Definitie van een partizaan in de politiek

Als u een partijdige bent, betekent dit dat u zich vasthoudt aan een politieke partij, factie, idee of oorzaak.

U woont waarschijnlijk in een felrode of donkerblauwe wijk of staat. Je vertoont "blinde, bevooroordeelde en onredelijke trouw" en spreekt nooit kwaad over een ander lid van je stam, volgens de standaarddefinitie van Merriam-Webster. Partijdige zijn is het tegenovergestelde van een swing-kiezer of onafhankelijk in de politiek. Kort gezegd, partijdige zijn is geen goede zaak.

Hoe kun je zien of je een partijdige bent?

Hier zijn vijf eigenschappen.

1. Je kunt niet over politiek praten zonder boos te worden

Als je niet met mensen over politiek kunt praten en toch vrienden blijft, ben je een partijdige. Als je niet over politiek kunt praten zonder dat het gesprek eindigt in gekneusde ego's en gekwetste gevoelens, ben je een partijdige. Als je de andere kant van een probleem niet kunt zien en abrupt van de eettafel kunt stormen, ben je een partijdige.

Zoek je innerlijke vrede. En begrijp dit: je hebt niet overal gelijk in. Niemand is. Een synoniem van partijdige is ideoloog. Als u een ideoloog bent, betekent dit dat u zich houdt aan een rigide ideologie. Je houdt niet van compromissen. En je bent waarschijnlijk moeilijk om mee te praten. 

2. Je stemt op de rechte lijn

Als je naar het stemhokje komt zonder je huiswerk te maken en elke keer aan de hendel voor het straight-party ticket trekt, ben je een partijdige. In feite past u de definitie van een partijdige aan de T: iemand die "blinde, bevooroordeelde en onredelijke trouw" vertoont met een politieke partij.

Als u geen partituur wilt zijn, is hier een handige gids voor alles wat u moet weten om u voor te bereiden op de verkiezingsdag. Hint: Stem op de beste kandidaat, niet op de partij.

3. Je kijkt naar MSNBC of Fox News

Er is niets mis met het kijken naar MSNBC of Fox News. Maar laten we het noemen wat het is: u kiest een bron van nieuws en informatie die uw wereldbeeld ondersteunt.

Als je naar links leunt, kijk je waarschijnlijk naar Rachel Maddow op MSNBC. En alleen MSNBC. Als je naar rechts kantelt, stem je af op Sean Hannity en Fox en stemde je de rest af. En ja, als je dit doet, ben je een partijdige.

4. U bent voorzitter van een politieke partij

OK. Om eerlijk te zijn, is het de taak van sommige mensen om partijdig te zijn. En die mensen werken toevallig in de politieke arena - dat wil zeggen, de partijen zelf.

Als u de voorzitter bent van het Republikeinse Nationale Comité of de GOP-organisatie in uw woonplaats, is het uw functie om partijdige te zijn. Dat is waarom u de taak hebt: de kandidaten van uw partij ondersteunen en ervoor zorgen dat ze worden gekozen.

Verklaarde president Harry Truman:

"Er was nooit een partijloze partij in de politiek. Een man kan geen partijloze partij zijn en effectief zijn in een politieke partij. Wanneer hij in een partij is, is hij partijgebonden. Dat moet hij zijn." 

5. U overtreedt de Hatch Act

Laten we hopen dat het niet zo erg wordt. Maar als je een overheidsmedewerker bent en je hebt vastgesteld dat je de federale Hatch Act hebt overtreden, gedraag je je als een partijdige.

De Hatch Act van 1939 legde beperkingen op aan de politieke activiteit van uitvoerende filiaalmedewerkers van de federale overheid, de District of Columbia overheid, en sommige staats- en lokale medewerkers die werken in verband met door de overheid gefinancierde programma's.

De wet is bedoeld om te voorkomen dat door de belastingbetaler ondersteunde middelen worden gebruikt in partijcampagnes; het is ook bedoeld om ambtenaren van ambtenaren te beschermen tegen partijdige druk van beheerders van politieke aanstellingen.

