Heeft Uncle Tom's Cabin geholpen om de burgeroorlog te beginnen?

Wanneer de auteur van de roman Oom Tom's hut, Harriet Beecher Stowe, bezocht Abraham Lincoln in het Witte Huis in december 1862, Lincoln begroette haar naar verluidt door te zeggen: "Is dit de kleine vrouw die deze grote oorlog heeft gemaakt?"

Het is mogelijk dat Lincoln die zin nooit heeft uitgesproken. Toch is het vaak aangehaald om het belang van Stowe's enorm populaire roman als oorzaak van de burgeroorlog aan te tonen.

Was een roman met politieke en morele boventonen die daadwerkelijk verantwoordelijk was voor het uitbreken van de oorlog?

De publicatie van de roman was natuurlijk een van de vele gebeurtenissen in het decennium van de jaren 1850 die het land op de weg naar de burgeroorlog brachten. En de publicatie van de roman in 1852 kon geen direct oorzaak van de oorlog. Toch veranderde het beroemde werk van fictie zeker de houding van de maatschappij ten aanzien van de instelling van slavernij, en er bestaat geen twijfel over dat meningen over het Amerikaanse publiek tot op zekere hoogte werden gevormd door de roman.

Die veranderingen in de publieke opinie die zich in de vroege jaren 1850 begonnen te verspreiden, hielpen abolitionistische ideeën in de mainstream van het Amerikaanse leven te brengen. De nieuwe Republikeinse partij werd midden jaren 1850 gevormd om zich te verzetten tegen de verspreiding van de slavernij naar nieuwe staten en gebieden. En het kreeg al snel veel supporters.

Na de verkiezing van Lincoln in 1860 op het Republikeinse ticket, scheidde een aantal slavenstaten zich af van de Unie, en de diepere afscheidscrisis leidde tot de Burgeroorlog. De groeiende houding tegen slavernij in het noorden, die was versterkt door de inhoud van Oom Tom's hut, ongetwijfeld hielp de overwinning van Lincoln veilig te stellen.

Het zou overdreven zijn om te zeggen dat de enorm populaire roman van Harriet Beecher Stowe rechtstreeks de burgeroorlog veroorzaakte. Toch is daar weinig twijfel over Oom Tom's hut, door de publieke opinie in de jaren 1850 sterk te beïnvloeden, was het inderdaad een factor die tot de oorlog leidde.

Een roman met een duidelijk doel

Geschreven Oom Tom's hut, Harriett Beecher Stowe had een opzettelijk doel: ze wilde het kwaad van de slavernij op zo'n manier weergeven dat een groot deel van het Amerikaanse publiek zich tot de kwestie zou verhouden. Er was al tientallen jaren een abolitionistische pers actief in de Verenigde Staten die gepassioneerde werken publiceerde die pleiten voor de uitbanning van slavernij. Maar abolitionisten werden vaak gestigmatiseerd als extremisten die aan de rand van de samenleving opereerden.

De abolitionistische pamfletcampagne van 1835 probeerde bijvoorbeeld de attitudes over slavernij te beïnvloeden door anti-slavernijliteratuur naar mensen in het Zuiden te mailen. De campagne, die werd gefinancierd door de Tappan Brothers, prominente zakenmensen en abolitionisten uit New York, stuitte op hevig verzet. De pamfletten werden in beslag genomen en verbrand in vreugdevuren in de straten van Charleston, South Carolina.

Een van de meest prominente abolitionisten, William Lloyd Garrison, had publiekelijk een kopie van de Amerikaanse grondwet verbrand. Garrison geloofde dat de grondwet zelf was aangetast zoals toegestaan ​​is voor de instelling van slavernij om te overleven in de nieuwe Verenigde Staten.

Voor geëngageerde abolitionisten waren harde acties van mensen als Garrison logisch. Maar voor het grote publiek werden dergelijke demonstraties gezien als gevaarlijke handelingen door randspelers. De overgrote meerderheid van de Amerikanen zou niet worden gerekruteerd in de gelederen van de abolitionisten door extreme demonstraties.

Harriet Beecher Stowe, die betrokken was bij de abolitionistische beweging, begon in te zien dat een dramatische weergave van hoe de slavernij de samenleving een morele boodschap kon overbrengen zonder potentiële bondgenoten te vervreemden.

En door een fictief werk te maken waar algemene lezers zich mee konden identificeren, en het te vullen met personages zowel sympathiek als schurk, kon Harriet Beecher Stowe een uiterst krachtige boodschap overbrengen. Beter nog, door een verhaal te creëren met spanning en drama, kon Stowe de lezers betrokken houden.

Haar karakters, wit en zwart, in het noorden en in het zuiden, worstelen allemaal met de instelling van slavernij. Er zijn portretten van hoe slaven worden behandeld door hun meesters, van wie sommigen vriendelijk zijn en sommigen sadistisch.

En de plot van Stowe's roman toont hoe slavernij als een bedrijf opereerde. Het kopen en verkopen van mensen zorgt voor grote wendingen in de plot, en er is een speciale focus op hoe het verkeer in slaven gezinnen scheidde.

De actie in het boek begint met een plantage-eigenaar verstrikt in schuldenregelingen om enkele van zijn slaven te verkopen. Terwijl het verhaal zich ontvouwt, riskeren sommige ontsnapte slaven dat hun leven probeert naar Canada te komen. En de slaaf Oom Tom, een nobel personage in de roman, wordt herhaaldelijk verkocht en valt uiteindelijk in handen van Simon Legree, een beruchte dronkaard en sadist.