijf.

De misdaad

In de vroege ochtenduren van 2 september 2003 rende Sarah Johnson haar huis uit en schreeuwde om hulp. Ze vertelde buren dat haar ouders net waren vermoord. Toen de politie arriveerde, vonden ze Diane Johnson onder de dekens van haar bed liggen, dood door een jachtgeweer dat het grootste deel van haar hoofd had verwijderd. Alan Johnson werd naast het bed gevonden, dood door een schotwond aan zijn borst.

De douche liep en het lichaam van Alan was nat. Op basis van natte, bloederige voetafdrukken en bloedspatten leek het erop dat hij uit de douche was gestapt en vervolgens werd neergeschoten, maar erin slaagde naar Diane te lopen voordat hij instortte en doodbloedde..

De plaats delict

De politie beveiligde onmiddellijk de plaats delict inclusief het afsnijden van een heel blok rond het huis. In een vuilnisbak buiten het huis van Johnson vonden onderzoekers een bloederige roze badjas en twee handschoenen. De ene was een linkshandige lederen handschoen en de andere was een rechtshandige latexhandschoen.

Binnen in het huis vonden rechercheurs een spoor van bloedspatten, weefsel en botfragmenten die van de slaapkamer van Johnson naar de hal en naar de slaapkamer van Sarah Johnson gingen.

Een .264 Winchester Magnum-geweer werd gevonden in de grote slaapkamer. Twee slagersmessen, met de uiteinden van de messen tegen elkaar, waren op het uiteinde van het Johnson's bed geplaatst. Een tijdschrift met kogels werd ook gevonden in de slaapkamer van Sarah, die ongeveer 20 voet tegenover de slaapkamer van Johnson lag.

Er was geen bewijs van gedwongen binnenkomst in het huis.

Sarah Johnson praat met politie

Toen Sarah Johnson voor het eerst met de politie sprak, zei ze dat ze rond 06.15 uur wakker werd en de douche van haar ouders hoorde rennen. Ze bleef in bed liggen maar hoorde toen twee geweerschoten. Sarah Johnson rende naar de slaapkamer van haar ouders en ontdekte dat hun deur gesloten was. Ze deed de deur niet open, maar riep eerder haar moeder op die niet antwoordde. Bang rende ze het huis uit en begon te schreeuwen om hulp.

Het verhaal verandert

Haar verhaal over wat er gebeurde, zou tijdens het onderzoek verschillende keren veranderen. Soms zei ze dat de deur van haar ouders enigszins was geopend en andere keren zei ze dat haar deur dicht was, maar niet de deur van haar ouders.

Op basis van het forensisch bewijsmateriaal in de hal en de slaapkamer van Sarah, zouden zowel haar deur als de deur van haar ouders moeten zijn geopend.

Sarah gaf ook toe dat het roze gewaad van haar was, maar ontkende iets te weten over hoe het in de prullenbak belandde. Toen ze voor het eerst naar de mantel vroeg, was haar eerste antwoord dat ze haar ouders niet had vermoord, wat onderzoekers vreemd vonden. Ze zei dat ze dacht dat de moordenaar een meid was die onlangs door de Johnsons was ontslagen wegens diefstal.

Het moordwapen

De eigenaar van het geweer dat werd gebruikt om de Johnsons te doden, was van Mel Speegle, die een garage-appartement huurde in een pension op het terrein van Johnson. Hij was weg tijdens het Labor Day weekend en was nog niet thuis op de dag van de moorden. Bij ondervraging vertelde hij de politie dat het geweer in een ontgrendelde kast in zijn appartement werd bewaard.

Verliefdheid en obsessie

Sarah Johnson werd door buren en vrienden omschreven als een lieve meid die graag volleybal speelde. Maar een andere Sarah was in de zomermaanden naar voren gekomen. Een die verliefd en geobsedeerd leek met haar 19-jarige vriend, Bruno Santos Dominguez.

Sarah en Dominguez hadden al drie maanden verkering vóór de moord op haar ouders. De Johnsons keurden de relatie niet goed omdat Dominguez 19 was en een Mexicaanse immigrant zonder papieren. Hij had ook de reputatie betrokken te zijn bij drugs.

