Hoe de grondwet te wijzigen

Het wijzigen van de grondwet was nooit bedoeld als eenvoudig. Hoewel duizenden amendementen zijn besproken sinds het oorspronkelijke document in 1788 werd goedgekeurd, zijn er nu slechts 27 amendementen in de grondwet.

Hoewel de opstellers ervan wisten dat de Grondwet zou moeten worden gewijzigd, wisten ze ook dat deze nooit lichtzinnig of lukraak zou moeten worden gewijzigd. Het is duidelijk dat hun proces om de grondwet te wijzigen erin geslaagd is om dat doel te bereiken.

Grondwetswijzigingen zijn bedoeld om het originele document te verbeteren, te corrigeren of anderszins te herzien. De ontwerpers wisten dat het onmogelijk zou zijn voor de grondwet die ze schreven om elke situatie aan te pakken die zich zou kunnen voordoen.

Geratificeerd in december 1791, de eerste 10 amendementen - De Bill of Rights-lijst en belofte om bepaalde rechten en vrijheden te beschermen die aan het Amerikaanse volk zijn verleend en spreken aan de eisen van de anti-federalisten onder de grondleggers door de macht van de nationale te beperken regering.

Geratificeerd 201 jaar later, in mei 1992, verbood het meest recente amendement - het 27e amendement - leden van het Congres hun eigen salarissen te verhogen. 

Twee methoden

Artikel V van de Grondwet zelf bepaalt de twee manieren waarop deze kan worden gewijzigd:

"Het congres zal telkens wanneer tweederde van beide huizen dit nodig acht wijzigingen van deze grondwet voorstellen of, bij toepassing van de wetgeving van tweederde van de verschillende staten, een conventie bijeenroepen voor het voorstellen van wijzigingen, die in Het geval is geldig voor alle intenties en doeleinden, als onderdeel van deze Grondwet, indien geratificeerd door de wetgeving van drie vierde van de verschillende staten, of door verdragen in drie vierde daarvan, aangezien de ene of de andere wijze van bekrachtiging kan worden voorgesteld door het Congres; op voorwaarde dat geen enkele wijziging die voorafgaand aan het Jaar Duizend achthonderd acht kan worden aangebracht op enigerlei wijze de eerste en vierde clausule in de Negende Afdeling van het eerste artikel zal beïnvloeden, en dat geen enkele Staat, zonder zijn Toestemming, zal worden beroofd van zijn gelijke kiesrecht in de Senaat. "

In eenvoudige bewoordingen bepaalt artikel V dat wijzigingen kunnen worden voorgesteld door het Amerikaanse Congres of door een constitutioneel verdrag wanneer en indien vereist door tweederde van de wetgevende macht van de staten.

Methode 1: Congres stelt een wijziging voor

Een wijziging van de Grondwet kan worden voorgesteld door elk lid van de Tweede Kamer of de Senaat en zal worden overwogen volgens het standaard wetgevingsproces in de vorm van een gezamenlijke resolutie.

Bovendien zijn alle Amerikaanse burgers, zoals gewaarborgd door het Eerste Amendement, vrij om het Congres of hun staatswetgevers te verzoeken de Grondwet te wijzigen.

Om te worden goedgekeurd, moet de wijzigingsresolutie worden aangenomen met een tweederde meerderheid van stemmen in zowel het Huis als de Senaat.

Aangezien artikel V geen officiële rol speelt in het wijzigingsproces, is de president van de Verenigde Staten niet verplicht de wijzigingsresolutie te ondertekenen of anderszins goed te keuren. Voorzitters geven echter meestal hun mening over voorgestelde wijzigingen en kunnen proberen het Congres te overtuigen om voor of tegen te stemmen.

Staten bekrachtigen het amendement

Indien goedgekeurd door het Congres, wordt de voorgestelde wijziging naar de gouverneurs van alle 50 staten gestuurd voor hun goedkeuring, genaamd "bekrachtiging". Het Congres zal een van de twee manieren hebben gespecificeerd waarmee de staten bekrachtiging moeten overwegen:

• De gouverneur legt de wijziging ter overweging voor aan de staatswetgever; of
• De gouverneur roept een verdrag van ratificerende staat bijeen.

Als het amendement wordt geratificeerd door driekwart (momenteel 38) van de wetgevende macht van de staat of ratificerende conventies, wordt het onderdeel van de Grondwet.

Het congres heeft zes amendementen aangenomen die nooit door de staten zijn bekrachtigd. De meest recente was om volledige stemrechten te geven aan het District of Columbia, dat in 1985 niet geratificeerd is verlopen.

