Hypotaxis in Engelse zinnen

Hypotaxis ook wel ondergeschikte stijl genoemd, is een grammaticale en retorische term die wordt gebruikt om een ​​arrangement van zinnen of bijzinnen in een afhankelijke of ondergeschikte relatie te beschrijven - dat wil zeggen, zinnen of bijzinnen die onder elkaar zijn geordend. In hypotactische constructies dienen ondergeschikte conjuncties en relatieve voornaamwoorden om de afhankelijke elementen te verbinden met de hoofdzin. Hypotaxis komt van het Griekse woord voor onderwerping.

In "The Princeton Encyclopedia of Poetry and Poetics," wijst John Burt erop dat hypotaxis ook "zich buiten de zinsgrens kan uitstrekken, in welk geval de term verwijst naar een stijl waarin de logische relaties tussen zinnen expliciet worden weergegeven."

In "Cohesion in English," M.A.K. Halliday en Ruqaiya Hasan identificeren drie primaire soorten hypotactische relatie: "Toestand (uitgedrukt door clausules van voorwaarde, concessie, oorzaak, doel, enz.); Toevoeging (uitgedrukt door de niet-definiërende relatieve clausule); en rapporteren" Ze merken ook op dat hypotactische en paratactische structuren "kunnen vrij combineren in een enkel clausulecomplex."

Voorbeelden en opmerkingen over hypotaxis

• "Op een decemberochtend tegen het einde van het jaar, toen de sneeuw rondom kilometers vochtig en zwaar viel, zodat de aarde en de lucht ondeelbaar waren, kwam mevrouw Bridge uit haar huis en spreidde haar paraplu." (Evan S. Connell, "Mrs. Bridge", 1959)
• "Laat de lezer kennismaken met Joan Didion, op wiens karakter en doen en laten veel zal afhangen van welke interesse deze pagina's ook hebben, terwijl ze aan haar schrijftafel zit in haar eigen kamer in haar eigen huis aan Welbeck Street." (Joan Didion, "Democracy", 1984)
• "Toen ik ongeveer negen of tien was, schreef ik een toneelstuk dat werd geregisseerd door een jonge, blanke schoolleraar, een vrouw, die vervolgens belangstelling voor me kreeg en me boeken gaf om te lezen, en om mijn theatrale neiging te bevestigen, besloot me mee te nemen om te kijken naar wat ze ietwat tactloos 'echte' stukken noemde. " (James Baldwin, "Notes of a Native Son", 1955)

De hypotactische stijl van Samuel Johnson

• "Een van de meest voorkomende is de last van plagiaat onder de ontelbare praktijken waarmee interesse of afgunst hebben geleerd dat mensen die van literaire faam leven elkaar storen op hun luchtige banketten. Wanneer de voortreffelijkheid van een nieuwe compositie niet langer kan worden betwist en kwaadaardigheid wordt gedwongen om plaats te maken voor de unanimiteit van applaus, er is nog een mogelijkheid om te worden beproefd, waardoor de auteur kan worden vernederd, hoewel zijn werk kan worden gerespecteerd; en de uitmuntendheid die we niet kunnen verdoezelen, kan worden vastgesteld op zo'n afstand om onze zwakkere glans niet te overmeesteren. Deze beschuldiging is gevaarlijk, omdat ze, zelfs als ze vals is, soms met waarschijnlijkheid kan worden aangezet. "(Samuel Johnson," The Rambler ", juli 1751)

Hypotactische stijl van Virginia Woolf

• "Overweegt hoe vaak een ziekte voorkomt, hoe enorm de spirituele verandering die het met zich meebrengt, hoe verbazingwekkend wanneer de lichten van gezondheid uitgaan, de onontdekte landen die vervolgens worden onthuld, wat een verspilling en woestijnen van de ziel een lichte aanval van griep met zich meebrengt, welke afgronden en gazons bestrooid met heldere bloemen onthult een kleine stijging van de temperatuur, welke oude en oude eiken in ons worden ontworteld door de daad van ziekte, hoe we de put van de dood ingaan en de wateren van vernietiging vlak boven onze hoofden voelen en wakker denken om onszelf te vinden in de aanwezigheid van de engelen en de harpers wanneer we een tand hebben en naar de oppervlakte komen in de fauteuil van de tandarts en zijn 'Spoel de mond - spoel de mond' verwarren met de groet van de Godheid bukken van de vloer van de hemel om ons te verwelkomen - wanneer we hieraan denken, omdat we zo vaak worden gedwongen om eraan te denken, wordt het inderdaad vreemd dat ziekte zijn plaats niet heeft ingenomen met liefde en strijd en jaloezie onder de belangrijkste thema's van literatuur. " (Virginia Woolf, "On Being Ill", nieuw criterium, januari 1926)

