President Truman's Executive Order 9835 eiste loyaliteit

In 1947 was de Tweede Wereldoorlog net afgelopen, de Koude Oorlog was net begonnen en overal zagen Amerikanen communisten. Het was in die politiek geladen sfeer van angst dat president Harry S. Truman op 21 maart 1947 een uitvoerend bevel uitvaardigde om een ​​officieel 'loyaliteitsprogramma' op te zetten, bedoeld om communisten in de Amerikaanse regering te identificeren en te elimineren.

Belangrijkste afhaalrestaurants: Executive Order 9835

• Executive Order 9835 was een presidentiële order van president Harry S. Truman op 21 maart 1947.
• De zogenaamde "Loyalty Order" creëerde een controversieel "Federal Employee Loyalty Program" belast met het elimineren van communisten uit alle delen van de Amerikaanse overheid.
• Het bevel gaf de FBI de mogelijkheid om federale werknemers te onderzoeken en creëerde door de president aangestelde Loyalty Review Boards om te reageren op rapporten van de FBI.
• Tussen 1947 en 1953 werden meer dan 3 miljoen federale werknemers onderzocht, waarbij 308 ontslagen werden nadat ze door de Loyalty Review Boards waren aangemerkt als beveiligingsrisico's. 

Truman's Executive Order 9835, vaak de "Loyalty Order" genoemd, creëerde het Federal Employee Loyalty Program, dat het Federal Bureau of Investigation (FBI) machtigde om initiële achtergrondcontroles op federale werknemers uit te voeren en meer diepgaand onderzoek uit te voeren wanneer dit gerechtvaardigd is. Het bevel creëerde ook door de president aangestelde Loyalty Review Boards om de bevindingen van de FBI te onderzoeken en er naar te handelen.

"Er zal een loyaliteitsonderzoek zijn van elke persoon die in dienst treedt bij een civiel dienstverband van een afdeling of agentschap van de uitvoerende tak van de federale regering," verklaarde de Loyalty Order, ook waarin wordt bepaald dat "gelijke bescherming tegen ongegronde beschuldigingen van ontrouw moet worden geboden aan de loyale medewerkers. "

Volgens de krant De tweede rode schrik, digitale geschiedenis, naoorlogs Amerika 1945-1960 van de Universiteit van Houston, onderzocht het loyaliteitsprogramma meer dan 3 miljoen federale werknemers, van wie er 308 werden ontslagen nadat ze tot veiligheidsrisico's waren verklaard.

Achtergrond: Rise of the Communist Threat

Kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog had niet alleen de hele wereld de verschrikkingen van nucleaire wapens geleerd, de relatie van Amerika met de Sovjet-Unie was verslechterd van oorlogsgenoten tot trouwe vijanden. Gebaseerd op rapporten dat de USSR erin was geslaagd zijn eigen kernwapens te ontwikkelen, werden Amerikanen, inclusief regeringsleiders, gegrepen door een angst voor de Sovjets en communisten in het algemeen, wie en waar ze ook mochten zijn.  

De groeiende economische spanning tussen de twee landen, samen met de angst voor ongecontroleerde Sovjet-spionageactiviteit in Amerika, begon het buitenlands beleid van de VS en natuurlijk de politiek te beïnvloeden.

Conservatieve groepen en de Republikeinse Partij probeerden de zogenaamde "Rode Schrik" -dreiging van het communisme in hun voordeel te gebruiken tijdens de tussentijdse congresverkiezingen van 1946 door te beweren dat president Truman en zijn Democratische Partij "zacht waren tegen het communisme". Uiteindelijk was de angst dat communisten begonnen te infiltreren in de Amerikaanse overheid zelf werd een belangrijk campagnekwestie.

In november 1946 wonnen Republikeinse kandidaten nationale overwinningen die resulteerden in Republikeinse controle over zowel het Huis van Afgevaardigden als de Senaat. 

Truman reageert op de rode angst

Twee weken na de verkiezingen, op 25 november 1946, reageerde president Truman op zijn republikeinse critici door de tijdelijke commissie van de president voor loyaliteit van werknemers of TCEL op te richten. TCEL, bestaande uit vertegenwoordigers van zes kabinetsafdelingen onder het voorzitterschap van een speciale assistent van de procureur-generaal van de VS, was bedoeld om federale loyaliteitsnormen en -procedures te creëren voor het verwijderen van ontrouwe of subversieve personen uit posities van de federale overheid. De New York Times drukte de TCEL-aankondiging op haar voorpagina onder de kop: "President beveelt zuivering uit Amerikaanse posten."

Truman eiste dat de TCEL zijn bevindingen aan het Witte Huis rapporteerde vóór 1 februari 1947, minder dan twee maanden voordat hij zijn Executive Order 9835 uitvaardigde en het loyaliteitsprogramma creëerde.

Heeft Politics Truman's Hand gedwongen?

Historici beweren dat de timing van Truman's acties, zo snel genomen na de Republikeinse Congresoverwinningen, aantoont dat zowel de TCEL als de daaropvolgende loyaliteitsorde politiek gemotiveerd was. 

Truman was blijkbaar niet zo bezorgd over communistische infiltratie als de voorwaarden van zijn loyaliteitsvolgorde aangaven. In februari 1947 schreef hij aan Earl, Democratische gouverneur van Pennsylvania, George Earle: “Mensen zijn erg bezorgd over de communistische 'bugaboo' maar ik ben van mening dat het land volkomen veilig is wat het communisme betreft - we hebben teveel gezond verstand mensen."

Hoe het loyaliteitsprogramma werkte

Truman's loyaliteitsbevel gaf de FBI opdracht de achtergronden, associaties en overtuigingen van een van de ongeveer 2 miljoen federale werknemers van de uitvoerende macht te onderzoeken. De FBI rapporteerde de resultaten van hun onderzoeken aan een of meer van de 150 Loyalty Review Boards bij verschillende overheidsinstanties.

De Loyalty Review Boards waren bevoegd om hun eigen onderzoeken uit te voeren en getuigenissen te verzamelen en te overwegen van getuigen wier namen niet werden bekendgemaakt. Met name mochten de werknemers waarop het loyaliteitsonderzoek het doelwit was, de getuigen niet confronteren die tegen hen getuigen.