ERA herrijzen?

Het is duidelijk dat deze methode om de grondwet te wijzigen lang en tijdrovend kan zijn. Het Amerikaanse Hooggerechtshof heeft echter verklaard dat de ratificatie moet worden voltooid binnen 'een redelijke termijn na het voorstel'.

Te beginnen met het 18e amendement dat vrouwen stemrecht geeft, is het gebruikelijk dat het Congres een maximale termijn voor ratificatie vaststelt.

Dit is de reden waarom velen het Equal Rights-amendement (ERA) dood vonden, hoewel het nu nog maar één staat nodig heeft om het te ratificeren om de vereiste 38 staten te bereiken.

De EOR werd in 1972 door het Congres aangenomen en 35 staten hadden het geratificeerd tegen de verlengde deadline van 1985. In 2017 en 2018 hebben twee andere staten het echter geratificeerd, bezorgd over de grondwettigheid van het stellen van die deadlines.

Een poging in Virginia om de 38e staat te worden om de ERA te ratificeren, mislukte met een enkele stemming in februari 2019. Pundits verwachtten een strijd in het Congres om de vraag of de "late" ratificaties zouden worden geaccepteerd als Virginia was geslaagd.

Methode 2: De staten eisen een constitutioneel verdrag

Volgens de tweede methode voor het wijzigen van de grondwet voorgeschreven door artikel V, is het Congres verplicht om een ​​volledig constitutioneel verdrag bijeen te roepen als tweederde (momenteel 34) van de staatswetgevers stemt om dit te eisen..

Net als in het Grondwettelijk Verdrag van 1787, zouden afgevaardigden van elke staat dit zogenaamde "Artikel V-Verdrag" bijwonen om een ​​of meer amendementen voor te stellen.

Hoewel deze meer gewichtige methode nooit is gebruikt, is het aantal staten dat stemde om een ​​constitutioneel wijzigingsverdrag te eisen bij verschillende gelegenheden dicht bij de vereiste tweederde gekomen. De loutere dreiging om haar controle over het proces van constitutionele wijzigingen aan de staten op te geven heeft vaak het Congres ertoe aangezet zelf preventief amendementen voor te stellen.

Hoewel dit niet specifiek in het document wordt genoemd, zijn er vijf niet-officiële maar legale manieren om de gebruikte grondwet vaker en soms zelfs controversiëler te wijzigen dan het wijzigingsproces van artikel V. Deze omvatten wetgeving, presidentiële acties, uitspraken van federale rechtbanken, acties van politieke partijen en eenvoudig gebruik.

Kunnen wijzigingen worden ingetrokken?

Elke bestaande grondwetswijziging kan worden ingetrokken, maar alleen door de ratificatie van een andere wijziging. Omdat intrekking van wijzigingen moet worden voorgesteld en geratificeerd volgens een van dezelfde twee methoden voor regelmatige wijzigingen, zijn ze zeer zeldzaam.

In de geschiedenis van de Verenigde Staten is slechts één grondwetswijziging ingetrokken. In 1933 heeft het 21e amendement het 18e amendement ingetrokken - beter bekend als 'verbod' - verbod op de productie en verkoop van alcohol in de Verenigde Staten.

Hoewel geen van beide ooit in de buurt is gekomen, zijn er in de loop der jaren twee andere amendementen onderwerp van intrekking: het 16e amendement tot oprichting van de federale inkomstenbelasting en het 22e amendement dat de president beperkt tot slechts twee termijnen.

Onlangs is het tweede amendement kritisch onder de loep genomen. Naar zijn mening verschijnt het stuk The New York Times op 27 maart 2018 riep voormalig hooggerechtshof justitie John Paul Stevens controversieel op tot de intrekking van de wijziging van de Bill of Rights, die garandeert "het recht van het volk om wapens te houden en te dragen, zal niet worden geschonden."

Stevens betoogde dat het meer kracht zou geven aan de wens van mensen om wapengeweld te stoppen dan de National Rifle Association.

bronnen

• "Het constitutionele wijzigingsproces" De Amerikaanse National Archives and Records Administration. 17 november 2015.
• Huckabee, David C.Ratificatie van wijzigingen van de Amerikaanse grondwetCongresonderzoeksrapporten. Washington D.C .: Congressional Research Service, The Library of Congress.
• Neale, Thomas H. Het artikel V-verdrag om constitutionele wijzigingen voor te stellen: hedendaagse kwesties voor het CongresCongres Onderzoeksdienst.