Leven en werk van Lee Krasner, baanbrekend abstract expressionist

Lee Krasner (geboren Lena Krassner; 27 oktober 1908-19 juni 1984), een Amerikaanse schilder van Russisch-Joodse afkomst, was een baanbrekend abstract expressionist van de New York School. Tientallen jaren lang werd haar reputatie overschaduwd door die van haar overleden echtgenoot, schilder Jackson Pollock, wiens superster en tragische dood afleidde van haar eigen carrière. Jaren na de dood van Pollock ontving Krasner echter erkenning voor haar eigen artistieke prestaties.

Snelle feiten: Lee Krasner

• Bezetting: Artist (Abstract Expressionist)
• Ook gekend als: Lena Krassner (voornaam); Lenore Krasner
• Geboren: 27 oktober 1908 in Brooklyn, New York
• Ging dood: 19 juni 1984 in New York City, New York
• Onderwijs: The Cooper Union, National Academy of Design
• Echtgenoot: Jackson Pollock
• Belangrijkste prestatie: Krasner blijft een van de weinige vrouwelijke kunstenaars die haar werk tentoonstelt in een overzichtstentoonstelling in het Museum of Modern Art.

Vroege leven

Lee Krasner werd geboren in 1908 uit Russisch-joodse immigrantenouders. Krasner was de eerste in haar familie die in de Verenigde Staten werd geboren, slechts negen maanden nadat haar ouders en oudere broers en zussen emigreerden vanwege een groeiend antisemitisch sentiment in Rusland.

Thuis in Brownsville, Brooklyn, sprak de familie een mix van Jiddisch, Russisch en Engels, hoewel Krasner de voorkeur gaf aan Engels. De ouders van Krasner hadden een supermarkt en visboer in Oost-New York en hadden vaak moeite om rond te komen. Haar oudere broer Irving, met wie ze heel dichtbij was, las haar voor uit klassieke Russische romans zoals Gogol en Dostojevski. Hoewel ze een natuurlijk burger was, voelde Krasner zich verbonden met het vaderland van haar ouders. Later in haar leven had ze vaak de suggestie dat ze een volledig Amerikaanse kunstenaar was.

Lee Krasner (Amerikaans, 1908-1984). Zonder titel, 1948. Olieverf op doek. 18 x 38 in. (45,7 x 96,5 cm). Beloofde gave van Craig en Caryn Effron, P.1.2008. Het Joods Museum, New York. © De Pollock-Krasner Foundation / Artists Rights Society (ARS), New York

Onderwijs

Krasner toonde altijd een gevoel voor initiatief. Al op jonge leeftijd besloot ze dat de op kunst gerichte, op meisjes gerichte Washington Irving High School in Manhattan de enige school was waar ze naar toe wilde, omdat de kunstfocus destijds een zeldzaamheid was. Krasner werd aanvankelijk de toegang tot de school ontzegd vanwege haar woonplaats in Brooklyn, maar ze slaagde er uiteindelijk in om toegang te krijgen.

Misschien ironisch genoeg blonk Krasner uit in alle klassen behalve kunst, maar ze slaagde vanwege haar verder uitzonderlijke record. Tijdens de middelbare school verliet Krasner haar voornaam "Lena" en nam de naam "Lenore" aan, geïnspireerd door het Edgar Allen Poe-personage.

Na zijn afstuderen ging Krasner naar de Cooper Union. Ze was erg populair (hoewel niet noodzakelijk academisch succesvol) en werd gekozen op verschillende schoolkantoren. Bij Cooper Union veranderde ze haar naam opnieuw, dit keer in Lee: een veramerikaniseerde (en met name androgyne) versie van haar Russische naam.

Na het volgen van twee kunstgerichte meisjesscholen was het idee van een vrouwelijke kunstenaar niet opmerkelijk voor de jonge Krasner. Pas toen ze naar de National Academy of Design ging, stuitte ze op weerstand tegen haar gekozen carrièrepad. Ze was gek van het idee dat vrouwen soms niet konden doen wat de mannelijke kunstenaars mochten doen in het traditioneel ingestelde instituut.

Ernst Haas / Getty Images

Het leven als professionele kunstenaar

1929 was een opmerkelijk jaar voor Krasner. Dat jaar markeerde de opening van het Museum voor Moderne Kunst, dat haar blootstelde aan de modernistische stijl en de enorme mogelijkheid die het bood. 1929 markeerde ook het begin van de Grote Depressie, die rampspoed betekende voor veel aspirant-kunstenaars.

