Napoleontische oorlogen Slag om Ligny

De Slag om Ligny werd gevochten op 16 juni 1815, tijdens de Napoleontische oorlogen (1803-1815). Hier is een samenvatting van het evenement.

Battle of Ligney-achtergrond

Nadat hij zichzelf in 1804 tot keizer van de Fransen had gekroond, begon Napoleon Bonaparte een campagne van tien jaar waarin hij overwinningen behaalde op plaatsen zoals Austerlitz, Wagram en Borodino. Uiteindelijk verslagen en gedwongen af ​​te treden in april 1814, accepteerde hij ballingschap op Elba onder de voorwaarden van het Verdrag van Fontainebleau. Na de nederlaag van Napoleon riepen de Europese machten het congres van Wenen bijeen om de naoorlogse wereld te schetsen. Napoleon, ongelukkig in ballingschap, ontsnapte en landde op 1 maart 1815 in Frankrijk. Op weg naar Parijs bouwde hij een leger terwijl hij reisde met soldaten die naar zijn banier stroomden. Napoleon heeft een outlaw verklaard door het Congres van Wenen en heeft gewerkt om de macht te consolideren, aangezien Groot-Brittannië, Pruisen, Oostenrijk en Rusland de zevende coalitie vormden om zijn terugkeer te voorkomen.

Legers en commandanten

Pruisen

• Veldmaarschalk Gebhard von Blücher
• 84.000 mannen

Frans

• Napoleon Bonaparte
• 68.000 mannen

Plan van Napoleon

Bij het beoordelen van de strategische situatie concludeerde Napoleon dat een snelle overwinning vereist was voordat de Zevende Coalitie haar troepen volledig tegen hem kon mobiliseren. Om dit te bereiken, probeerde hij het coalitieleger van de hertog van Wellington ten zuiden van Brussel te vernietigen voordat hij naar het oosten keerde om veldmaarschalk Gebhard von Blücher te verslaan die het Pruisische leger naderde. Toen hij naar het noorden trok, verdeelde Napoleon zijn Armee du Nord (Leger van het Noorden) in drie en gaf het commando van de linkerzijde aan maarschalk Michel Ney, de rechterzijde aan maarschalk Emmanuel de Grouchy, terwijl hij het persoonlijke bevel over een reservemacht bleef behouden. In de wetenschap dat als Wellington en Blücher zich zouden verenigen, ze de macht zouden hebben om hem te verpletteren, stak hij op 15 juni de grens over in Charleroi met de bedoeling de twee coalitie-legers in detail te verslaan. Diezelfde dag begon Wellington zijn troepen te leiden naar Quatre Bras terwijl Blücher zich concentreerde op Sombreffe.

Napoleon besloot de Pruisen een meer onmiddellijke dreiging te geven en gaf Ney opdracht Quatre Bras te grijpen terwijl hij zich bewoog met de reserves om Grouchy te versterken. Met beide coalitie-legers verslagen, zou de weg naar Brussel open zijn. De volgende dag bracht Ney de ochtend door met het vormen van zijn mannen, terwijl Napoleon zich bij Grouchy bij Fleurus voegde. Blücher vestigde zijn hoofdkwartier bij de windmolen van Brye en zette het I Corps van luitenant-generaal Graf von Zieten in om een ​​lijn te verdedigen die door de dorpen Wagnelée, Saint-Amand en Ligny liep. Deze formatie werd ondersteund door majoor-generaal George Ludwig von Pirch's II Corps aan de achterzijde. Het oostelijke deel van links van I Corps strekte zich uit over het III Corps van luitenant-generaal Johann von Thielemann dat Sombreffe en de terugtocht van het leger bedekte. Toen de Fransen de ochtend op 16 juni naderden, gaf Blücher het II- en III-korps opdracht om troepen te sturen om de linies van Zieten te versterken.

