Feiten over massa-opnames in de VS.

Op 1 oktober 2017 werd de Las Vegas Strip de site van de dodelijkste massa-opnamen in de Amerikaanse geschiedenis. Een schutter doodde 59 mensen en verwondde 515, waardoor het slachtoffer totaal op 574 kwam.

Massale schietpartijen in de Verenigde Staten worden steeds erger, blijkt uit statistieken. Hier is een kijkje in de geschiedenis van massa-opnames om de historische en hedendaagse trends te verklaren.

Definitie

Een massale schietpartij wordt door de FBI gedefinieerd als een openbare aanval, anders dan geweermisdrijven die plaatsvinden in privé-huizen, zelfs wanneer die misdaden meerdere slachtoffers betreffen, en van drugs- of bende-gerelateerde schietpartijen.

Historisch gezien werd tot 2012 een massale schietpartij beschouwd als een schietpartij waarbij vier of meer mensen (exclusief de schutter of schutters) werden neergeschoten. In 2013 verminderde een nieuwe federale wet het aantal tot drie of meer.

Frequentie verhogen

Telkens wanneer een massale schietpartij plaatsvindt, wordt in de media een debat op gang gebracht over de vraag of dergelijke schietpartijen vaker plaatsvinden. Het debat wordt gevoed door een misverstand over wat massa-schietpartijen zijn.

Sommige criminologen beweren dat ze niet in de lift zitten omdat ze hen tot alle wapencriminaliteit rekenen, een relatief stabiel cijfer jaar op jaar. Echter, gezien massale schietpartijen zoals gedefinieerd door de FBI, is de verontrustende waarheid dat ze stijgen en sinds 2011 sterk zijn toegenomen.

Sociologen Tristan Bridges en Tara Leigh Tober hebben gegevens geanalyseerd die zijn verzameld door het Stanford Geospatial Centre en ontdekten dat massale schietpartijen sinds de jaren zestig steeds vaker voorkomen.

Tot het einde van de jaren tachtig waren er niet meer dan vijf massale schietpartijen per jaar. In de jaren 1990 en 2000 schommelde het percentage en klom het af en toe op tot wel 10 per jaar.

Sinds 2011 is het tarief omhooggeschoten, eerst in de tieners klimmen en vervolgens een piek bereiken op 473 in 2016, met het jaar 2018 eindigend op een totaal van 323 massale schietpartijen in de Verenigde Staten.

Aantal slachtoffers stijgt

Gegevens van het Stanford Geospatial Center, geanalyseerd door Bridges en Tober, laten zien dat het aantal slachtoffers toeneemt met de frequentie van massale schietpartijen.

De cijfers voor sterfgevallen en gewonden klommen in het begin van de jaren tachtig van onder de 20 om sporadisch te stijgen door de jaren negentig naar 40 en 50-plus en bereikten tot eind 2000 en 2010 regelmatig schietpartijen van meer dan 40 slachtoffers..

Sinds het einde van de jaren 2000 zijn er 80-plus tot 100 doden en gewonden gevallen in sommige massale schietpartijen.

De meeste wapens legaal verkregen

Moeder Jones meldt dat van de massale schietpartijen sinds 1982 75 procent van de gebruikte wapens legaal werd verkregen.

Onder de gebruikte wapens waren aanvalswapens en semi-automatische pistolen met tijdschriften met hoge capaciteit gebruikelijk. De helft van de wapens die bij deze misdaden werden gebruikt, waren semi-automatische pistolen, terwijl de rest geweren, revolvers en jachtgeweren was..

Gegevens over gebruikte wapens, opgesteld door de FBI, tonen aan dat als het mislukte Assault Weapons Ban van 2013 was aangenomen, de verkoop van 48 van deze wapens voor civiele doeleinden illegaal zou zijn geweest.

Uniek Amerikaans probleem

Een ander debat dat na een massale schietpartij opduikt, is of de Verenigde Staten uitzonderlijk zijn voor de frequentie waarmee massale schietpartijen binnen zijn grenzen plaatsvinden.