Krasner sloot zich aan bij de Works Projects Administration (WPA), waar kunstenaars werkten voor verschillende openbare kunstprojecten, waaronder de vele muurschilderingen waaraan Krasner werkte. Het was op de WPA dat ze criticus Harold Rosenberg ontmoette, die later een essay over de abstracte expressionisten zou schrijven, evenals vele andere kunstenaars.

Krasner woonde het grootste deel van hun tienjarige relatie met Igor Pantuhoff, een collega-schilder van Russische afkomst en een alumni van de National Design Academy. De ouders van Pantuhoff hadden echter antisemitische opvattingen over Krasner en de twee trouwden nooit. (Pantuhoff besefte zijn fout nadat hij de relatie had verlaten, en hij ging uiteindelijk naar New York om Krasner terug te winnen. Tegen die tijd had Krasner al contact opgenomen met Jackson Pollock, die op zijn typisch oorlogszuchtige manier Pantuhoff fysiek uit het pand achtervolgde .)

Lee Krasner en Jackson Pollack in het oosten van Hampton, ca. 1946. Foto 10x7 cm. Foto door Ronald Stein. Jackson Pollack en Lee Krasner papers, ca. 1905-1984. Archives of American Art, Smithsonian Institution. Archives of American Art, Smithsonian Institution.

Relatie met Jackson Pollock

In de late jaren 1930 volgde Krasner lessen onder leiding van de expressionistische schilder en de beroemde pedagoog Hans Hofmann. Ze werd ook lid van de Artist Union. In 1936 ontmoette Krasner tijdens een Artist Union-dans Jackson Pollock, die ze enkele jaren later weer zou ontmoeten, toen ze beiden hun werk in dezelfde groepstentoonstelling tentoonstelden. In 1942 verhuisde het echtpaar samen.

De opkomst van Pollock, bekendgemaakt door zijn vrouw, was meteoor. In 1949 (het jaar waarin hij en Krasner trouwden) werd Pollock in gespeeld Leven Tijdschrift onder de titel: "Is hij de grootste levende schilder in de Verenigde Staten?"

Sommige verslagen suggereren dat Krasner zoveel tijd besteedde aan het promoten van de carrière van haar man dat ze geen tijd had om zich aan haar eigen werk te wijden. Deze versie van de geschiedenis is echter misleidend. In Springs, Long Island, waar het echtpaar kort na hun huwelijk een huis kocht, gebruikte Krasner een slaapkamer boven als haar studio, terwijl Pollock in de schuur werkte. Van beide was bekend dat ze furieus werkten en (op uitnodiging) elkaars studio's zouden bezoeken voor advies en kritiek.

Pollock's alcoholisme en ontrouw beschadigde de relatie echter en het huwelijk eindigde tragisch in 1956. Krasner was weg in Europa en Pollock reed onder invloed van alcohol met zijn minnares en een andere passagier. Pollock stortte in zijn auto en doodde zichzelf en de andere passagier (hoewel hij het leven van zijn minnares spaarde). Krasner was beroofd van het verliezen van haar man en heeft deze emotie uiteindelijk in haar werk gekanaliseerd.

Lee Krasner (Amerikaans, 1908-1984). Gaea, 1966. Olieverf op doek. 69 x 125 1/2 in. (175,3 x 318,8 cm). Kay Sage Tanguy Fonds. Het museum voor moderne kunst, New York. © 2010 The Pollock-Krasner Foundation / Artists Rights Society (ARS), New York

Artistieke erfenis

Pas na de dood van Pollock begon Krasner de erkenning te krijgen die ze verdiende. In 1965 ontving ze haar eerste overzichtstentoonstelling in de Whitechapel Gallery in Londen. Ze ervoer een enorme interesse in haar werk in de jaren zeventig, toen de feministische beweging enthousiast was om de verloren vrouwen van de kunstgeschiedenis terug te vorderen. De aantrekkingskracht van de buitenspel staande vrouw van een legendarische Amerikaanse schilder maakte Krasner een reden tot kampioen.

Krasner's eerste overzichtstentoonstelling in de Verenigde Staten opende in 1984 in het Museum of Modern Art, slechts enkele maanden na haar dood op 75-jarige leeftijd. Haar nalatenschap leeft voort in het Pollock-Krasner House and Study Centre aan de Stony Brook University. Haar nalatenschap wordt vertegenwoordigd door Kasmin.

Bronnen en verder lezen

• Hobbs, R. (1993). Lee Krasner. New York: Abbeville Modern Masters.
• Landau, E. (1995). Lee Krasner: A Catalog Raisonné. New York: Abrams.
• Levin, G. (2011). Lee Krasner: A Biography. New York: Harper Collins.
• Munro, E. (1979). Originelen: Amerikaanse vrouwelijke kunstenaars. New York: Simon and Schuster, 100-119.