Beschrijving van Enargia

Een enargia is een retorische term voor een visueel krachtige beschrijving die iets of iemand levendig in woorden nabootst.

Volgens Richard Lanham, de bredere term energia (energetische uitdrukking) "kwam vroeg om te overlappen met enargia ... Misschien zou het logisch zijn om te gebruiken enargia als de algemene overkoepelende term voor de verschillende speciale voorwaarden voor krachtige oculaire demonstratie, en energia als een meer algemene term voor daadkracht, van welke aard dan ook, in uitdrukking. "(Een handlijst van retorische termen, 1991).

Voorbeeld van Het gebouw in de tekst

• "George Puttenham [in The Arte of English Poesie] legt uit enargia als de 'glorieuze glans en het licht' die de 'uiterlijke toon' en de 'innerlijke werking' van de beeldtaal verenigt ..., terwijl Torquanto Tasso [in Discoursen over de kunst van poëzie] benadrukt de zichtbaarheid van enargia. "
  (Roy T. Eriksen, Het gebouw in de tekst. Penn State Press, 2001)

Iago's Enargia in Shakespeare's Othello

Wat zal ik zeggen? Waar is tevredenheid?
Het is onmogelijk dat je dit zou moeten zien,
Waren ze zo goed als geiten, zo heet als apen,
Zo zout als wolven in trots en dwazen zo grof
Terwijl onwetendheid dronken werd. Maar toch, zeg ik,
Als toerekening en sterke omstandigheden,
Die rechtstreeks naar de deur van de waarheid leiden,
Zal je voldoening geven, misschien heb je niet ...
Ik hou niet van het kantoor:
Maar omdat ik tot nu toe aan deze zaak ben deelgenomen,
Prik zou niet door dwaze eerlijkheid en liefde,
Ik zal door gaan. Ik lag de laatste tijd bij Cassio;
En last hebben van een woedende tand,
ik kon niet slapen.
Er zijn een soort mannen die zo zielloos zijn,
Dat in hun slaap hun zaken zullen mompelen:
Een van deze soort is Cassio:
In slaap hoorde ik hem zeggen: "Sweet Desdemona,
Laten we op onze hoede zijn, laten we onze liefdes verbergen ";
En dan, mijnheer, zou hij mijn hand vastgrijpen en wringen,
Roep "O lief wezen!" en kus me dan hard,
Alsof hij kussen bij de wortels heeft opgepikt
Dat groeide op mijn lippen: legde toen zijn been
Over mijn dij en zuchtte en kuste; en toen
Riep "Vervloekt lot dat je aan de Moor heeft gegeven!"
(Iago in Act 3, scene 3 van Othello van William Shakespeare)
"Wanneer [Othello] dreigt zijn woede tegen Iago te keren, terwijl hij krampachtig twijfelt aan zijn eigen torrents van twijfel, laat Iago nu de beste retoriek van Shakespeare van het publiek los enargia, in het brengen van de bijzonderheden van ontrouw voor die van Othello, en dus de ogen van het publiek, eerst schuin, en ten slotte door zijn leugen die Desdemona betrekt in de wulpse bewegingen en verraderlijke gemompel toegeschreven aan Cassio in zijn slaap. "
(Kenneth Burke, "Othello: Een essay om een ​​methode te illustreren. " Essays Towards a Symbolic of Motives, 1950-1955, ed. door William H. Rueckert. Parlor Press, 2007)

Beschrijving van John Updike

"In onze keuken sloeg hij zijn sinaasappelsap (geperst op een van die geribbelde glazen sombrero's en vervolgens door een zeef gegoten) en pakte een hap toast (de broodrooster een eenvoudige blikken doos, een soort hutje met spleet en schuine zijkanten, die op een gasbrander rustten en een kant van het brood, in strepen, tegelijkertijd bruin), en dan stormde hij, zo gehaast dat zijn stropdas over zijn schouder vloog, door onze tuin, langs de wijnstokken hing met zoemende Japanse kevervallen, aan het gele bakstenen gebouw, met zijn lange schoorsteen en brede speelvelden, waar hij les gaf. "
(John Updike, "My Father on the Rand of Disgrace." Licks of Love: Short Stories and a Sequel, 2000)

Gretel Ehrlich's beschrijving

'' S Ochtends ligt een doorzichtig ijsvlak over het smeltwater. Ik kijk er doorheen en zie een soort waterbug - misschien een bloedzuiger-peddelend als een zeeschildpad tussen groene ladders van lakeweed. Cattails en sweetgrass van de vorige zomer zijn kurkdroog, gemerkt met zwarte schimmelvlekken, en buig als ellebogen in het ijs. Het zijn zwaarden die de harde pacht van de winter wegsnijden. Aan het brede uiteinde is een mat van dode waterplanten teruggerold in een dikke, onneembare golfbreker. Dichtbij, bubbels gevangen onder het ijs zijn lenzen die recht omhoog zijn gericht om het komende seizoen te vangen. "
(Grietje Ehrlich, "Spring." Antaeus, 1986)

Etymologie:
Uit het Grieks, "zichtbaar, tastbaar, manifest"

Uitspraak: en-AR-gee-a

Ook gekend als: enargeia, evidentia, hypotyposis, diatyposis