In het Engels, het lidwoord de is een bepaler die verwijst naar bepaalde zelfstandige naamwoorden.
Zoals Laurel J. Brinton heeft opgemerkt: "Er zijn verschillende toepassingen voor elk artikel, artikelen worden vaak weggelaten en er zijn dialectale verschillen in het gebruik van artikelen. Het artikelgebruik kan dus een grammaticagebied zijn dat erg moeilijk is voor niet- - native speakers om te beheersen "(De taalstructuur van het moderne Engels, 2010).
"De uitspraak van de bepaald artikel verandert, afhankelijk van het oorspronkelijke geluid van het woord dat eraan voorafgaat. Als het woord begint met een medeklinkergeluid, de e in de wordt uitgesproken als 'uh': de (thuh) bal, de (thuh) vleermuis. Als het woord begint met een klinkergeluid, wordt het e laat een lange klinker klinken als in zoet: de (thee) auto, de (thee) exorcist. "
(Michael Strumpf en Auriel Douglas, De grammatica Bijbel. Henry Holt, 2004)
"In grote lijnen, het belangrijkste gebruik van de zijn het volgende:
1. voor iets eerder vermeld: gisteren las ik een boek ... het boek ging over ruimtevaart (Dit is de anaforische of 'terug wijzende' functie van het bepaalde lidwoord);
2. voor een unieke of vaste referent: de premier, de heer, de tijd, het Suezkanaal;
3. voor een generieke referent: (Ik hou van) de piano, (we maken ons zorgen over) de werklozen;
4. voor iets dat deel uitmaakt van de onmiddellijke sociaal-fysieke context of algemeen bekend is: de deurbel, de waterkoker, de zon, het weer;
5. voor iets geïdentificeerd door een wijzigende uitdrukking die voorafgaat aan of onmiddellijk volgt op het zelfstandig naamwoord: het grijze paard, het huis aan het einde van het blok; en
6. voor het omzetten van een eigennaam in een zelfstandig naamwoord: het Engeland dat hij kende, de Shakespeare van onze tijd, de hel die ik leed."
(Laurel J. Brinton en Donna M. Brinton, De taalstructuur van het moderne Engels. John Benjamins, 2010)
"Bepaalde artikelen worden ... gebruikt wanneer de spreker ervan uitgaat dat, omdat de luisteraar tot dezelfde gemeenschap behoort, hij of zij specifieke kennis van zijn omgeving deelt. Als bijvoorbeeld twee mensen die op dezelfde plek werken, bespreken waar ze kunnen lunchen, kan een van hen zoiets zeggen als de eerste zin in (36):
Rebecca: Laten we afspreken om het cafe om 12:15 uur.
Paul: Oké, ik zie je dan.
Hier wordt het bepaalde lidwoord gebruikt omdat beide sprekers deel uitmaken van dezelfde werkgemeenschap; de cafetaria maakt deel uit van hun gedeelde kennis. "
(Ron Cowan, De Engelse grammatica van de leraar. Cambridge University Press, 2008)
"We gebruiken alleen echte namen met een gestresste bepaald artikel wanneer de persoon beroemd is of wanneer we twijfelen aan zijn identiteit ondanks het kennen van zijn naam, zoals in Ben jij DE Bill Hunter?, wat impliceert dat er verschillende personen met dezelfde naam kunnen zijn, maar de een is beter bekend dan de anderen ...
"De situatie is anders met geografische namen, of toponiemen, die berucht zijn vanwege hun schijnbaar niet-systematische gebruik: sommige hebben geen artikel, andere hebben een bepaald artikel. Of een geografische naam wordt gebruikt met of zonder een bepaald artikel is vaak een kwestie van historisch ongeluk…
"De namen van de meeste landen zoals Canada neem geen artikel, dat hun conceptualiteit van een duidelijk begrensde politieke entiteit weerspiegelt. Landen of geografische gebieden die worden gezien als verzamelingen van politieke eenheden hebben een meervoudige eigennaam met het bepaalde lidwoord, zoals in de Verenigde Staten, Nederland, en de Baltische staten.
"Een duidelijk voorbeeld van een semantische tegenstelling tussen de nul-artikelvorm en het definitieve artikel wordt gevonden in de namen van staten zoals Ohio en namen van rivieren zoals de Ohio. Staten zijn duidelijk begrensde politieke entiteiten, terwijl rivieren natuurlijke fenomenen zijn die zich honderden, zelfs duizenden kilometers kunnen uitstrekken, zodat we niet aan hun algemene uitbreiding denken. De meeste riviernamen vereisen daarom het bepaalde lidwoord om een onbeperkte entiteit als een unieke referent te markeren. "
(Günter Radden en René Dirven, Cognitieve Engelse grammatica. John Benjamins, 2007)
"Amerikanen hebben wel iets met het woord de. We zeggen 'in het ziekenhuis' en 'in het voorjaar'; de Britten laten het artikel verstandig weg. Ze geven de voorkeur aan collectieve of puur regionale sportteamnamen, zoals Manchester United of Arsenal, terwijl we de New York Yankees, de Los Angeles Angels hebben (die wanneer je het Spaans vertaalt 'de Angels Angels' worden), en dergelijke syntactische curiosa de Utah Jazz en de Orlando Magic. "