Hoe de Atheense democratie zich in 7 fasen ontwikkelde

Het Atheense democratie-instituut ontstond in verschillende fasen. Dit gebeurde als reactie op politieke, sociale en economische omstandigheden. Zoals elders in de Griekse wereld waar was, was de individuele stadstaat (polis) van Athene ooit geregeerd door koningen, maar dat had plaatsgemaakt voor een oligarchische regering door archons gekozen uit de aristocratische (Eupatride) gezinnen.

Leer met dit overzicht meer over de geleidelijke ontwikkeling van de Atheense democratie. Deze verdeling volgt het model van socioloog Eli Sagan van zeven fasen, maar anderen beweren dat er maar liefst 12 fasen zijn in de Atheense democratie.

Solon (c. 600 - 561)

Schuldbinding en verlies van deelnemingen aan crediteuren leidde tot politieke onrust. De rijke niet-aristocraten wilden macht. Solon werd in 594 tot archon gekozen om de wetten te hervormen. Solon leefde in het archaïsche tijdperk van Griekenland, dat aan de klassieke periode voorafging.

Tirannie van de Pisistratiden (561-510) (Peisistratus en zonen)

Welwillende despoten namen de controle over nadat het compromis van Solon was mislukt.

Gematigde democratie (510 - c. 462) Cleisthenes

De factiestrijd tussen Isagoras en Cleisthenes na het einde van de tirannie. Cleisthenes verbond zich met de mensen door hen burgerschap te beloven. Cleisthenes hervormde de sociale organisatie en maakte een einde aan de aristocratische heerschappij.

Radicale democratie (c. 462-431) Pericles

Pericles 'mentor, Ephialtes, maakte een einde aan de Areopagus als een politieke kracht. In 443 werd Pericles tot generaal gekozen en elk jaar herkozen tot zijn dood in 429. Hij introduceerde loon voor de openbare dienst (juryplicht). Democratie betekende vrijheid thuis en overheersing in het buitenland. Pericles leefde tijdens de Klassieke periode.

Oligarchie (431-403)

Oorlog met Sparta leidde tot de totale nederlaag van Athene. In 411 en 404 probeerden twee oligarchische contrarevoluties de democratie te vernietigen.

Radicale democratie (403-322)

Deze fase markeerde een stabiele tijd met Atheense redenaars Lysias, Demosthenes en Aeschines debatteren over wat het beste was voor de polis.

Macedonische en Romeinse overheersing (322-102)

Democratische idealen gingen door ondanks dominantie door externe machten.

Een alternatieve mening

Terwijl Eli Sagan gelooft dat de Atheense democratie in zeven hoofdstukken kan worden verdeeld, heeft classicus en politicoloog Josiah Ober een andere mening. Hij ziet 12 fasen in de ontwikkeling van de Atheense democratie, waaronder de eerste Eupatrid-oligarchie en de uiteindelijke val van democratie voor de imperiale machten. Voor meer informatie over hoe Ober tot deze conclusie is gekomen, bekijkt u zijn argument in detail in Democratie en kennis. Hieronder staan ​​de verdeeldheid van Ober over de ontwikkeling van de Atheense democratie. Merk op waar ze overlappen met Sagan en waar ze verschillen. 

1. Eupatrid Oligarchy (700-595)
2. Solon en tirannie (594-509)
3. Stichting van de democratie (508-491)
4. Perzische oorlogen (490-479)
5. Delian League en naoorlogse wederopbouw (478-462)
6. Hoog (Atheens) rijk en strijd voor Griekse hegemonie (461-430)
7. Peloponnesische oorlog I (429-416)
8. Peloponnesische oorlog II (415-404)
9. Na de Peloponnesische oorlog (403-379)
10. Marineconfederatie, sociale oorlog, de financiële crisis (378-355)
11. Athene confronteert Macedonië, economische voorspoed (354-322)
12. Macedonische / Romeinse overheersing (321-146)

_{Bron:
Eli Sagan}