Goede vrienden van Sarah zeiden dat Sarah een paar dagen voor de moord op Johnson hen een ring liet zien en vertelde dat zij en Dominguez verloofd waren. Ze zeiden ook dat Sarah vaak loog, dus ze kochten niet helemaal in wat Sarah zei over haar verloving.

Dagen voorafgaand aan de moord

Op 29 augustus vertelde Sarah haar ouders dat ze de nacht met vrienden doorbracht, maar in plaats daarvan bracht ze de nacht met Dominguez door. Toen haar ouders erachter kwamen, ging haar vader haar de volgende dag zoeken en vond haar bij Bruno in het appartement van zijn familie.

Sarah en haar ouders hadden ruzie en Sarah vertelde hen over haar verloving. Diane was erg overstuur en zei dat ze naar de autoriteiten zou gaan om Dominguez te melden voor wettelijke verkrachting. Anders hoopte ze hem gedeporteerd te hebben.

Ze hebben Sarah ook de rest van het Labor Day-weekend geaard en haar autosleutels meegenomen. De volgende dagen was Sarah, die een sleutel had voor het appartement van Speegle, om verschillende redenen in en uit het pension.

Zowel Diane als Sarah belden Matt Johnson, die op de universiteit was, in de nacht voor de moorden. Matt zei dat zijn moeder huilde over Sarah's relatie met Dominguez en uitte hoe beschaamd ze zich voelde voor Sarah's acties.

Karakteristiek leek Sarah de straf van haar ouders te accepteren en vertelde ze Matt dat ze wist wat ze van plan waren. Matt hield niet van hoe de opmerking klonk en riep zijn moeder bijna terug, maar besloot het niet te doen omdat het zo laat was. De volgende dag waren de Johnsons dood.

DNA-bewijs

DNA-testen toonden aan dat bloed en weefsel toebehoorden aan Diane op het roze gewaad van Sarah, samen met DNA dat overeenkwam met Sarah. Er werden schotresten op de lederen handschoen gevonden en Sarah's DNA werd in de latexhandschoen gevonden. Het DNA van Diane werd ook gevonden in het bloed dat aan de sokken zat die Sarah droeg op de ochtend dat haar ouders werden vermoord.

Sarah Johnson is gearresteerd

Op 29 oktober 2003 werd Sarah Johnson gearresteerd en als volwassene aangeklaagd wegens twee tellingen van moord in de eerste graad waaraan zij niet schuldig pleitte.

Nancy Grace hielp aanklagers

Een van de grote problemen die de aanklager had met een belangrijk stuk bewijs had te maken met het patroon van bloedspatten die op het roze gewaad werden aangetroffen. Het meeste bloed zat op de linkermouw en op de achterkant van het gewaad. Als Sarah het gewaad aantrok voordat ze haar ouders neerschoot, hoe kwam er zoveel bloed op de rug??

Terwijl de aanklager worstelde om een ​​haalbare verklaring te vinden voor de locatie van het bloed op het gewaad, de advocaat van Sarah, Bob Pangburn, verscheen toevallig als gast in het "Grace Affairs" -programma van Nancy Grace.

Nancy Grace vroeg Pangburn naar het bloed aan de mantel en hij zei dat het mogelijke besmetting van bewijsmateriaal aantoonde en dat het daadwerkelijk kon helpen Sarah Johnson vrij te krijgen.

Nancy Grace bood een andere verklaring. Ze suggereerde dat als Sarah haar lichaam en kleding wilde beschermen tegen bloedspatten, ze het gewaad naar achteren had kunnen aantrekken. Als je dat zou doen, zou het als een schild werken en zou het bloed dan achter op de mantel terechtkomen.

Rod Englert en andere leden van het vervolgingsteam keken toevallig naar het programma, en de theorie van Grace voorzag hen van een redelijk scenario dat zou resulteren in de bloedpatronen die op de mantel zaten.

Hof Getuigenis

Tijdens het proces was er veel getuigenis over ongepast gedrag van Sarah Johnson en gebrek aan emoties over de brutale moord op haar ouders. Buren en vrienden die troost boden aan Sarah op de dag dat haar ouders werden vermoord, zeiden dat ze zich meer zorgen maakte over het zien van haar vriendje. Ze leek ook niet getraumatiseerd, wat zou worden verwacht als een tiener de ervaring zou doormaken die ze in het huis had toen haar ouders werden neergeschoten. Op de begrafenis van haar ouders had ze het over die avond volleybal willen spelen en het verdriet dat ze vertoonde leek oppervlakkig.