Degenen die beweren dat het niet vaak verwijst naar gegevens van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) die massale schietpartijen per hoofd van de bevolking meten op basis van de totale bevolking van een land. Op deze manier bekeken, geven de gegevens aan dat de VS achter landen als Finland, Noorwegen en Zwitserland staan.

Maar deze gegevens zijn gebaseerd op populaties zo klein en gebeurtenissen zo zeldzaam dat ze statistisch ongeldig zijn. Wiskundige Charles Petzold legt op zijn blog uit waarom dit zo is, statistisch gezien, en legt verder uit hoe de gegevens nuttig kunnen zijn.

In plaats van de Verenigde Staten te vergelijken met andere OESO-landen, die veel kleinere populaties hebben en waarvan de meeste slechts één tot drie massale schietpartijen hebben gehad in de recente geschiedenis, vergelijk de VS met alle andere OESO-landen samen. Hierdoor wordt de populatieschaal gelijk gemaakt en is een statistisch geldige vergelijking mogelijk.

Deze vergelijking geeft aan dat de Verenigde Staten een massale schietsnelheid van 0,112 per miljoen mensen hebben, terwijl alle andere OESO-landen samen slechts 0,025 per miljoen mensen hebben (met een gecombineerde bevolking die driemaal die van de Verenigde Staten is).

Dit betekent dat het aantal massale schietpartijen per hoofd van de bevolking in de VS bijna vijf keer zo hoog is als in alle andere OESO-landen. Dit verschil is niet verwonderlijk gezien het feit dat Amerikanen bijna de helft van alle civiele wapens in de wereld bezitten.

Shooters bijna altijd mannen

Bridges en Tober ontdekten dat van de massale schietpartijen die zich sinds 1966 hebben voorgedaan, bijna allemaal door mannen werden gepleegd.

Slechts vijf van die incidenten - 2,3 procent - betroffen een eenzame vrouwenschieter. Dat betekent dat mannen de daders waren in bijna 98 procent van de massale schietpartijen.

Huiselijk Geweld Verbinding

Tussen 2009 en 2015 overlapt 57 procent van de massale schietpartijen met huiselijk geweld, in die zin dat de slachtoffers een echtgenoot, ex-echtgenoot of een ander familielid van de dader omvatten, volgens een analyse van FBI-gegevens uitgevoerd door Everytown voor Gun Safety. Bovendien was bijna 20 procent van de aanvallers beschuldigd van huiselijk geweld. 

Assault Weapons Ban

Het Federal Assault Weapons Ban dat van kracht was tussen 1994 en 2004 verbood de productie voor civiel gebruik van sommige semi-automatische vuurwapens en tijdschriften met grote capaciteit.

Het werd tot actie aangezet nadat 34 kinderen en een leraar werden neergeschoten op een schoolplein in Stockton, Californië, met een semi-automatisch AK-47-geweer in 1989 en door de schietpartij van 14 mensen in 1993 in een kantoorgebouw in San Francisco, waarin de schutter gebruikte semi-automatische pistolen uitgerust met een "hellfire trigger", die een semi-automatisch vuurwapenvuur maakt met een snelheid die die van een volledig automatisch vuurwapen benadert.

Een studie van The Brady Center om geweld in wapens te voorkomen, gepubliceerd in 2004, toonde aan dat in de vijf jaar vóór de implementatie van het verbod aanvalswapens verantwoordelijk waren voor bijna 5 procent van de pistoolcriminaliteit. Tijdens de periode van vaststelling daalde dat cijfer tot 1,6 procent.

Gegevens verzameld door de Harvard School of Public Health en gepresenteerd als een tijdlijn van massale schietpartijen laten zien dat massale schietpartijen met veel grotere frequentie hebben plaatsgevonden sinds het verbod werd opgeheven in 2004, en het aantal slachtoffers sterk is gestegen.

Semi-automatische vuurwapens met hoge capaciteit zijn de favoriete wapens voor diegenen die massale schietpartijen plegen. Zoals moeder Jones meldt, "had meer dan de helft van alle massa-shooters tijdschriften met een hoge capaciteit, aanvalswapens of beide."

Volgens deze gegevens zou een derde van de wapens die sinds 1982 in massaschietpartijen worden gebruikt, zijn verbannen door het mislukte Assault Weapons Ban van 2013.