"EEN vulwoord is een schijnbaar betekenisloos woord, zin of geluid dat een pauze of aarzeling in spraak markeert. Ook bekend als een pauzevuller of aarzeling vorm.
Sommige van de veel voorkomende opvulwoorden in het Engels zijn eh, eh, eh, zoals, oké, toch, en je weet wel.
Hoewel vulwoorden "misschien vrij minimale lexicale inhoud hebben," merkt linguïst Barbara A. Fox op, "kunnen ze een strategische syntactische rol spelen in een zich ontvouwende uiting" (in Fillers, pauzes en tijdelijke aanduidingen, 2010).
"Hé, hé, shh, shh, shh. Kom op. Wees gevoelig voor het feit dat andere mensen zich niet op hun gemak voelen over emotionele stoornissen. Eh, weet je wel, Ik ben daar prima mee, maar ... andere mensen. "(Owen Wilson als Dignan in Flessenraket, 1996)
Doorboren: Over die vulwoorden van jouw. Ik bedoel, niemand wil brownies kopen van iemand die "um" en "like" zegt. Ik heb een methode om dat op te lossen. Begin vanaf de bovenkant.
Shirley: Oke. Deze brownies zijn, eh-
Doorboren: uh!
Shirley: Ze, ehm-
Doorboren: Um!
Shirley: Deze brownies zijn heerlijk. Ze smaken naar-
Doorboren: Leuk vinden!
Shirley: Dat is geen vulwoord.
Doorboren: Wat dan ook, vallei meisje.
(Chevy Chase en Yvette Nicole Brown in "Environmental Science." Gemeenschap, 19 november 2009)
'Moderne taalkundigen onder leiding van Leonard Bloomfield in 1933 noemen deze' aarzelingsvormen '- het geluid van stamelen (uh), stotteren (um, um), keelverwijdering (ahum!), stalling (nou, dat is het), onderbroken wanneer de spreker op zoek is naar woorden of met verlies voor de volgende gedachte.
"Dat weet je weetje is een van de meest voorkomende van deze aarzelingen. De betekenis ervan is niet het gebiedende 'je begrijpt' of zelfs het oude verhoor 'snap je het?' Het wordt gegeven en opgevat als slechts een filler-frase, bedoeld om een beat in de stroom van geluid te vullen, niet anders dan Leuk vinden, in de nieuwe betekenis van, zoals, een vulwoord ...
[T] deze nietjes van moderne filler-communicatie-Ik bedoel, weet je wel-kan ook worden gebruikt als 'tee-up words'. In vroeger tijden waren wijzerzinnen of tee-upwoorden krijg dit, zou je geloven? en ben je klaar? De functie van deze rib-nudging zinnen was - ben je klaar? - om het punt te maken, om de aandacht van de luisteraar te richten op wat zou volgen ...
Als het doel is om een punt af te slaan, moeten we dit accepteren weetje en zijn vrienden als een licht irritante gesproken interpunctie, de gearticuleerde dikke darm die 'focus hierop' signaleert ... Als we een moment willen bedenken om na te denken, moeten we ons afvragen: waarom zijn er eigenlijk vulzinnen nodig? Wat motiveert de spreker om het moment van stilte helemaal met geluid te vullen? "(William Safire, Kijken naar mijn taal: Adventures in the Word Trade. Random House, 1997)
"Waarom vullen sommige mensen de lucht met niet-woorden en geluiden? Voor sommigen is het een teken van nervositeit; zij vrezen stilte en ervaren sprekerangst. Recent onderzoek aan de Columbia University suggereert een andere reden. Columbia psychologen speculeerden dat sprekers pauzes vullen wanneer Op zoek naar het volgende woord. Om dit idee te onderzoeken, telden ze het gebruik van vulwoorden die door docenten in de biologie, scheikunde en wiskunde worden gebruikt, waarbij het onderwerp wetenschappelijke definities gebruikt die de verscheidenheid aan woordkeuzes beperken die de spreker ter beschikking staan. het aantal opvulwoorden vergeleken dat door leraren in het Engels, kunstgeschiedenis en filosofie wordt gebruikt, waarbij het onderwerp minder goed gedefinieerd is en meer open staat voor woordkeuzes ...
Twintig docenten natuurwetenschappen gebruikten gemiddeld 1,39 uhis een minuut, vergeleken met 4.85 uhis een minuut door 13 leraren geesteswetenschappen. Hun conclusie: onderwerp en breedte van de woordenschat kunnen het gebruik van vulwoorden meer bepalen dan gewoonte of angst ...
Wat de reden ook is, de remedie voor vulwoorden is voorbereiding. Je vermindert nervositeit en selecteert vooraf de juiste manieren om ideeën te zeggen door voorbereiding en oefening. "(Paul R. Timm en Sherron Bienvenu, Straight Talk: mondelinge communicatie voor carrièresucces. Routledge, 2011)
"Misschien heeft geen enkel beroep meer 'ums' of 'uhs' uitgesproken dan het advocatenberoep. Zulke woorden zijn een duidelijke indicatie dat de stijl van de spreker halt houdt en onzeker is. Elimineer deze vulwoorden. Het gebrek aan 'ums' en 'uhs' alleen kan je zelfverzekerder klinken. "
"En het is niet moeilijk om te doen. Pauzeer gewoon. Telkens als je het gevoel hebt dat je een vulwoord gaat gebruiken, pauzeer in plaats daarvan." (Joey Asher, Verkoop- en communicatievaardigheden voor advocaten. ALM Publishing, 2005)