Maxine Hong Kingston's The Woman Warrior is een veel gelezen memoires dat voor het eerst werd gepubliceerd in 1976. De fantasierijk overgeleverd postmoderne autobiografie wordt beschouwd als een belangrijk feministisch werk.
De volledige titel van het boek is The Woman Warrior: Memoires of a Girlhood Among Ghosts. De verteller, een voorstelling van Maxine Hong Kingston, hoort verhalen over haar Chinese afkomst verteld door haar moeder en grootmoeder. De 'geesten' zijn ook mensen die ze ontmoet in de VS, of het nu gaat om witte politiemannen, geesten van buschauffeurs of andere maatschappelijke instellingen die gescheiden blijven van immigranten zoals zij.
Bovendien roept de titel het mysterie op van wat waar is en wat alleen in het hele boek wordt gedacht. In de jaren zeventig slaagden feministen erin de lezers en wetenschappers de traditionele blanke mannelijke canon van de literatuur opnieuw te laten evalueren. Boeken zoals The Woman Warrior steun het feministische kritiekidee dat traditionele patriarchale structuren niet het enige prisma zijn waarmee een lezer het werk van een schrijver moet bekijken en evalueren.
De vrouw Warrior begint met het verhaal van de tante van de verteller, 'No Name Woman', die wordt geschuwd en aangevallen door haar dorp nadat ze zwanger is geworden terwijl haar man weg is. No Name Woman verdrinkt zichzelf in de put. Het verhaal is een waarschuwing: word niet te schande en onuitsprekelijk.
Maxine Hong Kingston volgt dit verhaal door te vragen hoe een Chinees-Amerikaan de identiteitsverwarring kan oplossen die ontstaat wanneer immigranten hun eigen namen veranderen en verbergen, en verbergen wat Chinees over hen is.
Als schrijver onderzoekt Maxine Hong Kinston de culturele ervaring en worstelingen van Chinees-Amerikanen, met name de vrouwelijke identiteit van Chinees-Amerikaanse vrouwen. In plaats van een rigide standpunt in te nemen tegen een repressieve Chinese traditie, The Woman Warrior overweegt voorbeelden van vrouwenhaat in de Chinese cultuur, terwijl ze nadenkt over het racisme in de VS tegen Chinees-Amerikanen.
The Woman Warrior bespreekt voetbindende, seksuele slavernij en kindermoord op babymeisjes, maar het vertelt ook over een vrouw die met een zwaard zwaait om haar volk te redden. Maxine Hong Kingston vertelt over het leven door de verhalen van haar moeder en grootmoeder. De vrouwen geven een vrouwelijke identiteit door, een persoonlijke identiteit en een gevoel van wie de verteller is als een vrouw in een patriarchale Chinese cultuur.
The Woman Warrior wordt veel gelezen op universiteitscursussen, waaronder literatuur, vrouwenstudies, Aziatische studies en psychologie, om er maar een paar te noemen. Het is vertaald in drie dozijn talen.
The Woman Warrior wordt gezien als een van de eerste boeken die de explosie van het memoiresgenre inluiden aan het einde van de 20e eeuwth eeuw.
Sommige critici zeiden dat Maxine Hong Kingston de westerse stereotypen van de Chinese cultuur aanmoedigde The Woman Warrior. Anderen accepteerden haar gebruik van de Chinese mythologie als een postmodern literair succes. Omdat ze politieke ideeën personaliseert en haar individuele ervaring gebruikt om iets te zeggen over een grotere culturele identiteit, weerspiegelt het werk van Maxine Hong Kingston het feministische idee van 'het persoonlijke is politiek'.
The Woman Warrior won de National Book Critics Circle Award in 1976. Maxine Hong Kingston heeft verschillende prijzen ontvangen voor haar bijdragen aan de literatuur.