Maximale beveiliging Federale gevangenis ADX Supermax

US Penitentiary Administrative Maximum, ook bekend als ADX Florence, de 'Alcatraz of the Rockies' en 'Supermax' is een moderne federale superveiligheid met maximale veiligheid gelegen in de uitlopers van de Rocky Mountains in de buurt van Florence, Colorado. De ADX Supermax-faciliteit werd geopend in 1994 en is ontworpen om criminelen op te sluiten en te isoleren die als te gevaarlijk worden beschouwd voor het gemiddelde gevangenissysteem.

De volledig mannelijke gevangenispopulatie bij ADX Supermax omvat gevangenen die chronische disciplinaire problemen ondervonden, terwijl zij in andere gevangenissen, degenen die andere gevangenen en gevangenisbewakers hebben vermoord, bendeleiders, spraakmakende criminelen en georganiseerde misdaadmoordenaars. Het huisvest ook criminelen die een bedreiging kunnen vormen voor de nationale veiligheid, waaronder Al-Qaida en Amerikaanse terroristen en spionnen.

De barre omstandigheden bij ADX Supermax hebben het een plaats in het Guinness Book of World Records opgeleverd als een van de veiligste gevangenissen ter wereld. Van het gevangenisontwerp tot de dagelijkse operaties, ADX Supermax streeft naar volledige controle over alle gevangenen te allen tijde.

Moderne, geavanceerde beveiligings- en bewakingssystemen bevinden zich binnen en langs de buitenomtrek van het gevangenisterrein. Het monolithische ontwerp van de faciliteit maakt het moeilijk voor degenen die niet bekend zijn met de faciliteit om binnen de structuur te navigeren.

Enorme wachttorens, beveiligingscamera's, aanvalshonden, lasertechnologie, op afstand bedienbare deursystemen en drukkussens bestaan ​​binnen een scheermes van 12 voet hoog rondom het gevangenisterrein. Externe bezoekers van ADX Supermax zijn grotendeels onwelkom.

Gevangeniseenheden

Wanneer gevangenen bij ADX aankomen, worden ze in een van de zes eenheden geplaatst, afhankelijk van hun criminele geschiedenis. Bewerkingen, rechten en procedures variëren afhankelijk van de eenheid. De gevangenenpopulatie is gehuisvest bij ADX in negen verschillende maximaal beveiligde wooneenheden, die zijn onderverdeeld in zes beveiligingsniveaus, van de meest veilige en beperkende tot de minst beperkende.

• De besturingseenheid
• De speciale behuizingseenheid ("SHU")
• "Range 13", een ultraveilige en geïsoleerde viercellige vleugel van de SHU.
• Speciale beveiligingseenheid ("H" -eenheid) voor terroristen
• Algemene bevolkingseenheden ("Delta", "Echo", "Fox" en "Golf" -eenheden)
• Intermediaire eenheid / overgangseenheden ("Joker" -eenheid en "Kilo" -eenheid) waarin gevangenen zijn ondergebracht in het "Step-Down-programma" waarmee zij uit ADX kunnen komen.

Om naar de minder beperkende eenheden te worden verplaatst, moeten gedetineerden gedurende een bepaalde tijd duidelijk gedrag vertonen, deelnemen aan aanbevolen programma's en een positieve institutionele aanpassing aantonen.

Gevangene cellen

Afhankelijk van in welke eenheid ze zitten, brengen gevangenen minimaal 20 en maximaal 24 uur per dag alleen in hun cellen opgesloten. De cellen meten zeven bij 12 voet en hebben stevige muren die voorkomen dat gevangenen het interieur van aangrenzende cellen bekijken of direct contact hebben met gevangenen in aangrenzende cellen.

Alle ADX-cellen hebben massieve stalen deuren met een kleine sleuf. Cellen in alle eenheden (behalve H-, Joker- en Kilo-eenheden) hebben ook een binnenliggende traliewand met een schuifdeur, die samen met de buitendeur een sallypoort vormt in elke cel.

