Hoe een Monkey Puzzle Tree te identificeren en te verzorgen

Monkey-Puzzle Tree is een wild, "eng" groenblijvend met open spreidende en spiraalvormige takken. De boom kan 70 voet lang en 30 voet breed worden en vormt een losse, doorzichtige, piramidale vorm met een rechte stam. De boom is zo open dat je er daadwerkelijk doorheen kunt kijken.

De bladeren zijn donkergroen, stijf, met scherpe naalden die de ledematen bedekken als pantser. Monkey-Puzzle-boom is een aantrekkelijk, nieuw exemplaar voor grote, open werven. Het wordt in grote aantallen gezien in Californië.

Bijzonderheden

• Wetenschappelijke naam: Araucaria araucana
• Uitspraak: air-ah-KAIR-ee-uh air-ah-KAY-nuh
• Gemeenschappelijke naam (namen): Monkey-Puzzle Tree of Puzzle Tree
• USDA winterhardheidszones: 7b tot en met 10
• Herkomst: Chili (nationale boom) en de Andes van Zuid-Amerika.
• Gebruik: tuin specimen; binnenspecimen
• Beschikbaarheid: enigszins beschikbaar, moet mogelijk de regio verlaten om de boom te vinden.

Bereik van Monkey Puzzle

Er zijn geen inheemse aappuzzelbomen in de Verenigde Staten. De natuurlijke aappuzzelboom is nu te vinden in twee kleine gebieden in het Andesgebergte en in het kustgebergte. Het is een zeer aan vuur aangepaste soort, die voorkomt in een gebied waar branden al lang worden veroorzaakt door vulkanische activiteit en, sinds het vroege Holoceen, door mensen.

De boom kan groeien in Noord-Amerika langs de kustzone van Virginia, langs de Atlantische Oceaan, ten westen door Texas en langs de Pacifische kust naar Washington.

Beschrijving

Dr. Mike Dirr in Trees and Strubs for Warm Climates zegt:

"De gewoonte is piramidaal-ovaal in de jeugd, later met een slanke bol en oplopende takken aan de bovenkant ... kegels zijn ongeveer twee keer zo groot als handgranaten en doen nog erger pijn. Tolereert extreme grond, behalve permanent vochtig."

Etymologie

De oorsprongsnaam Monkey-puzzel is afgeleid van de vroege teelt in Groot-Brittannië rond 1850. De boom was erg populair in Victoriaans Engeland. De legende wil dat een eigenaar van een jong boomspecimen in Cornwall het aan een groep vrienden liet zien, en een maakte de opmerking: "het zou een aap in verwarring brengen om dat te beklimmen".

De populaire naam werd eerst 'aap-puzzel' en vervolgens 'aap-puzzel'. Vóór 1850 heette het in Groot-Brittannië Joseph Bank's Pine of Chile Pine, hoewel het geen den is.

Snoeien

De Monkey Puzzle moet worden geïsoleerd van andere bomen voor de beste weergave van zijn sierlijke en natuurlijke ledematenvegen. Behoud een centrale leider en top niet voor het beste effect. Takken moeten worden beschermd en alleen worden gesnoeid als dood hout verschijnt. Dode takken zijn moeilijk om aan te werken, maar zullen ervoor zorgen dat de boom achteruitgaat als hij niet wordt verwijderd.

Monkey Puzzle in Europa

Monkey-puzzle werd geïntroduceerd in Engeland door Archibald Menzies in 1795. Menzies was een plantenverzamelaar en zeechirurg op Captain George Vancouver's rondvaart over de wereld. Menzies werd de zaden van de conifeer als dessert geserveerd tijdens het dineren met de gouverneur van Chili en zaaide ze later in een frame op het achterdek van het schip. Vijf gezonde planten kwamen terug naar Groot-Brittannië en waren de eerste planten die werden geplant.

Cultuur

• Apenpuzzelboom doet het het beste waar de zomers koel en vochtig zijn en het zijn populaire landschapsvreemdheden in Engeland.
• Licht: Volle zon tot halfschaduw.
• Vocht: houdt van een vochtige, maar goed doorlatende grond en regelmatig water geven.
• Voortplanting: door zaden of door stekken van verticale scheuten. Stekken van lateraal groeiende scheuten zullen zich ontwikkelen tot uitgestrekte struiken.

Uitgebreide beschrijving

Apenpuzzel geeft de voorkeur aan goed doorlatende, licht zure, vulkanische grond, maar verdraagt ​​bijna elk grondtype mits de afvoer goed is. Het geeft de voorkeur aan gematigde klimaten met overvloedige regenval, waarbij temperaturen tot ongeveer -20 ° C worden verdragen. Het is verreweg het moeilijkste lid van zijn soort en de enige die op het vasteland van Groot-Brittannië zal groeien, of in de Verenigde Staten, weg van het uiterste zuiden.

In Canada hebben Vancouver en Victoria veel mooie exemplaren; het groeit ook op de Queen Charlotte Islands. Het is tolerant voor zoutspray maar houdt niet van blootstelling aan vervuiling. Het is een populaire tuinboom, geplant vanwege het ongewone effect van de dikke, 'reptielachtige' takken met een zeer symmetrische uitstraling.

De zaden zijn eetbaar, vergelijkbaar met grote pijnboompitten, en worden uitgebreid geoogst in Chili. Een groep van zes vrouwelijke bomen met één mannelijke voor bestuiving kan enkele duizenden zaden per jaar opleveren. Omdat de kegels vallen, is het oogsten eenvoudig. De boom levert echter pas zaden op als hij ongeveer 30-40 jaar oud is, wat investeringen in het planten van boomgaarden ontmoedigt.