Oliver Wendell Holmes 'Gebruik van hypotaxis

• "Als je in de rij bent gegaan en de plek voor je hebt gezien, moet je passeren waar de geweerkogels opvallen; als je 's nachts hebt gereden in de richting van de blauwe vuurlinie in de dode hoek van Spottsylvania, waar twintig -Vier uur vochten de soldaten aan de twee kanten van een grondwerk en 's morgens lagen de doden en stervenden op een rij zes diep opgestapeld en terwijl je reed hoorde je de kogels in je modder en aarde spatten; als je 's nachts in het piket in een zwart en onbekend bos zijn geweest, de kogels op de bomen hebben horen spatten en terwijl u zich bewoog uw voet op het lichaam van een dode gleden; als u een blinde felle galop hebt gehad tegen de vijand, met je bloed omhoog en een tempo dat geen tijd liet voor angst - kortom, zoals sommigen, ik hoop dat velen, die mij horen, hebben geweten, jullie de wisselvalligheden van terreur en triomf in oorlog hebben gekend; je weet dat er zoiets bestaat als het geloof waar ik over sprak. " (Oliver Wendell Holmes Jr., "The Soldier's Faith", mei 1895)
• "Holmes, een drievoudig gewonde officier van de twintigste Massachusetts Vrijwilligers, wist zeker waarover hij sprak, zeker. De passage [hierboven] is opgesteld als lijnen van strijd, 'als' clausules (de protasis) die men moet passeren -een voordat de 'dan'-clausule (de apodose) wordt bereikt. De' syntaxis 'is, in de letterlijke zin van het Grieks, een lijn van gevechten. De zin ... lijkt een reeks schermutselingsregels van de Burgeroorlog in kaart te brengen. Dit is hypotactisch regeling zeker. " (Richard A. Lanham, "Analyzing Prose", 2003)

Parataxis en hypotaxis

• "Er is niets mis met parataxis. Het is goed, eenvoudig, duidelijk, schoon, hardwerkend, vrolijk en vroeg Engels. Wham. Bam. Bedankt, mevrouw."
  "[George] Orwell vond het leuk. [Ernest] Hemingway vond het leuk. Bijna geen Engelse schrijver vond het leuk tussen 1650 en 1850."
  "Het alternatief, moet u, of een schrijver van het Engels, ervoor kiezen om het in dienst te nemen (en wie zal u tegenhouden?) Is, door het gebruik van ondergeschikte clausule op ondergeschikte clausule, die zelf ondergeschikt kan zijn aan die clausules die eerder zijn geweest of daarna, om een ​​zin te construeren met zo'n labyrintische grammaticale complexiteit dat, zoals Theseus voor jou toen hij de donkere Minoïsche doolhoven zocht naar dat monsterlijke monster, half stier en half man, of liever half vrouw want het was bedacht uit, of in, Pasiphae , zelf in een Daedaliaanse constructie van perverse uitvinding, moet je een bal van grammaticaal garen ontrafelen, tenzij je voor altijd dwaalt, verbaasd in het doolhof, zoekend door de donkere eeuwigheid voor een volledige stop. "
  "Dat is hypotaxie, en het was overal. Het is moeilijk te zeggen wie het is begonnen, maar de beste kandidaat was een kerel genaamd Sir Thomas Browne." (Mark Forsyth, "The Elements of Eloquence: Secrets of the Perfect Turn of Phrase", 2013)
• "Klassieke en 18e-eeuwse hypotaxis suggereert de deugden van evenwicht en orde; bijbelse en 20e-eeuwse parataxis (Hemingway, Salinger, McCarthy) suggereren een democratische nivellering en een inversie van natuurlijke machtsverhoudingen (de stem van de expat, de gedesillusioneerde, de outlaw). Hypotaxis is de structuur van nuchtere verfijning en discriminatie; parataxis de structuur van intoxicatie en goddelijk geïnspireerde uiting. " (Timothy Michael, "Britse romantiek en de kritiek op politieke redenen ", 2016)

Kenmerken van hypotactische sonde

• "Hypotactische stijl maakt syntaxis en structuur mogelijk om nuttige informatie te leveren. In plaats van [een] eenvoudige juxtapositie van elementen door middel van eenvoudige en samengestelde zinnen, vertrouwen hypotactische structuren meer op complexe zinnen om relaties tussen elementen tot stand te brengen. Perelman en Olbrechts-Tyteca (1969) merkte op: 'De hypotactische constructie is de argumentatieve constructie bij uitstek. Hypotaxis creëert kaders [en] vormt de aanname van een positie'. " (James Jasinski, "Sourcebook on Rhetoric: Key Concepts in Contemporary Rhetorical Studies", 2001)
• "De ondergeschikte stijl rangschikt zijn componenten in causaliteitsrelaties (een gebeurtenis of toestand wordt veroorzaakt door een andere), tijdelijkheid (gebeurtenissen en toestanden komen voor of na elkaar) en voorrang (gebeurtenissen en toestanden zijn gerangschikt in belangrijke hiërarchieën). 'Het waren de boeken die ik op de middelbare school las in plaats van de boeken die ik op de universiteit kreeg toegewezen die van invloed waren op de keuzes die ik vandaag maak' - twee acties, waarvan er één voorafgaat aan de andere en meer significante effecten heeft die doorgaan in de Cadeau." (Stanley Fish, "Een zin schrijven en er één lezen", 2011)