Getuigen getuigden ook van de onrustige relatie tussen Sarah en haar moeder, maar velen voegden ook toe dat het niet ongebruikelijk was voor een meisje van haar leeftijd om met hun moeder te vechten. Haar halfbroer, Matt Johnson, gaf echter een aantal van de meest inzichtelijke getuigenissen over Sarah, hoewel het ook een van de meest schadelijke bleek te zijn.

Johnson beschreef haar als een dramakoningin en een goede acteur die de neiging had te liegen. Tijdens een deel van zijn twee uur durende getuigenis zei hij dat het eerste wat Sarah hem vertelde toen hij thuiskwam nadat hij had ontdekt dat zijn ouders waren vermoord, was dat de politie dacht dat zij het had gedaan. Hij vertelde haar dat hij dacht dat Dominguez het deed, wat ze heftig ontkende. Ze zei dat Dominguez als een vader van Alan Johnson hield. Matt wist dat dit niet waar was.

Ze vertelde hem ook dat om 2 uur 's nachts in de nacht voor de moorden iemand naar het huis was geweest. Haar ouders controleerden het erf om te controleren of er niemand was voordat ze terug naar bed gingen. Ze had deze informatie niet aan de politie verstrekt. Hoe dan ook, Matt geloofde haar niet, maar daagde niet uit wat ze zei.

In de weken na de moorden getuigde Matt dat hij vermeed zijn zuster naar de moorden te vragen omdat hij bang was voor wat zij hem zou kunnen vertellen.

De verdediging "Geen bloed, geen schuld"

Enkele van de sterkste punten die Sarah's verdedigingsteam tijdens haar proces naar voren bracht, hadden te maken met het gebrek aan biologische materie die op Sarah of haar kleding was aangetroffen. Onderzoekers vonden niets in haar haar, handen of ergens anders. Experts getuigden dat met het schieten van Diane op zo'n korte afstand, het voor de schutter onmogelijk zou zijn om te voorkomen dat hij met bloed en weefsel wordt besproeid en toch werd er geen gevonden op Sarah die twee volledige fysieke onderzoeken onderging op de dag van de moorden.

Haar vingerafdrukken werden ook niet gevonden op de kogels, het geweer of de messen. Er was echter een niet-geïdentificeerde afdruk gevonden op het geweer.

De getuigenis van celgenoten van Sarah die getuigde over enkele van de schadelijke opmerkingen die ze over de moorden maakte, werd betwist. Een celgenoot zei dat Sarah zei dat de messen op het bed waren geplaatst om de politie weg te gooien en het eruit te laten zien als een bende-gerelateerde schietpartij.

De verdediging vocht om de getuigenissen te laten weggooien omdat de celgenoten volwassen waren en de wet verbiedt om minderjarigen met volwassenen te huisvesten. De rechter was het daar niet mee eens en verklaarde dat als Sarah als volwassene kon worden berecht, ze zou kunnen worden ondergebracht bij volwassen gevangenen.

Het verdedigingsteam ondervroeg ook Matt Johnson over het levensverzekeringsgeld dat hij zou krijgen als Sarah buiten beeld zou blijven, insinuerend dat hij veel te winnen had als Sarah schuldig bevonden werd.

Het oordeel en de veroordeling

De jury heeft 11 uur beraadslaagd voordat Sarah Johnson schuldig werd bevonden aan twee moorden in de eerste graad.

Ze werd veroordeeld tot twee levenslange gevangenisstraffen, plus 15 jaar, zonder de mogelijkheid van voorwaardelijke vrijlating. Ze kreeg ook een boete van $ 10.000, waarvan $ 5.000 werd toegewezen om naar Matt Johnson te gaan.

Appeals

De inspanningen voor een nieuwe proef werden in 2011 afgewezen. Een hoorzitting werd toegekend voor november 2012, op basis van de mogelijkheid dat nieuwe DNA- en vingerafdruktechnologie die niet beschikbaar was tijdens de proef van Sarah Johnson kan bewijzen dat ze onschuldig is.

Advocaat Dennis Benjamin en het Idaho Innocence Project namen haar zaak pro bono op zich in 2011. Op 18 februari 2014, thij Idaho Supreme Court verwierp het hoger beroep van Johnson.