Elke cel is ingericht met een modulair betonnen bed, een bureau en een kruk en een roestvrijstalen wasbak en toilet. Cellen in alle units zijn voorzien van een douche met een automatische afsluiter.

De bedden hebben een dunne matras en dekens over het beton. Elke cel bevat een enkel venster, ongeveer 42 centimeter lang en vier centimeter breed, dat wat natuurlijk licht binnenlaat, maar dat is ontworpen om ervoor te zorgen dat gevangenen niets buiten hun cellen kunnen zien, behalve het gebouw en de lucht.

Veel cellen, behalve die in de SHU, zijn uitgerust met een radio en televisie die religieuze en educatieve programmering biedt, samen met wat algemeen belang en recreatieve programmering. Gevangenen die gebruik willen maken van het educatieve programma van ADX Supermax doen dit door specifieke leerkanalen op de televisie in hun cel af te stemmen. Er zijn geen groepslessen. Televisies worden vaak onthouden aan gevangenen als straf.

Maaltijden worden driemaal per dag geleverd door bewakers. Op enkele uitzonderingen na, zijn gevangenen in de meeste ADX Supermax-eenheden alleen uit hun cellen toegestaan ​​voor beperkte sociale of wettelijke bezoeken, sommige vormen van medische behandeling, bezoeken aan de "juridische bibliotheek" en een paar uur per week van binnen- of buitenrecreatie.

Met de mogelijke uitzondering van bereik 13 is de regeleenheid de veiligste en meest geïsoleerde eenheid die momenteel bij ADX wordt gebruikt. Gevangenen in de controle-eenheid zijn te allen tijde geïsoleerd, zelfs tijdens recreatie, voor langere tijd, vaak zes jaar of langer. Hun enige betekenisvolle contact met andere mensen is met ADX-medewerkers.

De naleving van gevangenen van de controle-eenheid met institutionele regels wordt maandelijks beoordeeld. Een gevangene krijgt alleen "krediet" voor het dienen van een maand van zijn controle-eenheidstijd als hij zich gedurende de hele maand duidelijk gedraagt.

Gevangene leven

Gedurende ten minste de eerste drie jaar blijven ADX-gevangenen gemiddeld 23 uur per dag in hun cellen geïsoleerd, ook tijdens de maaltijd. Gevangenen in de veiligere cellen hebben op afstand bedienbare deuren die leiden naar looppaden, hondenrennen genaamd, die uitkomen in een privérecreatie-pen. De pen die het 'lege zwembad' wordt genoemd, is een betonnen gebied met dakramen, waar alleen gevangenen naartoe gaan. Daar kunnen ze ongeveer 10 stappen in beide richtingen zetten of in een cirkel ongeveer dertig voet lopen.

Vanwege het onvermogen van gevangenen om gevangenisgronden vanuit hun cellen of de recreatiepen te zien, is het bijna onmogelijk voor hen om te weten waar hun cel zich in de faciliteit bevindt. De gevangenis is op deze manier ontworpen om uitbraken van gevangenissen af ​​te schrikken.

Speciale administratieve maatregelen

Veel van de gevangenen vallen onder speciale administratieve maatregelen (SAM) om te voorkomen dat gerubriceerde informatie die de nationale veiligheid in gevaar kan brengen, wordt verspreid of andere informatie die kan leiden tot gewelddadigheden en terrorisme.

Gevangenisfunctionarissen controleren en censureren alle activiteiten van gevangenen, inclusief alle ontvangen post, boeken, tijdschriften en kranten, telefoontjes en persoonlijke bezoeken. Telefoongesprekken zijn beperkt tot één bewaakt telefoontje van 15 minuten per maand.

Als gevangenen zich aanpassen aan de regels van ADX, hebben ze meer oefentijd, extra telefoonrechten en meer televisieprogramma's. Het tegenovergestelde is waar als gevangenen zich niet aanpassen.

