Geschiedenis van de JukeBox

Een jukebox is een semi-automatisch apparaat dat muziek afspeelt. Het is meestal een muntautomaat die de selectie van een persoon uit onafhankelijke media afspeelt. De klassieke jukebox heeft knoppen met letters en cijfers die, wanneer ze in combinatie worden ingevoerd, worden gebruikt om een ​​bepaald nummer af te spelen.

Traditionele jukeboxen waren ooit een belangrijke bron van inkomsten voor platenuitgevers. Jukeboxen ontvingen als eerste de nieuwste nummers en ze speelden muziek op afroep zonder reclame. Fabrikanten noemden ze echter geen 'jukeboxen'. Ze noemden ze automatische muntautomaten of automatische fonografen of muntautomaten. De term "jukebox" verscheen in de jaren 1930.

Beginnings

Een van de eerste voorlopers van de moderne jukebox was de nikkel-in-de-gokautomaat. In 1889 plaatsten Louis Glass en William S. Arnold een door munten bediende Edison-cilinderfonograaf in de Palais Royale Saloon in San Francisco. Het was een Edison Class M elektrische fonograaf in een eikenhouten kast die opnieuw was uitgerust met een muntmechanisme gepatenteerd door Glass en Arnold. Dit was de eerste nikkel in de gok. De machine had geen versterking en klanten moesten naar de muziek luisteren met behulp van een van de vier luisterbuizen. In zijn eerste zes maanden van dienst verdiende het nikkel-in-de-slot meer dan $ 1000.

Sommige machines hadden carrousels voor het afspelen van meerdere platen, maar de meeste konden slechts één muzikale selectie tegelijk bevatten. In 1918 creëerde Hobart C. Niblack een apparaat dat automatisch records veranderde, wat leidde tot een van de eerste selectieve jukeboxen die in 1927 werd geïntroduceerd door de Automated Musical Instrument Company.

In 1928 combineerde Justus P. Seeburg een elektrostatische luidspreker met een platenspeler die op munten werkte en een keuze bood uit acht platen. Latere versies van de jukebox bevatten de Selectophone van Seeburg, met 10 draaitafels die verticaal op een spil waren gemonteerd. De gebruiker kon kiezen uit 10 verschillende records.

De Seeburg Corporation introduceerde een vinylplatenjukebox van 45 rpm in 1950. De 45's waren kleiner en lichter, dus werden ze de belangrijkste jukebox-media voor de laatste helft van de 20e eeuw. CD's, 33⅓-R.P.M. en video's op dvd's werden allemaal geïntroduceerd en gebruikt in de latere decennia van de eeuw. MP3-downloads en op internet aangesloten mediaspelers kwamen in de 21e eeuw. 

Stijging van populariteit

Jukeboxen waren het populairst van de jaren 1940 tot het midden van de jaren 1960. Tegen het midden van de jaren veertig ging 75 procent van de in Amerika geproduceerde platen naar jukeboxen. 

Hier zijn enkele factoren die hebben bijgedragen aan het succes van de jukebox:

• In de jaren 1890 waren opnames vooral populair geworden door middel van muntautomaten op openbare plaatsen.
• In de jaren 1910 werd de fonograaf een echt massamedium voor populaire muziek en opnamen van grootschalige orkestwerken en andere klassieke instrumentale muziek.
• In het midden van de jaren 1920 ontwikkelde de radio, die gratis muziek bood, zich. Deze nieuwe factor, plus de wereldwijde economische depressie van de jaren 1930, bracht de fonograafindustrie in ernstige achteruitgang.
• In de jaren dertig leverde Europa een langzaam maar gestaag stroompje klassieke opnames, omdat Amerikaanse bedrijven voornamelijk afhankelijk waren van dansrecords in jukeboxen om een ​​afnemende markt te bevredigen..

Vandaag

De uitvinding van de transistor in de jaren 1950, die leidde tot de draagbare radio, hielp de ondergang van de jukebox te bewerkstelligen. Mensen konden nu muziek bij zich hebben waar ze ook waren.