Schriftelijke haakjes gebruiken

Het haakje is een leesteken, dat wordt geschreven of getypt als een rechtopstaande gebogen lijn. Twee haakjes, (), zijn over het algemeen gekoppeld en worden gebruikt om verklarende of kwalificerende opmerkingen schriftelijk af te markeren. Haakjes duiden een onderbrekende zin aan, een woordgroep (een uitspraak, vraag of uitroepteken) die de stroom van een zin onderbreekt en ook kan worden ingesteld met komma's of streepjes.

De haakjes zijn van een type haakje dat, wanneer het wordt gekoppeld met een ander haakje, []-wordt gebruikt om tekst in andere tekst te plaatsen. Haakjes komen ook veel voor in de wiskunde, waar ze worden gebruikt om rekenkundige symbolen, getallen, bewerkingen en vergelijkingen in te stellen. 

Oorsprong van de haakjes

De symbolen zelf verschenen voor het eerst in de late 14e eeuw, met schriftgeleerden virgulae convexae (ook wel genoemd halve manen) voor verschillende doeleinden. Tegen het einde van de 16e eeuw, de haakje (uit het Latijn voor "invoegen naast") begon zijn moderne rol op zich te nemen, zoals Richard Mulcaster uitlegde in "Elementarie", dat in 1582 werd gepubliceerd:

"Haakjes worden uitgedrukt door twee halve cirkels, die schriftelijk een perfit tak omsluiten, als niet louter onbeschaamd, dus niet volledig vol van de zin, die het verbreekt, en waarschuwt ons bij het lezen dat de woorden die erin zijn ingesloten, moeten worden uitgesproken met een lagere & quikker-stem, dan de woorden ervoor of erna. "

In haar boek 'Quoting Speech in Early English' merkt Colette Moore op dat haakjes, net als andere tekens van interpunctie, oorspronkelijk zowel 'elocutionaire als grammaticale' functies hadden:

"[W] we zien dat, of het nu vocale of syntactische middelen zijn, de haakjes worden gebruikt als een middel om de betekenis van het ingesloten materiaal te bagatelliseren."

Meer dan 400 jaar (Moore's boek werd gepubliceerd in 2011) zeggen beide auteurs in wezen hetzelfde: haakjes scheiden tekst die, hoewel belangrijk omdat het betekenis toevoegt, minder belangrijk is dan de tekst die buiten deze leestekens valt.

Doel

Haakjes zorgen voor het invoegen van een verbale eenheid die de normale syntactische stroom van de zin onderbreekt. Dit worden elementen tussen haakjes genoemd, die ook met streepjes kunnen worden verrekend. Een voorbeeld van gebruikte haakjes zou zijn:

"De studenten (het moet worden erkend) zijn een smerig stel."

De belangrijke informatie in deze zin is dat de studenten vals zijn. De opzij voegt textuur toe aan de zin, maar de verklaring zou prima werken en zou logisch zijn zonder de informatie tussen haakjes. De Chicago Manual of Style Online legt uit dat haakjes, die sterker zijn dan komma's of streepjes, materiaal uit de omringende tekst halen, en voegen daaraan toe; "Net als streepjes, maar in tegenstelling tot komma's, kunnen haakjes tekst activeren die geen grammaticale relatie heeft met de rest van de zin." De stijlgids geeft deze voorbeelden:

  • Intelligentietests (bijvoorbeeld de Stanford-Binet) worden niet langer veel gebruikt.
  • Onze laatste steekproef (verzameld onder moeilijke omstandigheden) bevatte een onzuiverheid.
  • De analyse van Wexford (zie hoofdstuk 3) is meer to the point.
  • Het meningsverschil tussen Johns en Evans (de oorsprong ervan is elders besproken) heeft uiteindelijk de organisatie vernietigd.

Het stijlhandboek merkt ook op dat u haakjes kunt gebruiken als scheidingstekens voor letters of cijfers in een lijst of overzicht, evenals in academisch gebruik, inclusief haakjesverwijzingen naar een lijst van geciteerde werken.

Haakjes correct gebruiken

Haakjes (net als bij andere leestekens) kunnen lastig zijn om te gebruiken totdat u enkele eenvoudige regels begrijpt:

Aanvullende informatie toevoegen: June Casagrande, auteur van "The Best Punctuation Book, Period.", Merkt op dat u haakjes kunt gebruiken om aanvullende informatie over te brengen, zoals:

  • De nieuwe sedan is snel (hij gaat van nul naar 60 in slechts zes seconden).
  • De baas (die net op tijd was binnengelopen om het ongeluk te zien) was woedend.
  • Ze wandelde de derde arrondissement (wijk).