Gevangenengeschillen

In 2006 nam Olympisch parkbommenwerper Eric Rudolph contact op met de Gazette van Colorado Springs via een reeks brieven waarin de omstandigheden bij ADX Supermax werden beschreven als "bedoeld om" ellende en pijn toe te brengen. "

"Het is een afgesloten wereld die is ontworpen om gevangenen te isoleren van sociale en omgevingsprikkels, met als uiteindelijk doel psychische aandoeningen en chronische lichamelijke aandoeningen zoals diabetes, hartaandoeningen en artritis te veroorzaken," schreef hij in een brief. "

De honger slaat toe

In de geschiedenis van de gevangenis hebben gevangenen hongerstakingen gedaan om te protesteren tegen de harde behandeling die ze krijgen. Dit geldt met name voor buitenlandse terroristen; tegen 2007 waren meer dan 900 incidenten met gewelddadige voeding van de opvallende gevangenen gedocumenteerd.

Zelfmoord

In mei 2012 heeft de familie van Jose Martin Vega een rechtszaak aangespannen tegen de Amerikaanse rechtbank voor het district Colorado, waarin werd beweerd dat Vega zelfmoord pleegde terwijl hij werd opgesloten bij ADX Supermax omdat hij geen behandeling kreeg voor zijn psychische aandoening..

Op 18 juni 2012 werd een class-action rechtszaak, "Bacote v. Federal Bureau of Prisons," ingediend, waarin werd beweerd dat het Amerikaanse Federal Bureau of Prisons (BOP) geestelijk zieke gevangenen mishandelde bij ADX Supermax. Elf gevangenen dienden de zaak in namens alle geesteszieken in de faciliteit. In december 2012 vroeg Michael Bacote zich terug te trekken uit de zaak. Als gevolg hiervan is de eerstgenoemde eiser nu Harold Cunningham en de zaaknaam is nu "Cunningham v. Federal Bureau of Prisons."

De klacht beweert dat, ondanks het eigen geschreven beleid van de BOP, met uitzondering van geesteszieken van ADX Supermax vanwege de ernstige omstandigheden, de BOP daar vaak gevangenen met een psychische aandoening toewijst vanwege een onvoldoende evaluatie- en screeningproces. Volgens de klacht wordt geestelijk zieke gevangenen die zijn ondergebracht bij ADX Supermax, een grondwettelijk adequate behandeling en diensten ontzegd.

Volgens de klacht

Sommige gevangenen verminken hun lichaam met scheermessen, glasscherven, geslepen kippenbotten, schrijfgerei en alle andere voorwerpen die ze kunnen krijgen. Anderen slikken scheermesjes, nagelknipper, gebroken glas en andere gevaarlijke objecten.

Velen houden zich urenlang bezig met schreeuwen en tieren. Anderen voeren waangesprekken met de stemmen die ze in hun hoofd horen, zich niet bewust van de realiteit en het gevaar dat dergelijk gedrag kan opleveren voor hen en voor iedereen die met hen communiceert.

Toch verspreiden anderen uitwerpselen en ander afval door hun cellen, gooien het naar het gevangenispersoneel en veroorzaken anders gezondheidsrisico's bij ADX. Zelfmoordpogingen komen vaak voor; velen zijn succesvol geweest. "

Escape-kunstenaar Richard Lee McNair schreef in 2009 aan een journalist uit zijn cel om te zeggen:

"Godzijdank voor gevangenissen [...] Er zijn hier een aantal zeer zieke mensen ... Dieren die je nooit in de buurt van je familie of het publiek in het algemeen zou willen wonen. Ik weet niet hoe correcties personeel ermee omgaan. Ze krijgen spuug, s ***, misbruikt en ik heb ze hun leven zien riskeren en een gevangene vele malen redden. "

De BOP voor toegang tot zijn eenzame opsluitingspraktijken

In februari 2013 stemde het Federaal Bureau van Gevangenissen (BOP) in met een uitgebreide en onafhankelijke beoordeling van het gebruik van eenzame opsluiting in de federale gevangenissen van het land. De allereerste herziening van het federale segregatiebeleid komt na een hoorzitting in 2012 over de gevolgen van eenzame opsluiting voor de mensenrechten, de fiscale en de openbare veiligheid. De beoordeling wordt uitgevoerd door het Nationaal Instituut voor Correcties.