Hoe een Shakespeare-komedie te identificeren

De komediespellen van Shakespeare hebben de tand des tijds doorstaan. Werken zoals "The Merchant of Venice." "As You Like It" en "Much Ado About Nothing" behoren tot de populairste en meest uitgevoerde toneelstukken van Bard.

Hoewel we ongeveer een tiental van Shakespeares toneelstukken als komedies noemen, zijn het geen komedies in de moderne zin van het woord. Personages en plots zijn zelden lachend hardop grappig, en niet alles wat zich in een Shakespeare-komedie voordoet, is gelukkig of luchthartig.

De komedie uit de tijd van Shakespeare was inderdaad heel anders dan onze moderne komedie. De stijl en de belangrijkste kenmerken van een Shakespeare-komedie zijn niet zo verschillend als de andere Shakespeare-genres en soms kan het bepalen van een van zijn stukken een komedie een uitdaging zijn. 

Gemeenschappelijke kenmerken van een Shakespearean-komedie

Wat maakt een Shakespeare-komedie herkenbaar als het genre niet verschilt van de tragedies en geschiedenissen van Shakespeare? Dit is een voortdurend onderwerp van discussie, maar velen geloven dat de komedies bepaalde kenmerken delen, zoals hieronder beschreven:

• Komedie door taal: De komedies van Shakespeare worden doorspekt met slim woordspel, metaforen en beledigingen.
• Liefde: Het thema liefde komt veel voor in elke Shakespeare-komedie. Vaak worden we gepresenteerd met sets van liefhebbers die, door het spel heen, de obstakels in hun relatie overwinnen en zich verenigen. Natuurlijk is die maatregel niet altijd waterdicht; liefde is het centrale thema van "Romeo en Julia" maar weinig mensen zouden dat spel als een komedie beschouwen.
• Complexe percelen: De samenzweringen van Shakespeare-komedies hebben meer wendingen dan zijn tragedies en geschiedenis. Hoewel de plots ingewikkeld zijn, volgen ze vergelijkbare patronen. De climax van het stuk vindt bijvoorbeeld altijd plaats in de derde act en de laatste scène heeft een feestelijk gevoel wanneer de geliefden eindelijk hun gevoelens voor elkaar verklaren.
• Verkeerde identiteiten: De plot van een Shakespeare-komedie wordt vaak gedreven door een verkeerde identiteit. Soms is dit een opzettelijk onderdeel van de plot van een schurk, zoals in "Much Ado About Nothing" wanneer Don John Claudio voor de gek houdt door te geloven dat zijn verloofde ontrouw is geweest door een verkeerde identiteit. Personages spelen ook vermomde scènes en het is niet ongewoon dat vrouwelijke personages zich vermommen als mannelijke personages.

De komedies van Shakespeare zijn het moeilijkst te classificeren omdat ze in stijl overlappen met andere genres. Critici beschrijven sommige spelen vaak als tragische komedies omdat ze gelijke maten van tragedie en komedie combineren.

"Much Ado About Nothing" begint bijvoorbeeld als een komedie, maar neemt enkele kenmerken aan van een tragedie wanneer Hero te schande is en haar eigen dood vervalst. Op dit punt heeft het stuk meer gemeen met "Romeo and Juliet", een van de belangrijkste tragedies van Shakespeare.

Shakespearean-toneelstukken die doorgaans als komedie worden geclassificeerd

1. Eind goed al goed
2. Zoals jij het wilt
3. De komedie van fouten
4. Cymbeline
5. Love's Labour's Lost
6. Meten voor meten
7. The Merry Wives of Windsor
8. De handelaar uit Venetië
9. Een Midzomernachtdroom
10. Veel drukte om niets
11. Pericles, Prins van Tyrus
12. Het temmen van de Spitsmuis
13. Troilus en Cressida
14. Twaalfde nacht
15. Twee heren van Verona
16. De twee nobele verwanten
17. The Winter's Tale