Giles Corey Feiten:
Bekend om: doodgedrukt toen hij weigerde een pleidooi in te voeren in de heksenprocessen in Salem in 1692
Bezetting: boer
Leeftijd ten tijde van Salem heksenproeven: 70s of 80s
data: rond 1611 - 19 september 1692
Ook gekend als: Giles Coree, Giles Cory, Giles Choree
Drie huwelijken:
In 1692 was Giles Corey een succesvolle boer van Salem Village en volwaardig lid van de kerk. Een referentie in de districtsverslagen toont aan dat hij in 1676 werd gearresteerd en beboet voor het slaan van een boerenknecht die stierf aan bloedstolsels die verband hielden met het slaan.
Hij huwde Martha in 1690, een vrouw die ook een twijfelachtig verleden had. In 1677, gehuwd met Henry Rich met wie zij een zoon Thomas had, beviel Martha van een mulatzoon. Tien jaar lang leefde ze gescheiden van haar man en zoon Thomas toen ze deze zoon, Ben, opvoedde. Zowel Martha Corey als Giles Corey waren in 1692 lid van de kerk, hoewel hun gekibbel algemeen bekend was.
In maart 1692 stond Giles Corey erop een van de examens bij te wonen in de taverne van Nathaniel Ingersoll. Martha Corey probeerde hem te stoppen en Giles vertelde anderen over het incident. Een paar dagen later meldden enkele getroffen meisjes dat ze Martha's spook hadden gezien.
Tijdens de zondagse eredienst op 20 maart, in het midden van de kerkdienst in Salem Village Church, onderbrak Abigail Williams de bezoekende minister, Eerw. Deodat Lawson, bewerend dat ze de geest van Martha Corey gescheiden van haar lichaam zag. Martha Corey werd gearresteerd en de volgende dag onderzocht. Er waren zoveel toeschouwers dat het onderzoek in plaats daarvan naar het kerkgebouw werd verplaatst.
Op 14 april beweerde Mercy Lewis dat Giles Corey haar als een spook was verschenen en haar dwong het boek van de duivel te ondertekenen.
Giles Corey werd op 18 april gearresteerd door George Herrick, dezelfde dag waarop Bridget Bishop, Abigail Hobbs en Mary Warren werden gearresteerd. Abigail Hobbs en Mercy Lewis noemden Corey als een heks tijdens het onderzoek de volgende dag voor magistraten Jonathan Corwin en John Hathorne.
Voor het Hof van Oyer en Terminer werd Giles Corey op 9 september door Ann Putnam Jr., Mercy Lewis en Abigail Williams beschuldigd van hekserij op basis van spectraal bewijs (dat zijn spook of geest hen bezocht en aanviel). Mercy Lewis beschuldigde hem van het verschijnen aan haar (als een spook) op 14 april, haar sloeg en probeerde haar te dwingen haar naam in het boek van de duivel te schrijven. Ann Putnam Jr. getuigde dat haar een geest was verschenen en zei dat Corey hem had vermoord. Giles werd formeel aangeklaagd op beschuldiging van hekserij. Corey weigerde een pleidooi te houden, onschuldig of schuldig, en bleef gewoon zwijgen. Hij verwachtte waarschijnlijk dat hij, indien geprobeerd, schuldig zou worden bevonden. en dat volgens de wet, als hij niet pleitte, hij niet kon worden berecht. Hij heeft misschien geloofd dat als hij niet werd berecht en schuldig bevonden, het aanzienlijke bezit dat hij onlangs aan zijn schoonzonen had toebedeeld minder gevaar loopt
Om hem te dwingen om te pleiten, werd Corey vanaf 17 september 'geperst' - hij werd gedwongen om naakt te gaan liggen, met zware stenen toegevoegd aan een plank op zijn lichaam, en hij werd beroofd van het meeste voedsel en water. Gedurende twee dagen reageerde hij op de verzoeken om een pleidooi in te dienen om "meer gewicht" te eisen. Rechter Samuel Sewall schreef in zijn dagboek dat "Giles Cory" stierf na twee dagen van deze behandeling. Rechter Jonathan Corwin beval zijn begrafenis in een ongemarkeerd graf.
De wettelijke term die werd gebruikt voor dergelijke dringende folteringen was "peine forte et dure." De praktijk was stopgezet in de Britse wet tegen 1692, hoewel de rechters van de hekserijprocessen in Salem misschien niet hebben geweten dat.
Omdat hij stierf zonder proces, werd zijn land niet onderworpen aan inbeslagname. Voor zijn dood ondertekende hij zijn land aan twee schoonzonen, William Cleaves en Jonathan Moulton. Sheriff George Corwin slaagde erin Moulton een boete te laten betalen en dreigde het land te veroveren als hij dat niet deed.
Zijn vrouw, Martha Corey, werd op 9 september veroordeeld voor hekserij, hoewel ze onschuldig had toegezegd en op 22 september werd opgehangen.
Vanwege de eerdere overtuiging van Corey voor het doodslaan van een man en de onaangename reputatie van zijn en zijn vrouw, kan hij worden beschouwd als een van de "gemakkelijke doelen" van de beschuldigers, hoewel ze ook volwaardig lid van de kerk waren, een maat voor respect voor de gemeenschap . Hij kan ook in de categorie vallen van degenen die bezittingen hadden die in het geding zouden kunnen zijn als hij zou worden veroordeeld voor hekserij en een krachtige motivatie zou geven om hem te beschuldigen - hoewel zijn weigering om te pleiten zo'n motivatie zinloos maakte.
In 1711 herstelde een daad van de Massachusetts-wetgever de burgerrechten van veel van de slachtoffers, waaronder Giles Corey, en gaf compensatie aan enkele van hun erfgenamen. In 1712 keerde de kerk van Salem Village de excommunicatie van Giles Corey en Rebecca Nurse om.
Longfellow stopte de volgende woorden in de mond van Giles Corey:
Ik zal niet pleiten
Als ik ontken, ben ik al veroordeeld,
In rechtbanken waar geesten als getuigen verschijnen
En zweer het leven van mannen weg. Als ik beken,
Dan beken ik een leugen, om een leven te kopen,
Dat is niet het leven, maar alleen de dood in het leven.
In het fictieve werk van Arthur Miller's The Crucible, het karakter van Giles Corey werd geëxecuteerd omdat hij weigerde een getuige te noemen. Het personage van Giles Corey in het dramatische werk is een fictief personage, alleen losjes gebaseerd op de echte Giles Corey.