Napoleontische oorlogen Slag om Talavera

Battle of Talavera - Conflict:

De Slag om Talavera werd gevochten tijdens de Peninsulaire Oorlog die deel uitmaakte van de Napoleontische oorlogen (1803-1815).

Battle of Talavera - Datum:

De gevechten in Talavera vonden plaats op 27-28 juli 1809.

Legers & Commandanten:

Engeland en Spanje

• Sir Arthur Wellesley
• Generaal Gregorio de la Cuesta
• 20.641 Britten
• 34.993 Spaans

Frankrijk

• Joseph Bonaparte
• Maarschalk Jean-Baptiste Jourdan
• Maarschalk Claude-Victor Perrin
• 46.338 mannen

Battle of Talavera - Achtergrond:

Op 2 juli 1809 staken Britse troepen onder Sir Arthur Wellesley Spanje over na het verslaan van het korps van maarschalk Nicolas Soult. Ze vorderden naar het oosten en probeerden zich onder de Spaanse troepen onder generaal Gregoria de la Cuesta te verenigen voor een aanval op Madrid. In de hoofdstad maakten Franse troepen onder koning Joseph Bonaparte zich gereed om deze dreiging het hoofd te bieden. Joseph en zijn bevelhebbers kozen ervoor om Soult, die toen in het noorden was, te evalueren om Wellesley's bevoorradingslijnen naar Portugal af te snijden, terwijl het korps van maarschalk Claude Victor-Perrin opschoof om de geallieerde stuwkracht te blokkeren.

Battle of Talavera - Verhuizen naar Battle:

Wellesley verenigde zich op 20 juli 1809 met Cuesta en het geallieerde leger rukte op op Victor's positie nabij Talavera. Aanvallend konden de troepen van Cuesta Victor dwingen zich terug te trekken. Toen Victor zich terugtrok, koos Cuesta ervoor om de vijand te achtervolgen terwijl Wellesley en de Britten in Talavera bleven. Na 45 mijl marcheren, werd Cuesta gedwongen terug te vallen na het ontmoeten van het belangrijkste leger van Joseph op Torrijos. In de minderheid kwamen de Spanjaarden weer bij de Britten in Talavera. Op 27 juli stuurde Wellesley de 3e divisie van generaal Alexander Mackenzie om te helpen bij de dekking van de Spaanse terugtocht.

Vanwege verwarring in de Britse linies leed zijn divisie 400 slachtoffers toen het werd aangevallen door de Franse voorhoede. Aangekomen in Talavera bezetten de Spanjaarden de stad en breidden hun lijn naar het noorden uit langs een stroom die bekend staat als de Portina. De geallieerde links werd vastgehouden door de Britten wiens linie langs een lage heuvelrug liep en een heuvel bezet die bekend staat als de Cerro de Medellin. In het midden van de linie bouwden ze een redoute die werd ondersteund door de 4e divisie van generaal Alexander Campbell. Wellesley was van plan een defensieve strijd te voeren en was tevreden met het terrein.

Battle of Talavera - The Armies Clash:

Aangekomen op het slagveld stuurde Victor onmiddellijk de divisie van generaal François Ruffin door om de Cerro te grijpen, ook al was de nacht gevallen. Bewegend door de duisternis bereikten ze bijna de top voordat de Britten op hun aanwezigheid werden gewezen. In het scherpe, verwarde gevecht dat volgde, konden de Britten de Franse aanval teruggooien. Die nacht planden Joseph, zijn militaire hoofdadviseur maarschalk Jean-Baptiste Jourdan, en Victor hun strategie voor de volgende dag. Hoewel Victor de voorkeur gaf aan een massale aanval op de positie van Wellesley, besloot Joseph beperkte aanvallen te doen.

Bij het ochtendgloren opende de Franse artillerie het vuur op de geallieerde linies. Wellesley beval zijn mannen dekking te zoeken en wachtte de Franse aanval af. De eerste aanval kwam tegen de Cerro terwijl de divisie van Ruffin zich in kolommen voortbewoog. Toen ze de heuvel opliepen, werden ze geconfronteerd met zwaar musketvuur van de Britten. Na het doorstaan ​​van deze straf desintegreerden de kolommen terwijl de mannen braken en renden. Met hun aanval verslagen, stopte het Franse commando twee uur om hun situatie te beoordelen. Joseph verkoos de strijd voort te zetten en beval een nieuwe aanval op de Cerro, terwijl hij ook drie divisies naar het geallieerde centrum stuurde.

Terwijl deze aanval aan de gang was, zou Ruffin, ondersteund door troepen van de divisie van generaal Eugene-Casimir Villatte, de noordkant van de Cerro aanvallen en proberen de Britse positie te flankeren. De eerste Franse divisie die aanviel, was die van Leval die de verbinding tussen de Spaanse en Britse linies sloeg. Na enige vooruitgang te hebben geboekt, werd het teruggeworpen door hevig artillerievuur. In het noorden vielen generaals Horace Sebastiani en Pierre Lapisse de 1e divisie van generaal John Sherbrooke aan. Wachtend op de Fransen tot bijna 50 meter, openden de Britten het vuur in een massale salvo die de Franse aanval spreidde.

Sherbrooke's mannen reden vooruit en reden de eerste Franse linie terug totdat ze tegen de tweede stopten. Getroffen door zwaar Frans vuur moesten ze zich terugtrekken. Het gat in de Britse linie werd snel opgevuld door een deel van de divisie van MacKenzie en de 48e voet die op zijn plaats werd geleid door Wellesley. Deze troepen hielden de Fransen op afstand totdat de mannen van Sherbrooke konden worden hervormd. In het noorden ontwikkelde de aanval van Ruffin en Villatte zich nooit toen de Britten blokkerende posities innamen. Ze kregen een kleine overwinning toen Wellesley zijn cavalerie beval om hen aan te vallen. De ruiters kwamen naar voren en werden tegengehouden door een verborgen ravijn dat hen ongeveer de helft van hun kracht kostte. Door te drukken, werden ze gemakkelijk afgestoten door de Fransen. Met de aanvallen verslagen, koos Joseph ervoor om zich terug te trekken uit het veld, ondanks verzoeken van zijn ondergeschikten om de strijd te hernieuwen.

Battle of Talavera - Aftermath:

De gevechten in Talavera hebben Wellesley en de Spanjaarden ongeveer 6.700 doden en gewonden gekost (Britse slachtoffers: 801 doden, 3.915 gewonden, 649 vermist), terwijl de Fransen 761 doden, 6.301 gewonden en 206 vermisten hebben opgelopen. Wellesley bleef na de strijd achterblijven in Talavera vanwege een gebrek aan voorraden, maar hoopte nog steeds dat de opmars op Madrid kon worden hervat. Op 1 augustus hoorde hij dat Soult achter hem opereerde. Wellesley geloofde dat Soult maar 15.000 man had, draaide zich om en marcheerde om de Franse maarschalk te behandelen. Toen hij hoorde dat Soult 30.000 man had, trok Wellesley zich terug en begon zich terug te trekken naar de Portugese grens. Hoewel de campagne was mislukt, werd Wellesley Viscount Wellington van Talavera gemaakt voor zijn succes op het slagveld.

Geselecteerde bronnen

• British Battles: Battle of Talavera
• Peninsular War: Battle of Talavera
• War of History: Battle of Talavera