Narratio in retoriek
Share
In klassieke retoriek, narratio is het onderdeel van een argument waarin een spreker of schrijver een verhalend verslag geeft van wat er is gebeurd en de aard van de zaak verklaart. Ook wel genoemd vertelling.
Narratio was een van de klassieke retorische oefeningen bekend als de progymnasmata. Quintilian geloofde dat narratio de eerste oefening zou moeten zijn die door de leraar retoriek werd geïntroduceerd.
"In plaats van kennis over te dragen," zegt Franklin Ankersmit, "is de historische vertelling in wezen een voorstel om vanuit een bepaald perspectief naar het verleden te kijken." (Zie "Narratio in Historiography" in Voorbeelden en Observaties hieronder.)
Voorbeelden en observaties
- "De narratio volgt het exordium en geeft achtergrondinformatie. Het betreft gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden en die aanleiding geven tot de toespraak. 'Een verhaal gebaseerd op de personen moet een levendige stijl en diverse karaktereigenschappen presenteren' en drie kwaliteiten hebben: beknoptheid, duidelijkheid en aannemelijkheid. "
(John Carlson Stube, Een Grieks-Romeinse retorische lezing van het afscheidsdiscours. T&T Clark, 2006) - "[I] n een stuk van deliberatieve retoriek, narratio wordt alleen verondersteld de feiten te bevatten die relevant zijn voor de presentatie die de spreker aan zijn publiek wil geven, 'niet meer zeggen dan de zaak eist' [Quintilian, Institutio Oratoria, 4.2.43]."
(Ben Witherington, III, Grace In Galatia. T&T Clark, 2004) - Cicero op de Narratio
"Wat betreft de regel die beknoptheid uit de vertelling eist, als beknoptheid geen overbodig woord betekent, dan zijn de oraties van L. Crassus kort; maar als met beknoptheid een zo stringente taal wordt bedoeld dat niet één woord meer toelaat dan absoluut noodzakelijk om de naakte betekenis over te brengen - dit, hoewel af en toe nuttig, zou vaak uiterst pijnlijk zijn, vooral voor het verhaal, niet alleen door onduidelijkheid te veroorzaken, maar door die zachte overtuigingskracht en insinuatie weg te nemen die haar voornaamste voortreffelijkheid vormen ...
Dezelfde scherpzinnigheid zou de vertelling moeten onderscheiden als de rest van de toespraak, en is daar des te dwingender vereist, omdat minder gemakkelijk te bereiken dan in het exordium, bevestiging, weerlegging of peroratie; en ook omdat dit deel van het discours veel meer in gevaar is door de geringste duisternis dan enig ander, elders strekt dit defect zich niet verder dan zichzelf uit, maar werpt een nevelige en verwarde vertelling zijn donkere schaduw over het hele discours; en als iets niet heel duidelijk in een ander deel van het adres wordt uitgedrukt, kan het in gewone bewoordingen elders worden aangepast; maar het verhaal is beperkt tot één plaats en kan niet worden herhaald. Het grote einde van de scherpzinnigheid zal worden bereikt als het verhaal in de gewone taal wordt gegeven en de gebeurtenissen in regelmatige en ononderbroken opeenvolging worden verteld. "
(Cicero, De Oratore, 55 v.Chr.) - Colin Powell's Report to the U.N. on Weapons of Mass Destruction in Iraq (2003)
"Saddam Hussein is vastbesloten een nucleaire bom in handen te krijgen. Hij is zo vastbesloten dat hij herhaaldelijk geheime pogingen heeft gedaan om hoogwaardige aluminium buizen uit 11 verschillende landen te kopen, zelfs nadat de inspecties zijn hervat. Deze buizen worden gecontroleerd door de nucleaire leveranciers Groeperen juist omdat ze kunnen worden gebruikt als centrifuges voor het verrijken van uranium ...
De meeste Amerikaanse experts denken dat ze bedoeld zijn om te dienen als rotors in centrifuges die worden gebruikt om uranium te verrijken. Andere experts en de Irakezen zelf beweren dat ze echt de raketlichamen moeten produceren voor een conventioneel wapen, een meervoudige raketwerper.
Ik ben geen expert op het gebied van centrifugebuizen, maar ik kan je als een oude soldaat van het leger een paar dingen vertellen: ten eerste vind ik het nogal vreemd dat deze buizen zijn vervaardigd met een tolerantie die de Amerikaanse eisen voor vergelijkbare raketten ver overtreft. Misschien produceren Irakezen gewoon hun conventionele wapens volgens een hogere standaard dan wij, maar ik denk het niet.
Ten tweede hebben we buizen van verschillende partijen onderzocht die clandestien in beslag zijn genomen voordat ze Bagdad bereikten. Wat we in deze verschillende batches opmerken, is een progressie naar hogere en hogere specificatieniveaus, inclusief, in de nieuwste batch, een geanodiseerde coating op extreem gladde binnen- en buitenoppervlakken. Waarom zouden ze doorgaan met het verfijnen van de specificaties, al die moeite doen voor iets dat, als het een raket was, binnenkort in granaatscherven zou worden geblazen als het afging? "
(Staatssecretaris Colin Powell, toespraak tot de VN-Veiligheidsraad, 5 februari 2003) - Narratio in Historiography
"Elke poging om (een deel van) de historische realiteit te definiëren, kan sommige historici tevreden stellen, maar nooit alle. Met andere woorden, het verband tussen taal - d.w.z. narratio--en de realiteit kan nooit worden vastgelegd op een manier die aanvaardbaar is voor alle historici, waardoor het de kennis wordt van een gegeneraliseerd wetend onderwerp. Het feit dat debat en discussie een veel prominentere plaats hebben in de geschiedschrijving [die] in andere disciplines en dat het geschiedschrijving zelden of nooit resulteert in opvattingen die eens en voor altijd door alle historici worden gedeeld, moet niet worden gezien als een triest tekort aan geschiedschrijving dat moet worden verholpen, maar als een noodzakelijk gevolg van de taalinstrumenten die door historici worden gebruikt. "
(Franklin Ankersmit, "The Use of Language in the Writing of History." Werken met taal: een multidisciplinaire overweging van taalgebruik in werkcontexten. Walter de Gruyter, 1989)
