Veronderstellen versus veronderstellen Hoe het juiste woord te kiezen

Onder hun andere definities veronderstellen en veronderstellen beiden dat ze 'veronderstellen' betekenen. De twee termen suggereren echter verschillende niveaus van vertrouwen, dus ze zijn niet uitwisselbaar. Hier is hoe deze woorden correct te gebruiken.

Hoe gebruik ik Presume?

Veronderstellen betekent veronderstellen, als vanzelfsprekend beschouwen, of iets aannemen (zoals een durf of een houding). Het woord komt van een Latijns werkwoord dat betekent dat je het op jezelf moet nemen, vrijheid moet nemen of als vanzelfsprekend moet beschouwen.

Wanneer veronderstelling wordt gebruikt om te veronderstellen, is de implicatie dat de veronderstelling is geloofde om waar te zijn op basis van bewijs of waarschijnlijkheid. Hoewel het niet betekent dat de veronderstelling noodzakelijk is correct, het suggereert wel dat de spreker (degene die het vermoeden doet) zijn mening heeft gebaseerd op beschikbaar bewijs.

Een interessant gebruik van "veronderstellen" is de bekende juridische zin "onschuldig verondersteld totdat schuldig is bevonden". Hoewel er geen sprake is van bewijs van de onschuld van een persoon, het rechtssysteem opzettelijk veronderstelt hun onschuld aan het begin van een proces. Met andere woorden, het proces begint met de overtuiging dat de verdachte onschuldig is. Bijgevolg rust de bewijslast op de vervolging om de schuld van de verdachte aan te tonen.

Hoe Assume te gebruiken

Veronderstellen betekent veronderstellen, als vanzelfsprekend beschouwen of iets aannemen (zoals een rol). Deze definitie overlapt aanzienlijk met die van veronderstellen, maar er zijn enkele betekenisvolle verschillen.

Wanneer aannemen wordt gebruikt om 'iets op zich te nemen', verwijst dit naar het opnemen van een nieuwe verantwoordelijkheid, een taak of een rol. U kunt bijvoorbeeld een valse identiteit aannemen, of de functie van clubsecretaris aannemen.

Wanneer aannemen wordt gebruikt als 'veronderstellen', is de implicatie dat de spreker geen reden of bewijs heeft om zijn veronderstelling te staven.

Voorbeelden

Peter stuurde zijn vriend drie weken geleden een brief, maar heeft nog steeds geen reactie ontvangen. Hij nam aan dat de brief verloren was gegaan in de post.

Peter heeft geen bewijs om zijn overtuiging te staven dat de brief verloren is gegaan in de post; dus maakt hij een veronderstelling.

Sally hoorde een klop op de deur. 'Ik neem aan dat dat meneer Jones is,' zei ze. 'Ik heb hem vanavond uitgenodigd voor het avondeten.'

Sally heeft vertrouwen in haar verklaring. Ze nodigde Mr. Jones uit voor het diner, dus ze heeft solide bewijs dat hij de persoon is die op haar deur klopt.

Sarah is veganist, dus ik neem aan dat ze deze kaaspizza niet wil.

In deze zin gebruikt de spreker bewijs om een ​​onderbouwde gok te doen dat Sarah geen pizza wil op basis van eerdere kennis van haar dieet,

Abraham Lincoln nam de positie van president op 4 maart 1861 in.

Hier wordt ervan uitgegaan dat wordt aangegeven dat het onderwerp van de zin een nieuwe rol krijgt.