Verteller

EEN verteller is een persoon of personage die een verhaal vertelt, of een stem gevormd door een auteur om een ​​verhaal te vertellen. 

Professor Suzanne Keene wijst erop dat "de non-fictie-verteller sterk wordt geïdentificeerd met de auteur, of het een zelfverteller van de eerste persoon in autobiografie of een historicus of biograaf van een derde persoon is" (Verhalende vorm, 2015).
Een onbetrouwbare verteller (veel vaker gebruikt in fictie dan in non-fictie) is een first-person verteller wiens relaas van gebeurtenissen niet kan worden vertrouwd door de lezer.

Voorbeelden en observaties

• "De voorwaarde 'verteller' kan zowel in brede als in enge zin worden gebruikt. De brede betekenis is 'iemand die een verhaal vertelt', of die persoon echt of ingebeeld is; dit is de betekenis die in de meeste woordenboekdefinities wordt gegeven. Literaire geleerden bedoelen echter met 'verteller' vaak een puur fantasierijk persoon, een stem die uit een tekst tevoorschijn komt om een ​​verhaal te vertellen ... Vertellers van dit soort omvatten alwetende vertellers, dat wil zeggen vertellers die niet alleen denkbeeldig zijn maar die de normale menselijke capaciteiten overstijgen in hun kennis van gebeurtenissen. "
  (Elspeth Jajdelska, Stille lezing en de geboorte van de verteller. University of Toronto Press, 2007)
• Vertellers in Creative Non-fictie
  - "Non-fictie bereikt zijn impuls vaak niet alleen door het verhaal - het vertellen van het verhaal - maar ook door de meditatieve intelligentie achter het verhaal, de auteur als verteller nadenken over de implicaties van het verhaal, soms openlijk, soms subtieler.
  "Deze denkende verteller die een verhaal kan doordrenken met tinten van ideeën is wat ik het meest mis in veel non-fictie die anders behoorlijk dwingend is - we krijgen alleen een rauw verhaal en niet de meer essayistische, reflecterende verteller ... [Ik] vertel non-fictie verhalen die we kan niet zoals schrijvers het innerlijke leven van iemand anders dan het onze kennen, dus ons innerlijke leven - ons denkproces, de verbindingen die we maken, de vragen en twijfels die door het verhaal worden opgeworpen - moet de hele intellectuele en filosofische last van het stuk dragen. "
  (Philip Gerard, "Adventures in Celestial Navigation." Feitelijk: het beste van creatieve non-fictie, ed. van Lee Gutkind. W.W. Norton, 2005)
  - "Lezers van het non-fictie-werk verwachten meer direct de geest van de auteur te ervaren, die de betekenis van dingen voor zichzelf zal formuleren en de lezers zal vertellen. In fictie kan de schrijver andere mensen worden; in non-fictie wordt ze meer van zichzelf. In fictie moet de lezer in een geloofwaardig fictief rijk stappen, in non-fictie spreekt de schrijver intiem, vanuit het hart, rechtstreeks sprekend op de sympathieën van de lezer. verteller is over het algemeen niet de auteur; in non-fictie - behoudens speciale eenmalige persona's zoals aangetroffen in Jonathan Aifts 'A Modest Voorstel - zijn de schrijver en verteller in wezen hetzelfde. In fictie kan de verteller liegen; de verwachting in non-fictie is dat de schrijver dat niet zal doen. Er is een veronderstelling dat het verhaal, voor zover mogelijk, waar is; dat het verhaal en de verteller betrouwbaar zijn. "
  (New York Writers Workshop, De draagbare MFA in creatief schrijven. Writer's Digest Books, 2006)
• Vertellers eerste persoon en derde persoon
  "[S] directe, directe verhalen vertellen is zo gebruikelijk en gebruikelijk dat we het doen zonder vooraf te plannen verteller (of teller) van zo'n persoonlijke ervaring is de spreker, degene die er was ... Het vertellen is meestal subjectief, met details en taal gekozen om de gevoelens van de schrijver uit te drukken ...
  "Als een verhaal niet je eigen ervaring is, maar een recital van iemand anders, of van gebeurtenissen die algemeen bekend zijn, dan ga je anders als verteller. Zonder meningen te uiten, stap je terug en meld je, inhoud om onzichtbaar te blijven. In plaats van te zeggen , 'Ik deed dit, ik deed dat', je gebruikt de derde persoon, hij zij het, of ze... Over het algemeen is een niet-deelnemer doelstelling bij het uiteenzetten van gebeurtenissen, onbevooroordeeld, zo nauwkeurig en gedreven mogelijk. "
  (X.J. Kennedy et al., De Bedford Reader. St. Martin's, 2000)
  - Verteller eerste persoon
  "Daar eenmaal, naast de oceaan, voelde ik me een beetje bang. De anderen wisten niet dat ik weg was. Ik dacht aan het geweld in de wereld. Mensen worden op het strand gekidnapt. Een golf van sneakers kan me eruit halen, en niemand zou ooit weten wat mij was overkomen. "
  (Jane Kirkpatrick, Homestead: Modern Pioneers Het streven naar mogelijkheden. WaterBrook Press, 2005)
  - Verteller van de derde persoon
  "Lucy was een beetje bang, maar ze was ook erg nieuwsgierig en opgewonden. Ze keek achterom en zag tussen de donkere boomstammen nog steeds de open deuropening van de kast en zag zelfs een glimp van de lege kamer van waaruit ze was vertrokken. "
  (C.S. Lewis, de Leeuw, de heks en de klerenkast, 1950)
• Vertellers en lezers
  "Het is bekend dat in taalcommunicatie ik en u worden absoluut door elkaar verondersteld; evenzo kan er geen verhaal zijn zonder een verteller en zonder publiek (of lezer). "
  (Roland Barthes, "Een inleiding tot de structurele analyse van het verhaal", 1966)

Uitspraak: nah-RAY-ter