Geschiedenis van de Japanse georganiseerde misdaad, de Yakuza

Het zijn beroemde figuren in Japanse films en stripboeken - de yakuza, sinistere gangsters met uitgebreide tatoeages en afgehakte kleine vingers. Wat is de historische realiteit achter het mangapictogram??

Vroege wortels

De yakuza is ontstaan ​​tijdens de Tokugawa Shogunate (1603 - 1868) met twee afzonderlijke groepen bannelingen. De eerste van die groepen waren de Tekiya, dwalende venters die van dorp naar dorp reisden, goederen van lage kwaliteit verkopen op festivals en markten. Veel tekiya behoorden tot de sociale klasse burakumin, een groep verschoppelingen of 'niet-mensen', die eigenlijk onder de viervoudige Japanse feodale sociale structuur lag. 

In het begin van de 18e eeuw begonnen de tekiya zich te organiseren in hechte groepen onder leiding van bazen en underbosses. Versterkt door voortvluchtigen uit de hogere klassen, begonnen de tekiya deel te nemen aan typische georganiseerde misdaadactiviteiten zoals turfoorlogen en beschermingsrackets. In een traditie die tot op de dag van vandaag voortduurt, diende tekiya vaak als beveiliging tijdens Shinto-festivals, en wees ook kraampjes toe op de bijbehorende beurzen in ruil voor beschermingsgeld.

Tussen 1735 en 1749 probeerde de shogun-regering bendeoorlogen tussen verschillende groepen tekiya te kalmeren en de hoeveelheid fraude die zij praktiseerden te verminderen door oyabun, of officieel gesanctioneerde bazen. De oyabun mocht een achternaam gebruiken en een zwaard dragen, een eer die eerder alleen aan samoerai was toegestaan. "Oyabun" betekent letterlijk "pleegouder", waarmee de posities van de bazen worden aangeduid als de hoofden van hun tekiya-families.

De tweede groep die aanleiding gaf tot de yakuza was de Bakuto, of gokkers. Gokken was ten strengste verboden tijdens Tokugawa-tijden en is tot op de dag van vandaag illegaal in Japan. De bakuto ging naar de snelwegen en fuseerde nietsvermoedende tekens met dobbelspellen of met hanafuda Kaartspellen. Ze droegen vaak kleurrijke tatoeages over hun hele lichaam, wat leidde tot de gewoonte van het hele lichaam tatoeage voor moderne yakuza. Vanuit hun kernactiviteit als gokkers ging de bakuto op natuurlijke wijze over in het lenen van leningen en andere illegale activiteiten.

Zelfs vandaag kunnen specifieke yakuza-bendes zichzelf identificeren als tekiya of bakuto, afhankelijk van hoe ze het grootste deel van hun geld verdienen. Ze behouden ook rituelen die door de eerdere groepen werden gebruikt als onderdeel van hun inwijdingsceremonie.

Moderne Yakuza

Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog zijn yakuza-bendes in populariteit hersteld na een pauze tijdens de oorlog. De Japanse regering schatte in 2007 dat er meer dan 102.000 yakuza-leden in Japan en in het buitenland werkten, in 2500 verschillende families. Ondanks het officiële einde van de discriminatie tegen burakumin in 1861, meer dan 150 jaar later, zijn veel bendeleden afstammelingen van die uitgestoten klasse. Anderen zijn etnische Koreanen, die ook worden geconfronteerd met aanzienlijke discriminatie in de Japanse samenleving.

Sporen van de oorsprong van de bendes zijn tegenwoordig terug te vinden in de kenmerkende aspecten van de yakuza-cultuur. Veel yakuza hebben bijvoorbeeld tatoeages voor het hele lichaam die zijn gemaakt met traditionele bamboe- of stalen naalden in plaats van moderne tattoo-pistolen. Het getatoeëerde gebied kan zelfs de geslachtsdelen bevatten, een ongelooflijk pijnlijke traditie. De yakuza-leden verwijderen meestal hun shirts terwijl ze met elkaar kaarten en tonen hun lichaamskunst, een knipoog naar de bakuto-tradities, hoewel ze over het algemeen in het openbaar lange mouwen bedekken.

Een ander kenmerk van de yakuza-cultuur is de traditie van yubitsume of het doorsnijden van het gewricht van de pink. Yubitsume wordt uitgevoerd als verontschuldiging wanneer een yakuza-lid zijn baas tart of anderszins mishaagt. De schuldige partij snijdt het bovenste gewricht van zijn linker pink af en presenteert het aan de baas; extra overtredingen leiden tot het verlies van extra vingergewrichten. 

Dit gebruik is ontstaan ​​in de Tokugawa-tijd; het verlies van vingergewrichten maakt de zwaardgreep van de gangster zwakker, waardoor hij in theorie meer afhankelijk is van de rest van de groep voor bescherming. Tegenwoordig dragen veel yakuza-leden prothetische vingertoppen om te voorkomen dat ze opvallen.

De grootste yakuza-syndicaten die vandaag actief zijn, zijn de op Kobe gebaseerde Yamaguchi-gumi, die ongeveer de helft van alle actieve yakuza in Japan omvat; de Sumiyoshi-kai, afkomstig uit Osaka en telt ongeveer 20.000 leden; en de Inagawa-kai, uit Tokio en Yokohama, met 15.000 leden. De bendes houden zich bezig met criminele activiteiten zoals internationale drugssmokkel, mensenhandel en wapensmokkel. Ze hebben echter ook aanzienlijke hoeveelheden aandelen in grote, legitieme bedrijven, en sommige hebben nauwe banden met het Japanse bedrijfsleven, de banksector en de onroerendgoedmarkt.

Yakuza and Society

Interessant is dat na de verwoestende aardbeving in Kobe op 17 januari 1995 de Yamaguchi-gumi voor het eerst de slachtoffers in de geboortestad van de bende te hulp kwam. Evenzo stuurden verschillende yakuza-groepen na de aardbeving van 2011 en de tsunami vrachtwagenladingen goederen naar het getroffen gebied. Een ander contra-intuïtief voordeel van de yakuza is de onderdrukking van kleine criminelen. Kobe en Osaka, met hun krachtige yakuza-syndicaten, behoren tot de veiligste steden in een over het algemeen veilige natie omdat kleine boeven niet op yakuza-grondgebied binnendringen.

Ondanks deze verrassende sociale voordelen van de yakuza, heeft de Japanse regering de bendes de afgelopen decennia hardhandig aangepakt. In maart 1995 nam het nieuwe, strenge anti-racketeering wetgeving aan, de zogenaamde Wet ter voorkoming van onwettige activiteiten door criminele bendeleden. In 2008 zuiverde de Osaka Securities Exchange alle beursgenoteerde bedrijven die banden hadden met de yakuza. Sinds 2009 arresteert de politie in het hele land yakuza-bazen en sluit ze bedrijven die samenwerken met de bendes.

Hoewel de politie tegenwoordig serieuze inspanningen levert om de yakuza-activiteit in Japan te onderdrukken, lijkt het onwaarschijnlijk dat de syndicaten volledig zullen verdwijnen. Ze hebben tenslotte meer dan 300 jaar overleefd en ze zijn nauw verweven met vele aspecten van de Japanse samenleving en cultuur.