Napoleon-aanvallen

Om de Pruisen te verjagen, was Napoleon van plan om het III-korps van generaal Dominique Vandamme en het IV-korps van generaal Étienne Gérard naar de dorpen te sturen, terwijl Grouchy op Sombreffe zou oprukken. Napoleon hoorde artillerievuur vanuit Quatre Bras en begon zijn aanval rond 14.30 uur. Vandamme's mannen, die Saint-Amand-la-Haye opvielen, droegen het dorp in zware gevechten. Hun greep bleek kort, omdat een vastberaden tegenaanval van majoor-generaal Carl von Steinmetz het voor de Pruisen opeiste. Gevechten bleven rond de middag door Saint-Amand-Haye wervelen en Vandamme nam opnieuw bezit. Terwijl het verlies van het dorp zijn rechterflank bedreigde, stuurde Blücher een deel van II Corps om te proberen Saint-Amand-le-Haye te omhullen. In de toekomst werden de mannen van Pirch geblokkeerd door Vandamme voor Wagnelée. Aangekomen vanuit Brye nam Blücher persoonlijke controle over de situatie en richtte hij zich krachtig op Saint-Amand-le-Haye. De aanval sloeg de gehavende Fransen aan en beveiligde het dorp.

Vecht tegen woede

Terwijl gevechten in het westen woedden, sloegen Gérards mannen Ligny om 15:00 uur. De Fransen hebben de stad doorstaan, maar zijn uiteindelijk teruggedreven. Een volgende aanval culmineerde in bittere huis-aan-huis gevechten die ertoe leidden dat de Pruisen hun greep op Ligny hielden. Rond 17:00 uur gaf Blücher Pirch opdracht het grootste deel van II Corps ten zuiden van Brye in te zetten. Tegelijkertijd trof het Franse opperbevel enige mate van verwarring toen Vandamme aangaf een grote vijandelijke troepen te zien naderen die Fleurus naderde. Dit was eigenlijk I Corps van maarschalk Comte d'Erlon die vanuit Quatre Bras binnen marcheerde, zoals gevraagd door Napoleon. Zich niet bewust van Napoleons bevelen, herinnerde Ney d'Erlon voordat hij Ligny bereikte en I Corps speelde geen rol in de gevechten. De verwarring die hierdoor werd veroorzaakt, creëerde een breuk waardoor Blücher II Corps in actie kon brengen. Bewegende tegen Frans links, werd het korps van Pirch gestopt door Vandamme en de Young Guard Division van generaal Guillaume Duhesme.

De Pruisen breken

Rond 19:00 uur hoorde Blücher dat Wellington intensief bezig was met Quatre Bras en geen hulp kon sturen. De Pruisische commandant, alleen gelaten, probeerde het gevecht te beëindigen met een krachtige aanval op links van Frankrijk. Uitgaande van persoonlijk toezicht versterkte hij Ligny voordat hij zijn reserves verzamelde en een aanval op Saint-Amand lanceerde. Hoewel er wat terrein werd gewonnen, dwongen Franse tegenaanvallen de Pruisen zich terug te trekken. Versterkt door het VI-korps van generaal Georges Mouton begon Napoleon een massale aanval op het vijandelijke centrum te organiseren. Hij opende een bombardement met zestig kanonnen en beval troepen rond 19.45 uur vooruit. De aanval overrompelde de vermoeide Pruisen en brak door het centrum van Blücher. Om de Fransen een halt toe te roepen, stuurde Blücher zijn cavalerie naar voren. Hij leidde een aanklacht en werd arbeidsongeschikt nadat zijn paard was neergeschoten. De Pruisische cavalerie werd al snel gestopt door hun Franse tegenhangers.

Nasleep

Aangenomen onder bevel beval luitenant-generaal August von Gneisenau, stafchef van Blücher, een terugtocht naar het noorden naar Tilly nadat de Fransen rond 20:30 in Ligny waren doorgebroken. Met een gecontroleerde terugtocht werden de Pruisen niet achtervolgd door de uitgeputte Fransen. Hun situatie verbeterde snel toen het nieuw aangekomen IV-korps werd ingezet als een sterke achterhoede in Waver waardoor een snel herstellende Blücher zijn leger weer in elkaar kon zetten. In de gevechten in de Slag om Ligny, leden de Pruisen ongeveer 16.000 slachtoffers, terwijl de Franse verliezen ongeveer 11.500 leden. Hoewel een tactische overwinning voor Napoleon, slaagde de strijd er niet in Blüchers leger dodelijk te verwonden of naar een locatie te rijden vanwaar het Wellington niet langer kon ondersteunen. Gedwongen om terug te vallen van Quatre Bras, nam Wellington een defensieve positie aan waar hij op 18 juni Napoleon in de Slag bij Waterloo inschakelde. In hevige gevechten won hij een beslissende overwinning met de hulp van de Pruisen van Blücher die in de middag arriveerde.