Stel dat u werkt voor een bureau dat ten minste gedeeltelijk wordt gefinancierd door de federale overheid. Volgens de Hatch Act kunt u geen campagne voeren voor een ambt of vergelijkbaar politiek gedrag vertonen. Je moet eerst ontslag nemen. De federale overheid houdt er niet van om belastinggeld toe te wijzen aan agentschappen waarvan de werknemers zich als partizanen gedragen.

Ter verdediging van partijen en partijdigheid

Partnerschap is het fundamentele gedrag waardoor het tweepartijenstelsel in de Verenigde Staten op zijn plaats blijft. En het bestaan ​​van partijen is volgens sommige scherpzinnige politieke filosofen van vitaal belang. 

De filosoof en politiek econoom John Stuart Mill, die in 'On Liberty' schreef, verdedigde partijdigheid:

"Een partij van orde of stabiliteit, en een partij van vooruitgang of hervorming, zijn beide noodzakelijke elementen van een gezonde staat van politiek leven."

De econoom Graham Wallas beschreef partijen ook gunstig:

"Iets is eenvoudiger en permanenter, iets dat geliefd en vertrouwd kan worden, en dat bij opeenvolgende verkiezingen kan worden herkend als hetzelfde waarvan eerder werd geliefd en vertrouwd; en een partij is zoiets."

En Moisés Naím, een vooraanstaand fellow bij de Carnegie Endowment for International Peace, heeft geschreven over de noodzaak van

"permanente organisaties die politieke macht verdienen en regeren, die gedwongen zijn uiteenlopende belangen en standpunten te verwoorden, die toekomstige regeringsleiders kunnen werven en ontwikkelen en die degenen die al aan de macht zijn, kunnen volgen."

Niet-partijgebonden, bi-partijgebonden, post-partijgebonden

Er zijn een paar antoniemen voor het woord partijdige en een relatief nieuwe term, postpartijdig.

ongebonden: Deze term beschrijft het gedrag van politieke figuren die kunnen behoren tot ongelijksoortige facties en partijen wanneer ze samenwerken aan niet-politieke kwesties, zoals geld inzamelen voor een goed doel of helpen bij een maatschappelijk probleem in hun thuisstaat.

tweepartij: Deze term beschrijft het gedrag van gekozen functionarissen of burgers die het anders oneens zijn over beleidskwesties en tot verschillende facties of partijen behoren wanneer ze samenwerken aan een gemeenschappelijk politiek doel. Bipartisanship is zeldzaam bij belangrijke kwesties in de moderne Amerikaanse politiek.  

Post-partijgebonden: Deze term, die sinds de verkiezing van president Barack Obama in 2008 op grote schaal is gebruikt, beschrijft het werk van Republikeinen en Democraten om een ​​compromis te bereiken over beleidskwesties zonder de banden met partij of opdrachtgevers op te geven.

Postpartijdigheid heeft zijn wortels in de inaugurele rede van president Thomas Jefferson:

"Elk meningsverschil is geen principeverschil. We hebben met verschillende namen broeders van hetzelfde principe genoemd. We zijn allemaal Republikeinen, we zijn allemaal Federalisten."

Obama, een democraat die president wordt in 2008, beloofde een dergelijk post-partijgebonden presidentschap te leveren door Republikeinen en onafhankelijken te omhelzen. Zijn opmerkingen resoneerden onder het electoraat.

Obama zei:

"Ik denk dat er een hele reeks Republikeinen, en zeker onafhankelijken, die het vertrouwen in hun regering hebben verloren, die niet geloven dat iemand naar hen luistert, die wankelen onder stijgende kosten van gezondheidszorg, universiteitsonderwijs, don ' t gelooft wat politici zeggen. En we kunnen die onafhankelijken en sommige republikeinen betrekken bij een werkende coalitie, een werkende meerderheid voor verandering."

[Bewerkt door Tom Murse]